250 • Kidnapteam – Speeltopic - Speeltopics

Kidnapteam
© Alydia
Rollentopic || Praattopic

De al jaren gezochte bende 'The Kidnap Team ' zijn weer op zoek naar nieuwe slachtoffers. De bende is al jaren bezig met hun duivelse plannetjes. Ze ontvoeren onschuldige mensen. The Kidnap Team behandelen hun net als slaven en de mensen moeten alles doen wat ze zeggen. Na een week verkopen ze hen aan onbekende klanten. De klanten komen regelmatig op bezoek om te zien welke nieuwe mensen er bij zijn gekomen. Niemand ontsnapt uit hun klauwen. Ze doen het allemaal voor het geld, hun enige interesse.
      Maar, alles verandert als ze op straat een groepje van zes meisjes tegenkomen. Ze ontvoeren hen en merken al snel iets vreemd. De jongens worden elk verliefd op één van de meisjes. Maar ze hebben het geld hard nodig. . . Elke jongen wilt zijn meisje beschermen bij het verkocht zijn. Ze willen het niet en zijn daarvoor tot alles in staat. De klanten worden ook ongeduldig, wat zullen ze doen?
      Loopt dit nog goed af voor de meisjes? Worden de jongens gearresteerd? Wat zal er gebeuren met de liefde tussen de verschillende personen?

---

      ––– Vrouwen
• Alydia – Lucia Menac Fins || 1.2, Verliefd op frank
• Disastrous – Abigale Laurelie Monterrey || 1.4, Verliefd op Devon
• Netzwerk – Brooke Sian Adams || 1.2, Verliefd op Zayden
• Nostalgic – Zelie Quinn Navisco || 1.3, Verliefd op Tyler
• Falahee – Adriana Sydney Rivello || 1.3, Verliefd op Rio
• Allirian – Skyler Jordan Mouthen || 1.8, Verliefd op Matthew
• StoryWriterx – Christal Raven Eatside || 1.9, Verliefd op Robin

      ––– Mannen
• Unburnt – Devon Grant Callahan || 1.5, Verliefd op Abigale
• Alphafox – Frank Brandon Winters || 1.7, Verliefd op Lucia
• Falahee – Tyler Jay Santiago || 1.3, Verliefd op Zelie
• OutlawQueen – Matthew Dylan Chase || 1.4, Verliefd op Skyler
• Nostalgic – Zayden Pierce Creed || 1.5, Verliefd op Brooke
• Anakin – Rio Maddox Oliveira || 1.5, Verliefd op Adriana
• Robind19 – Robin Tigrisblack || 1.6, Verliefd op Christal

      ––– Klanten
• Falahee – 1.3, Dimitri Romanov
• Dashner

---

      ––– Regels

• Minimaal 250 woorden per post schrijven.
• Andere personages besturen is verboden.
• Plaats boven de post van je personage, altijd de naam van je personage.
• 16 + is toegestaan, mits dit wordt aangegeven en dit gewenst is door beide personen.

• Geef naamsveranderingen door.
• Geef korte/lange afwezigheid door.
• Reageer ten minste een keer per week.

---

      ––– Begin
De mannen hebben de vrouwen al ontvoerd en onder gebracht in de grote villa welke ze met de gehele groep bewonen. De ontvoering heeft plaats gevonden door middel van drogering, waardoor de vrouwen langzaam en gedesoriënteerd wakker worden.

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 13 nov 2014 - 16:31 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 21 okt 2014 - 10:29 ]

|| MT, I guess. Misschien is het ook een idee dat je er even bij zet dat dit idee origineel van Alydia is? + Onder de spoilerknop staat de beginpost zoals die is in het rollentopic van Alydia. (: Als je op de quote knop drukt hoef je alleen maar de tekst te kopieëren en te plakken in de beginpost.

[ bericht aangepast op 20 okt 2014 - 23:31 ]

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Nostalgic schreef:
|| MT, I guess. Misschien is het ook een idee dat je er even bij zet dat dit idee origineel van Alydia is? + Onder de spoilerknop staat de beginpost zoals die is in het rollentopic van Alydia. (: Als je op de quote knop drukt hoef je alleen maar de tekst te kopieëren en te plakken in de beginpost.

De al jaren gezochte bende 'The Kidnap Team ' zijn weer op zoek naar nieuwe slachtoffers. De bende is al jaren bezig met hun duivelse plannetjes. Ze ontvoeren onschuldige mensen. The Kidnap Team behandelen hun net als slaven en de mensen moeten alles doen wat ze zeggen. Na een week verkopen ze hen aan onbekende klanten. De klanten komen regelmatig op bezoek om te zien welke nieuwe mensen er bij zijn gekomen. Niemand ontsnapt uit hun klauwen. Ze doen het allemaal voor het geld. Hun enige interesse ! Maar alles verandert als ze op straat een groepje van zes meisjes tegenkomen. Ze ontvoeren hen en merken al snel iets vreemd. De jongens worden elk verliefd op één van de meisjes. Maar ze hebben het geld hard nodig! Elke jongen wilt zijn meisje beschermen bij het verkocht zijn. Ze willen het niet en zijn daarvoor tot alles in staat. De klanten worden ook ongeduldig, wat zullen ze doen ?... Loopt dit nog goed af voor de meisjes ? Worden de jongens gearresteerd ?

Regels

- Geen perfecte personnages
- Maximum 3 personnages [Jongen en meisje, klant ]
- Minimum 250 woorden
- 16 + is toegestaan, alleen als je wilt
- Verboden personnages van andere te besturen !
- Zet boven je post altijd de naam van je personnage
- Geef door als je een tijdje afwezig bent
- Naamsveranderingen doorgeven aub
- Tenminste 1 keer per week reageren
- Als je 3 van deze regels overtreed zit je er zonder pardon uit.
- Hou er rekening mee dat de jongens gemeen en hard zijn !
- Have fun !

Invullijst
Naam :
Bijnaam :
Leeftijd : Meisjes 16-20 , jongens 18-22
Innerlijk :
Uiterlijk :
Geschiedenis :
Extra :
Jongen / meisje waar je verliefd op word : eerst nog af te spreken

Meiden Vol
- Lucia Menac Fins || Alydia [Verliefd op : Robin]
- Abigale Laurelie Monterrey. || Halter [Verliefd op : nog onbekend]
- Gereserveerd || StoryWriterx [Verliefd op : nog onbekend]
- Brooke Sian Adams || Briar [Verliefd op : Zayden]
- Zelie Quinn Navisco || Nostalgic [Verliefd op : Tyler]
- Adriana Sydney Rivello || Pellegrino [Verliefd op : nog onbekend]
- Gereserveerd ||Allirian [Verliefd op : nog onbekend]

Jongens
- Devon Grant Callahan || Runner [Verliefd op : nog onbekend]
- Frank Brandon Winters || Alphafox [Verliefd op : nog onbekend]
- Tyler Jay Santiago || Pellegrino [Verliefd op : zelie]
- Matthew Dylan Chase || Derek_Hale [Verliefd op : nog onbekend]
- Zayden Pierce Creed || Nostalgic [Verliefd op : Brooke]
- Rio "Janeiro" Maddox Oliveira || Anakin [Verliefd op : nog onbekend]
- Robin Tigrisblack || Robind19 [Verliefd op : Lucia]

Klanten
- Dimitri Romanov || Pellegrino
- Gereserveerd Vrouw || Dashner
-

Ik had dit topic eerder geopend, maar hij viel spijtig genoeg dood. Ik dacht dat het wel leuk zou zijn om deze dus weer te openen.

Die lijst was niet meer correct

[MT]

---

El Diablo.

Robind19 schreef:
(...)
Die lijst was niet meer correct

|| Het ging meer over de opmaak van de tekst, maar oke. Hoe beginnen we?

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

---

Zuchtend laat ik mezelf op de grote, bordeaux rode zetel glijden in een van de hoeken van de gigantische kamer. Alhoewel mijn ouders tevens een prachtig huis hebben, kan niets of niemand op boksen tegen de villa welke we met de gehele groep behouden. Alleen al het gegeven dat mijn laatste vangst zo’n gigantische kamer krijgt voor zichzelf laat weten dat we ruimte over hebben. Daarnaast was de kamer van alle gemakken voorzien – een eigen badkamer, een gigantische kast met kleding en een kingsize bed waar vijf personen in kunnen slapen mocht dit benodigd zijn.
      Gedurende dit moment wordt het bed echter beslapen door slechts een persoon – mijn laatste vangst. De drugs welke ik heb gebruikt om de jongedame hier te krijgen, hebben er voor gezorgd dat ze op dit moment in dromenland verkeerd. Haar blonde lokken verspreiden zich over het kussen en de lichte bewegingen laten de zachte ademhaling zien.
Ik moest toegeven dat ze prachtig was – anders dan alle andere jongedames welke ik voorheen heb ontvoerd. Misschien heb ik daarom wel voor haar gekozen op de avond van het feest, wat normaal gesproken rustig en beheerst zou blijven. Eigenlijk had ik haar nooit op zo’n feest verwacht, maar uiteindelijk was ik blij aangezien ze beter was dan mijn voorgaande vangsten. Het stond vast dat ik veel geld voor haar zou gaan krijgen en dat vooruitzicht maakte me gelukkig.
      De ijsklonten in mijn glas wodka tinkelen zacht wanneer ik een slok neem en geniet van het brandende gevoel in mijn keel. De gedachten over het vast binden van de jongedame schieten door mijn hoofd, maar dat laat ik al snel varen. Ik zou haar een fijne laatste dagen geven, aangezien je nooit kon verwachten wat de rijke personen met haar zouden gaan als ze eenmaal was verkocht.
Met een duistere blik kijk ik naar het bed, wachtend op het moment dat de jongedame wakker zou gaan worden en me meer over zichzelf kon gaan vertellen.

---

•

[Gaat iemand ook het personnage van Alydia bespelen, want anders kan @Robind19 niet verder.]

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

Allirian schreef:
[Gaat iemand ook het personnage van Alydia bespelen, want anders kan @Robind19 niet verder.]

Het personage van iemand anders besturen kan niet zo maar, dan moet er een nieuw personage aangemaakt worden door iemand.

---

•

      Zayden knuffelde het meisje een laatste keer waarna hij haar terug op de grond plaatste. Zij giechelde en probeerde zich vast te houden aan zijn benen – een actie die gedoemd was te mislukken; haar broer haalde haar met gemak los van zijn been en dit keer luisterde ze wel. “Kom op, Ally. Ik moet gaan.” Zijn stem klonk ongeduldig. Het meisje pakte de hand van haar andere broertje, Axel, en trok hem mee richting het huis aan het einde van de straat. Zayden bleef kijken totdat de twee veilig waren aangekomen voordat hij in zijn auto stapte en de staat uit reed.
      Fluitend zette hij de radio aan waarna hij met zijn ringvinger tegen het stuur aan tikte, op het ritme van de muziek. Gisteren had Zayden een goede dag gehad; het meisje dat hij had ontvoerd was bloedmooi en hij wist zeker dat ze hem veel ging opleveren. Ze had prachtig, krullend, roodbruin haar – al had Zayden het vermoeden dat ze het krulde, toen hij haar vanochtend had verlaten was haar haar al stijler geworden. Ze had mooie vrouwelijke vormen – erg belangrijk in deze bussiness, en het was duidelijk dat ze veel om haar uiterlijk gaf.
      De adrenaline die gisteren door zijn aderen had gestroomd toen hij haar ontvoerde laaide weer op toen hij zijn bestemming bereikte. Hij parkeerde de Hummer ietwat slordig in, stapte uit en liep richting het huis. Met een druk op de knop van zijn sleutel hoorde hij het bekende deuntje dat betekende dat zijn auto op slot stond.
      Het liefst wilde hij meteen door rennen naar de kamer waar het – nee – zíjn meisje lag. Hij ademde diep in en besloot toch om eerst wat eten te maken voor haar. Hij schonk wat thee in – dat dronken mensen toch altijd in de ochtend? – en besmeerde twee croissantjes met jam. Pech voor haar als ze geen jam lustte, ze moest al blij zijn dat ze te eten kreeg. Zayden had al eerder zijn vangsten geen eten gegeven, maar ditmaal was hij in een goede bui. Hij legde alles op een dienblad vooraleer hij richting de kamer liep.
      Het meisje lag er nog steeds hetzelfde bij als toen hij haar had achter gelaten. Hij had één van haar polsen vastgemaakt aan de spijlen van het bed met handboeien; die dingen waren verdomd handig. Ze lag vredig te slapen, al zou dat niet lang meer duren. Zayden legde het dienblad op het nachtkastje neer en schoof dat iets verder van het bed af zodat het meisje het niet om zou kunnen gooien. Een ander meisje had dat ooit gedaan en als straf had hij haar vijf dagen geen eten meer gegeven. Dat had gevolgen gehad, zij had namelijk niet zoveel opgeleverd als zijn andere vangsten. Ook hij moest nog leren van zijn fouten – ook al maakte hij die bijna niet meer. Hij ging op het rand van het bed zitten en veegde de plukken haar uit het gezicht van het meisje. Hij tikte ongeduldig tegen haar wang aan, wachtend op het moment dat ze wakker werd.

[ bericht aangepast op 21 okt 2014 - 18:24 ]

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

BROOKE SIAN ADAMS.

Een zachte geeuw verliet mijn mond. Ik wreef met mijn hand, nog half in slaap, over m`n wang. De droom die ik gister had, bezorgde me koude rillingen over mijn rug. We waren met alle meiden stappen geweest en werden ontvoerd, maar het kon alleen maar een droom zijn - omdat de ontvoerders er best goed uit zagen. Ik voelde een tikje tegen m`n wang. Alweer. Zeker was het m`n tante. Een zachte kreun verliet mijn mond, waardoor ik besloot om me op de andere kant te draaien.
Voordat ik me echt kon draaien verliet een pijnlijke gil mijn mond. Ik voelde een pijnscheut door mijn arm gaan, waardoor mijn ogen gelijk open schoten. Ik moest een paar keer knipperen, voordat ik echt goed zag. Ik keek neer op mijn arm, die vastgemaakt was aan het bed. Wacht eens. Dit is niet míjn bed. Ik draaide mijn hoofd met zoveel vaart om, dat mijn lokken mijn zicht verpestten. Met de vrije hand, die ik heb, veegde ik ze met een snel gebaar weg.
Het was de ontvoerder van gister. Beter uitgedrukt, de ontvoerder van mij. En hij moest er nog is verdomme goed uitzien. Mijn tanden boorden zich in mijn onderlip, terwijl ik hem in me opnam. Er verscheen, onbedoeld, een grijns op mijn gezicht. Ik moest weer op mijn onderlip bijten, om niet in lachen uit te barsten. In zulke situaties was ik echt een kluns.
Ik keek maar de kamer rond, die groot was. Bij Lucia had ik al een grote kamer, maar dit is echt gigantisch. Terwijl mijn groenbruine kijkers de kamer opnamen, waaronder de jongen - namen ze ook een dienblad met eten en drinken waar. Ik keek van het dienblad naar de jongen en weer terug. Ze ontvoerden ons, maar maakten ontbijt. Dus, ze hielden ons `goed` voor een één of andere reden.
Waar waren de andere meiden eigenlijk? Vast en zeker ook in een kingsize bed, maar ook met een jongen er half op zittend ? Een klein zuchtje verliet mijn lippen, ik mocht niet zenuwachtig zijn. Niet in bijzijn van hém. En volgens mij zijn je ontvoerders mensen die klappen uitdelen al zien ze er goed uit en brengen ze ontbijt.
» Dus. « Ik begon met praten, toen ik met mijn vrije hand een croissantje probeerde te pakken. Maar de vastgebonden hand was aan de kant van het nachtkastje, dus ik kwam er niet bij. Ik keek de jongen met een opgetrokken wenkbrauw aan. » Wil je me voeren ? En is dit het `ontvoerderhotel` , want dit lijkt me geen smerige kelder. Bovendien zit je op mijn voet. « Ik keek hem met een uitdagende blik aan. Het was een soort verdediging, om niet gelijk als emotiebundel over te komen. Want zo ben ik niet. Al was ik blij met het ontbijt, tenminste ontbijt. » Dankjewel voor het ontbijt. « Mompelde ik er achter aan.
Misschien zou hij boos worden om mijn reactie, dan maar beleefd zijn. Hij leek namelijk niet op iemand waarmee te spotten viel. Ik trok mijn benen onder mijn kont, aangezien benen optrekken niet kon vanwege mijn korte jurk. Ik wilde zo ver mogelijk weg bij hem zijn. Mijn ogen keken hem met achterdochtige blik aan.
Zouden m`n vriendinnen hier ook zijn ? Of zouden ze geluk hebben en was hij de enigste ontvoerder ? Een kort zuchtje verliet mijn mond, toen ik me nog verder tegen de bedrand aandrukte. » Wat wil je eigenlijk van me ? Er zijn genoeg meiden die graag van jou ontvoerd willen worden.. « Ik keek hem met een onverschillige blik aan, alhoewel ik me erg verward voelde.

[ bericht aangepast op 24 okt 2014 - 19:38 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Ik zit in mijn grote stoel terwijl ik naar de nieuwe slachtoffers kijk. Mijn ogen blijven steeds hangen op die éne. Haar haar is, ondanks dat er klitten in zitten, mooi golvend. Ze laat me de hele tijd aan Reyna denken, iets waardoor ik aan de ene kant de neiging krijg om haar te beschermen, maar aan de andere kant de neiging om haar zo snel mogelijk weg te krijgen. Dat zal niet erg moeilijk zijn. We hebben deze keer mooie meiden gevangen genomen. Die zullen binnen no time weg zijn en dan is dit alles voorbij. Ik krab aan de korstjes op mijn knokkels.
      Mijn knokkels zitten vol wonden van alle keren dat ik mijn woede uitte tegen een muur of een ander hard voorwerp. De dromen komen de laatste tijd steeds vader terug. Dan word ik in de ochtend wakker, schreeuwend en bezweet. Ik probeer mezelf ervan te overtuigen dat het voorbij is, dat ik er niks meer aan kan doen, maar het wordt niet beter.
      Ik kijk de kamer nog een keer rond en probeer mijn aandacht te vestigen op de rest van de meiden. Helaas is het lastig omdat ik iedere keer weer naar het meisje kijk. Ze lijkt zo ontzettend veel op Reyna... Ik sluit mijn ogen en neem het besluit dat ik mijn best ga doen om deze meiden zo snel mogelijk de deur uit te doen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

      ‘Ab!’ Priscilla, mijn overweldigende vriendin, giechelt zachtjes als mijn glas wat onwennig tegen het hare klinkt. ‘Proost!’ voegt ze daar nog aangeschoten aan toe, de inhoud in één teug achterover slaand. Ik staar naar het paarsige goedje in mijn eigen glas en nip, meedeinend op het diepe ritme van de muziek. Een avondje uit, het vieren van Pris' achttiende verjaardag. Ik maak me zorgen over het werk van morgen terwijl de mensen om me heen lammer en losbandiger worden. Priscila's huid schuurt tegen de mijne, haar ogen op het groepje jongens tegenover ons gericht. Ze is te dronken om te flirten, maar de jongemannen schijnen haar gedrag te kunnen vertalen. Ik volg de gemorste druppels alcohol op mijn mosgroene blouse. Ik voel me volledig ingepakt, in vergelijking met Priscilla's aanstootgevende decolleté. ‘Abby,’ Pris probeert haar evenwicht te vinden op de torenhoge pumps aan haar voeten. ‘Ik ga mijn verjaardagscadeau incasseren. Neem nog een drankje voor ik terugkom!’ Haar gestifte lippen landen vol op mijn wang, waarna ze zich wiegend tussen de menigte door duwt om naar haar prooi te komen. Pas als ze volledig uit mijn zicht is onttrokken, slaat de eenzaamheid me rond het hart. Waar ben ik in hemelsnaam mee bezig? Iedereen die me ooit ontmoet heeft weet dat dit niet mijn bezigheid is, maar Priscilla wilde dit. Ik ben een goede vriendin, en nu heeft zij de meest beroerde ontmaagding in de WC's van een discotheek. Kauwend op de binnenkant van mijn wang proost ik mezelf, voor het glas tussen mijn lippen verdwijnt.
      De smaak is bitter en zuur, en als de mensen niet zo dicht bij me stonden had ik het waarschijnlijk uitgespuugd. Ik besluit op Priscilla te wachten, tegen de bar aangedrukt met nog altijd mijn eerste drankje van de avond in mijn handen. Maar Priscilla komt niet. En mijn halfopgedronken drankje springt bijna uit mijn handen op het moment dat een onbekend meisje me hard tegen mijn zij duwt. Ik wrijf pijnlijk over de plek waar de bar mijn huid raakte, het plakkerige spul van mijn vingers aan de stof van mijn jeans afvegend. Ik staar naar de donkere vloeistof als ik het laatste beetje in één keer achterover sla.
      Priscilla komt niet, de drank is afschuwelijk en ik wil mezelf de blauwe plekken besparen. Er kruipt een warm en rozig gevoel door mijn ledematen als ik mezelf van de kruk wil duwen. De plotselinge verdoofdheid overvalt me. Ik laat me terugzakken in het zachte leer en knipper langzaam met mijn ogen. Twee warme, stevige armen krullen zich haast zorgzaam rond mijn middel op het moment dat ik van mijn plaats naar de grond dreig te vallen. Ik voel mezelf wegglippen in mijn onderbewustzijn, de korte steken van paniek vervagen vanzelf.

      Heel langzaam tracht mijn lichaam zich terug naar mijn wakkere staat te vechten. Het duurt echter een tijdje voor mijn oogleden zich daadwerkelijk openen, nog enigszins versuft. Ik wrijf fronsend over mijn zij, de plek waar de bar hoogstwaarschijnlijk een blauwe plek heeft achtergelaten, waardoor een zachte kreun naar boven borrelt.
      Mijn ogen raken gewend aan de hoeveelheid licht, en pas op dat moment duw ik mezelf overeind. Mijn ogen schieten door de kamer, de paniek als een adrenalineshot door mijn lichaam verspreidend. Ze komen uit op het gestalte in de bordeaux rode stoel. Een machtige positie, met een onbekend gezicht. Ik zuig een teug lucht tussen mijn tanden naar binnen voor ik mezelf behoedzaam tussen de dekens vandaan laat glijden.
      Zodra mijn blote voeten de koude grond raken trekt er een onprettige rilling over mijn ruggengraat omlaag. Ik duw mezelf wantrouwig tegen de muur naast het hoofdbord, proberend te herinneren hoe ik hier in hemelsnaam beland ben en wie deze vreemdeling is. Mijn moeder, mijn vader, mijn broertje en zusje. Priscilla.
      Ik doe mijn best de details op te diepen, maar mijn gedachten voelen verdoofd. Diep fronsend, mijn handen over mijn slapen wrijvend bedenk ik alle mogelijke scenario's.
      ‘Wat heb je gedaan?’ Mijn stem is schor, klein en verward.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

{Ik wil nu een stukje gaan schrijven maar ik vroeg me af of elk meisje in een aparte kamer was of zijn ze nu allemaal samen ?}

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

[Ik vroeg dat me ook al af.

Dit topic staat trouwens bij de rollentopics.]

---

Spoiler alert: you will save yourself

De meisjes zijn allemaal in een aparte vragen. Voor verdere vragen/opmerkingen vraag ik jullie het praattopic te gebruiken, niet het speeltopic.

---

•

      De drank had me volledig in zijn greep en vrolijk schuurde ik tegen één van mijn beste vriendinnen aan. Haar warme adem streek langs mijn oor totdat er twee jongens tussenbeide kwamen. Één van de twee pakte me ruw bij mijn heupen beet en draaide me naar hem toe. Ik danste wat met hem maar daarna liet ik hem toch voor wat hij was. Ik moest even zitten. Wankelend liep ik richting de bar waar ik me neer liet zakken op een zwarte kruk. De barman grijnsde lichtelijk en hield een fles met een oranje goedje erin omhoog. Ik schudde mijn hoofd waarna hij toch naar me toe liep en wat in schonk. Ik pakte het glas beet en nipte ervan. Even ontstond er een brandend gevoel in mijn borst maar na een paar seconden verdween het gevoel weer. Ik draaide me weg van de bar en doorzocht de menigte naar Clary – maar er was geen teken te zien. Ik rolde mijn ogen en richtte me weer op mijn drankje; wat ik in een teug opdronk. Het bekende gevoel van alcohol was duidelijk te voelen en met nieuwe energie stond ik op. Tenminste, ik deed er een poging toe. Bijna meteen viel ik naar de grond maar ik kon me nog net vasthouden aan de bar. Frisse lucht, ik had frisse lucht nodig. Ik vervolgde met moeite mijn weg naar de uitgang maar nog voordat ik daar aankwam werd mijn zicht zwart.

      Een zachte kreun verlaat mijn keel als ik wakker word. De pijn in mijn hoofd is niet te missen en zuchtend draai ik me om. Langzaam open ik mijn ogen maar het felle licht zorgt ervoor dat er een pijnscheut door mijn hoofd heen schiet. Kreunend sluit ik mijn ogen. Met mijn handen masseer ik mijn slapen in een poging om mijn hoofdpijn te verminderen, maar tevergeefs. Ik open opnieuw mijn ogen en geef mijzelf de tijd om aan het licht te wennen. Als mijn zicht eindelijk weer scherp is merk ik op dat er iets niet klopt; dit is niet mijn kamer. Moeizaam kom ik overeind. “What the,” mompel ik.
      Verschrikt kijk ik op naar de intimiderende man voor me. Beelden van gisteravond schieten door mijn hoofd en verbaast kijk ik hem aan. Heb ik met hem geslapen of heeft hij me gedrogeerd? Ik merk dat mijn ademhaling onregelmatiger gaat. Een zwaar gevoel nestelt zich in mijn maag en bang trek ik mijn knieën op. Wat wilt hij van me? Ik blaas mijn blonde lokken uit mijn gezicht zodat ik de man beter kan zien. Hij is lang, breed, en behoorlijk gespierd – alles bij elkaar dus intimiderend. Ik slik moeilijk en kijk naar het eten dat hij bij zich heeft. Ik bijt op mijn lip en plots voelt het alsof het een grote grap is; maar dat kan ook door de drugs komen. Toch breekt er een lach door op mijn gezicht – het voelt allemaal onwerkelijk aan, alsof dit een grote droom is.

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "