Hey iedereen,
Ik heb nogal een irritante angst ... Ik Ben bang voor honden Ik vind het zo gênant en praat er niet graag over. Vroeger was het al alleen maar toen ik er eentje zag dat ik begon te schreeuwen. Ik weet niet vanwaar ik deze angst heb maar toen ik nog een baby was had ik het niet. Het was vanaf mijn 4 jaar ofzo.. Hier is dus mijn verhaal van een maand terug:
Een maand geleden heeft mijn beste vriendin een fuif georganiseerd met veel mensen en ik wou er natuurlijk bij zijn. Maar haar moeder is getrouwd met een nieuwe man en die heeft een hond. Dus ik kwam bij dat huis en tot mijn grote spijt was de hond vrij. Het was echt één van de ergste dagen van mijn leven. Die hond was overal en was hyperactief. Ook was hij nog eens heel groot. Ik was echt doodsbang.Toen hij naar me toekwam had ik heel veel zenuwen en ik wou niet aan mijn vrienden laten tonen dat ik bang was. Alleen mijn beste vriendin wist het. Ik schaamde me zo. Ik voelde me zo ongemakkelijk maar ik heb wel met hem moeten leven...
Nu ben ik een paar dagen geleden weer naar een vriendin geweest maar een andere. Er was ook een hond. Hij was super cute (een labrador) ! En hier was mijn angst opeens weg. Ik weet niet hoe het komt maar ik was echt niet bang. Alleen wou ik soms toch weten waar hij was zodat hij me niet liet schrikken ofzo...
Nu weet ik niet of mijn fobie helemaal weg is... Ik ben bang dat het gewoon bij die cutie was dat ik niet bang was. Nu heeft een vriendin me voorgesteld om bij haar te komen deze week. Maar zij heeft ook een hond en ik weet niet of ik het wel aandurf...
Hebben sommige van jullie hier ook last mee? Kunnen sommige le advies geven ?
Zo zag de cutie er ongeveer uit
[ bericht aangepast op 19 aug 2014 - 11:11 ]
I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring