• Studentenleven



    Een oudere huisbaas bied studenten voor kleine prijs een plek aan in het splinternieuw gebouwde studentenhuis. Zolang ze maandelijks de huur maar betalen mogen ze genieten van alle faciliteiten van het huis. Er zit echter wel een maar aan, zodra de bewoners zich niet gedragen moeten ze de volle prijs betalen in plaats het schijntje wat ze nu doen. Een bewoner kan het verpesten voor allemaal.
    Het studentenhuis bevind zich aan de rand van stad enkel op een kwartiertje fietsen afstand bevind zich het centrum met verschillende uitgaansgelegenheden, winkels en meer. Voor diegene die het nog dichter bij huis zoeken is er een klein cafétje op de hoek van de straat waar je 's middags ook kwijt kunt voor een kop koffie met een groot stuk taart. Er zijn een paar universiteiten en hogenscholen in de buurt maar de rest valt goed aan te reizen door de centrale ligging.
    De huishoudelijke taken liggen in de handen van de studenten en ook voor eten en boodschappen moet zelf gezorgd worden. Omdat het zowel gezellig als goedkoper is word er zoveel mogelijk samen avond gegeten.


    Het huis
    De buitenkant van het huis ziet er uit als een gezellig herenhuis en zodra je de voordeur uitstapt sta je in de straat. Van binnen is het huis echter veel groter dan het lijkt, vanuit de kleine hal kun je doorlopen naar de gezellige woonkamer. Als je een stukje doorloopt kom je terecht in het kleinekeukentje kunnen de studenten alles vinden wat ze nodig hebben, behalve een eettafel want die bevind zich in het kamertje ernaast. De slaapkamers kunnen de bewoners vinden op de tweede en derde verdieping, waarbij de jongens zich een verdieping hoger vinden dan de meiden. Op iedere verdieping zijn twee badkamers, een kleine en een wat grotere. Ook heeft iedere slaapkamer een klein balkonnetje, er past net aan twee stoeltjes op of op sommige een bankje maar daar blijft het ook bij.
    Bij het huis zit geen tuin, maar voor wie toch graag buiten zit is er een dakterras. Deze is vrij ruim en gevuld met genoeg zitplaatsen voor het hele huis. Verassend genoeg bevind zich er een zwembad in de kelder.

    Houd de relaties tussen de personages zo natuurlijk mogelijk, ze zijn niet meteen vrienden en niet iedereen zal elkaar altijd aardig vinden. Vooral niet als ze met zijn 17e in een wonen, houd rekening met ochtend humeuren, badkamer bezettingen, bewoners die maar niet op willen ruimen, bewoners die nooit koken, katers, stress voor school en etc etc. Probeer hier creatief mee om te gaan, dat zal het alleen maar leuker maken.

    Rollen:
    Meisjes:
    - Rickena “Ricky” McBriar - Starlord
    - Yune van Therme - Enface
    - Hanna Lucy Marin - AnoukXox
    - Samantha Charlie Chavelle - Falahee
    - Lily Kate Johansen - xkimx124
    - Ruby van Vorst - Tubbietoost
    - Karme Alaska Stavros-Colijn - Talkhouse
    - Chester Wellington - Sempre
    Jongens:
    - Milan Portingen - Ossea
    - Mick Kalma - Marriee
    - Daniel Willemse - Enface
    - Santino Lucas DiAngelo - Falahee
    - Drew Sterling - Mamo
    - Tom de Jonge Marrie
    - Kane Faulkner SocialCasualty
    - Austin Jonathan Kingston - Forman
    - Noah van den Berg - Quizslet.



    Kamerindeling:

    De kamerindeling zal volgen.
    Meisjes
    Kamer 1: Karme, Ricky, Samantha
    Kamer 2: Lily, Ruby, Hanna
    Kamer 3: Yune, Chester

    Jongens
    Kamer 1: Milan, Mick, Drew
    Kamer 2: Santino, Kane, Austin
    Kamer 3: Daniel, Tom, Noah

    Invullijstje:

    Naam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Studie:
    Extra:

    Regels:

    - Minimaal 150 woorden per post. Als je graag langere posten schrijft dan ga vooral je gang.
    - Geen eendagsvliegen, bedenk je alsjeblieft goed of je tijd hebt.
    - Meld het even als je een tijdje niet online kunt komen, dit is geen probleem maar dan kan er rekening mee worden gehouden.
    - 16 + graag onder een spoiler.
    - Geen perfecte personages. Imperfecte personages maken een RPG leuk.
    - Zonder overleg bestuur je niet een ander personage
    - Maximaal twee personages, maar houd deze dan beide actief.


    De personages komen de een na de ander aan in het huis, het is zo rond de 8 uur s' avonds. De eerste kan de huissleutel vinden in een bloembak voor het huis zoals in een mail naar de bewoners heeft gestaan. De rest zal hierna moeten aanbellen, (op deze manier komen ze ook gelijk in contact met elkaar). Op het tafeltje in de woonkamer kunnen ze de kamerindeling vinden net als de mededeling dat er een klein overlevingspakket is waar ze in ieder geval een dag mee door kunnen. Misschien is er een bewoner die er mee komt om ergens in de loop van de week een welkomsfeest te houden met een Halloween, daar zullen boodschappen voor gedaan moeten worden, eventuele versieringen voor het huis en kostuums moeten gekozen worden. Hier is prima tijd voor want de meeste scholen zullen pas beginnen over een paar dagen.

    Veel plezier!
    Praattopic
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 2 nov 2014 - 20:07 ]

    Mt


    The thing you do mean something to people -Ncis

    Mijn topics.


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Mijn topics

    [MT]


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    [I'm baaaaaaaaaack! MT ^^]


    El Diablo.

    [Weeelkom backk! Dat niemand nog een opmerking heeft gemaakt over de gruwelijke topic titel]
    Yune van Therme
    Met mijn koffer en mijn tas over mijn rug liep ik het laatste stukje naar het huis toe. Gelukkig was het station niet ver en had ik er maar anderhalf uur over gedaan. Mijn vader en Luke wilde me nog wegbrengen maar het leek me beter als ik zelf ging, dan wist ik dat ook maar weer. Hoefde ik als ik een van beide wilde opzoeken niet zo te stuntelen.
    Voor het huis hield ik halt, nummer 63. Twijfelend las ik op mijn telefoon het mailtje nog eens door maar ik stond echt voor het goede huis. Het zou niet verbazend zijn als ik het door de war had gehaald. Terwijl ik naar de voordeur liep bekeek ik het huis eens, het was bijna schattig.
    Zoals in het mailtje stond lag de sleutel inderdaad in het plantenbakje voor de voordeur, misschien was ik wel de eerste? Nadat ik de deur geopend had liep ik het halletje binnen, mijn koffer liet zette ik om de hoek van de woonkamer. Glimlachend liet ik me op de bank vallen, tot nu toe was het boven mijn verwachting. Gezellig, licht en helemaal niet zoals het doembeeld waar ik bang voor was geweest. Ondanks dat ik echt even wilde zitten sprong ik weer terug op mijn voeten om wat rond te dwalen in het huis. Nu ik niet meer benieuwd hoefde te zijn naar het huis was ik alleen maar meer nieuwsgierig naar de rest van de bewoners. Bijna zenuwachtig.

    [ bericht aangepast op 1 nov 2014 - 21:53 ]

    Milan van Portingen
    Vermoeid en verhongerd kwam ik eindelijk aan bij het studentenhuis. Ik had bijna twee uur met het openbaar vervoer moeten reizen van het huis van mijn ouders naar hier. Ik had daarom ook alleen een rugzak met wat hoognodige spullen bij me, de rest zou ik morgen wel op gaan halen. Ik belde aan en ondertussen dat ik wachtte, propte ik mijn telefoon en oortjes in mijn rugzak. Ik was ontzettend benieuwd naar het huis maar nog meer naar de mensen. Mijn verwachtingen waren niet echt hoog, dan kon het alleen maar meevallen. Ik hoopte stiekem wel dat het een beetje leuke en sociale mensen waren, al zou dat hopelijk wel goed komen. Toen er nog steeds niet open werd gedaan, bedacht ik me dat ik misschien wel de eerste kon zijn dus viste ik met mijn hand in de plantenbak. Waarschijnlijk stond ik pas een paar seconde te wachten maar ik was gewoon ongeduldig.

    [ bericht aangepast op 1 nov 2014 - 22:05 ]

    Yune van Therme
    Vanaf boven hoorde ik de bel rinkelen. Ondertussen ik was tot de conclusie gekomen dat ik de enige was in het huis. Ik had een rondje gelopen door heel het huis en zelfs een paar van de slaapkamers bekeken maar er was naast mij geen enkel vorm van leven. Gelukkig zag het huis er precies zo uit als de beneden verdieping. Ik hadnog niet uitgevonden in welke kamer ik sliep dus mijn spullen had ik gelaten waar ze stonden. Snel haastte ik mezelf naar beneden, ik was even vergeten dat ik de sleutel nog op zak had. Een beetje gehaast trok ik de voordeur open. 'Sorry ik was boven, misschien had ik de sleutel beter kunnen laten liggen.' zei ik vlug. Toen pas bekeek ik de jongen die voor mijn neus stond.
    'Milan?' vroeg ik voorzichtig. Meteen had ik spijt dat ik het gevraagd had, dat kon nooit. En daarnaast kon ik zijn gezicht niet eens zien omdat hij lichtelijk voorover gebogen stond. Toch had ik een vreemde gevoel dat ik het wel degelijk goed had.

    Milan van Portingen
    Toen ik geluid hoorde, trok ik snel mijn hand uit de plantenbak. Moest ook een gek gezicht zijn en blijkbaar was ik dus toch niet de eerste. Ik keek op en er verscheen meteen een grote glimlach op mijn gezicht. 'Yune!' zei ik enthousiast maar wist tegelijkertijd ook niet wat me overkwam. Wie had dat ooit gedacht, dat ik Yune nog eens tegen ging komen. Het feit dat ze ook nog eens de deur opendeed, betekende dat ze hier waarschijnlijk ook nog woonde. Mijn glimlach was ondertussen veranderd in een grijns en ik bleef haar even aankijken, niet te lang zodat het niet echt opviel. 'Wauw, dit had ik echt niet verwacht,' zei ik. Mijn verwachtingen waren niet echt hoog geweest maar dit was dan wel weer het hele andere uiterste. Ik liet mijn blik even onopvallend over haar heen geen en moest toegeven dat ze er nog steeds leuk uitzag. 'Hoe is het?' vroeg ik nonchalant en liet mijn blik ook verder even de hal doorgaan. Nog steeds was ik een beetje overdonderd door het feit dat ze opeens zo voor mijn neus stond.

    Yune van Therme
    Zijn gezicht lichtte op zodra ik zijn naam uit gesproken had, het was hem. 'Yune!' zei hij, zijn enthousiasme overrompelde me een beetje. Alsof het nog niet vreemd genoeg was dat uitgerekend Milan voor mijn neus stond. Daarom bleef ik hem een beetje verbaasd aankijken. Ik was voorbereid op nieuwe mensen en dit huis maar dit had ik niet zien aankomen. Nooit niet. Milan leek er echter niet heel veel moeite me te hebben want er stond een behoorlijke grijns op zijn gezicht. 'Wauw, dit had ik echt niet verwacht,'. 'Oh niet' grinnikte ik een beetje ongemakkelijk toen ik doorhad dat ik nog steeds mijn ogen niet van hem afgehaald had. Hij zag er nog precies zo uit als ik me herinneren kon, alleen leek hij iets ouder in zijn gezicht te zijn geworden.
    Zijn blik ging door de hal achter me heen, 'Hoe is het?' vroeg hij nonchalant. Hoe kon ik nou antwoord geven op een vraag als dat gesteld op dit moment. Toch haalde ik mijn schouders op en haalde een hand door mijn blonde haren heen, 'Wel goed, met jou?' vroeg ik. Ik hipte een beetje radeloos van mijn ene been op het andere. 'Kom binnen?' grijnsde ik.

    [ bericht aangepast op 2 nov 2014 - 11:39 ]

    [Mijn topics *O*]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    [ MT c: ]


    Starve the ego, feed the soul.

    (Mijn topics )


    Happy Birthday my Potter!

    Noah van den Berg

    Met oordoppen in mijn oren, zat ik in de bus.
    Mijn rugzak lag op mijn schoot en mijn koffer stond op de stoel naast mij. Gewoon een simpele zwarte koffer met alles erin wat ik nodig zou hebben tijdens het verblijf in het studentenhuis.
    Sven was er niet heel erg blij mee. Drie jaar lang woonde ik illegaal bij hem in zijn appartement. Ik hield van hem, echt waar, maar ik wilde geen kluizenaar van mezelf maken. Ik vertelde hem over dat ik meer onder de mensen wilde komen. Hij begreep het, mits ik hem elke dag zou bellen, appen of skypen.
    En we zouden beide geen homo zijn geweest, als we voor alles wat nieuw is, meteen een nieuwe garderobe aan moesten schaffen. In deze koffer zit een deel, maar de rest ligt nog bij Sven. Hij zei dat hij alles kwam brengen.
    Snel drukte ik op het stop-knopje, voordat de bus mijn halte voorbij reed.
    Ik wenste de buschauffeur nog een goede dag en liep met mijn koffer en rugzak de bus uit.
    Uit mijn jaszak viste ik een pakje sigaretten. Ik haalde er eentje uit en stak deze tussen mijn lippen. Met mijn aansteker lichtte ik het uiteinde op en inhaleerde de rook.
    Jup, ik weet het. Roken is slecht. Sven heeft me ook al proberen eraf te halen, maar ik rook al sinds mijn vijftiende, dus het hielp niet echt. Ik ben wel geminderd, daar niet van. Maar definitief stoppen zit er nog niet in.
    Ik sloeg de goede straat in en zocht naar het huis wat huisnummer 63 droeg. Dit huis vond ik al snel. Het was een mooi huis, al zei ik het zelf.
    In de deuropening stond een meisje met lang blond haar te praten met een jongen met blond haar. Zonder enige twijfel liep ik hun kant op.
    'Goedenavond, mensen van het goede leven. Ik ben Noah,' stelde ik mezelf voor en ik stak mijn hand naar hen uit.


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Milan Portingen
    Nadat ik mijn blik even door de hal had laten gaan, keek ik Yune weer aan. Hopelijk was de rest van het huis net zo mooi als de hal en de voorkant, dan zou het helemaal goed komen.
    'Wel goed,' antwoordde ze. Klonk naar mijn mening niet ontzettend enthousiast. Stiekem was ik ook razend benieuwd wat haar nu bezighield en hoe het nu echt met haar ging maar het leek me nu niet echt een geschikt moment om door te vragen. 'Ook goed,' antwoordde ik met nog steeds dezelfde lach op mijn gezicht. Ik was wel nog steeds een beetje overrompeld door het feit dat zij zomaar voor mijn neus stond maar stiekem was ik er wel ontzettend blij mee.
    Vanuit de verte zag ik al een jongen aan komen lopen, hij stopte ook voor het huis en stelde zich voor. 'Milan,' stelde ik mezelf ook voor en schudde zijn hand met een stevige handdruk. Mijn eerste indruk was wel goed, het leek me een aardige jongen.
    'Kom binnen,' zei Yune dus zette ik een stap naar binnen en keek achter me of de jongen die zich zojuist voorgesteld had als Noah, me ook volgde.