ik zoek iemand die samen met mij een Twilight of teen wolf fanfiction wil beginnen.
Al is het ook leuk als het gewoon twilight of teen wolf related is
Lijstje.
Naam:
Leeftijd:
16+ ja of nee:
Schrijf vorm:
Voorbeeld post:
Leeftijd:
16+ ja of nee:
Schrijf vorm:
Voorbeeld post:
Naam: Mandy
Leeftijd: 19
16+ ja of nee: Ja
Schrijf vorm: het liefst derde persoon.
Voorbeeld post:
Ze staarde verward naar de rommel om haar heen, dit kon niet, ze had het netjes neer gezet. Nyx kwam snel in beweging en besloot alles zo snel mogelijk weer goed te zetten en op te ruimen. "Nyx!" Hoorde ze een strenge stem zeggen. Geschrokken keek ze op naar de vrouw die lui onderuit zat in haar stoel. "Waag het niet" Was het enigste wat de vrouw zei. Maar ze moest wel, ze had geen keus. Het enigste wat in haar hoofd spookte was dat alles zo snel mogelijk weer goed gezet moest worden. Nyx haalde een hand door haar haren en begon er zacht aan te trekken. Door dat haar vingers zich vast haakte in een paar knupjes die de wind had veroorzaakt op de weg hier heen. Niet dat er veel wind was geweest maar genoeg om haar haren in de knup te maken. "Ik kan niet anders." Sprak ze enkel waarna ze toch een stap zette naar de tafel. Ze moest, ze moest opruimen. Alles schoonmaken er mocht geen stofje liggen anders kon ze weer helemaal opnieuw beginnen. En dat zou betekenen dat ze uren bezig was. "Als je het doet faal je Nyx wil je dat? Wil je dat je ouders horen hoe je elke keer weer faalt? Dat je een ding al niet aan kan. Zo willen ze je nooit terug Nyx" klonkt de stem van de vrouw. Nyx kneep haar ogen dicht en liet haar haren los waarna ze haar armen over elkaar heen sloeg en haar nagels in haar huid zetten. Het maakte haar niet uit wat ze deed, zolang ze dit maar op kon ruimen. Ze opende haar ogen en liep vastbesloten op de tafel af. Ze zette elke dingetje goed en bekeek nauwkeurig of ze ook wel echt recht stonden. Zodra ze er ook maar tevreden mee was. Zag ze haar psychiater op haar aflopen. "Wat ben ik toch ook teleurgesteld in je Nyx, Maar het is vermakelijk om je zo te zien falen." Voor ze het wist gooide de vrouw alles van tafel af. Nyx haar hart begon sneller te kloppen en haar lichaam begon langzaam aan warm te worden door de stres wat door haar lichaam heen raasde. Ze drukte haar nagels in haar handpalmen en raakte gefrustreerd. Ze wou er heen stappen om alles weer terug te zetten en dus opnieuw te beginnen maar de vrouw greep haar arm vast en trok haar weer terug op haar plaats. "Jij moet eens luisteren meisje, als je ooit nog de wereld wil zien dan moet je normaal worden. Want ben je niet, nee je bent gestoord net zoals elk andere hier. En nu weg wezen!" Nyx werd de kantoor uit gezet en verward bleef ze staan. Maar ze moest het opruimen! Ze liep onzeker weg en staarde voor haar uit. Langzaam aan begon ze elke stap in haar hoofd te tellen. Zodra er iemand ook maar voorbij kwam raakte ze de tel kwijt. Ze schudde haar hoofd en liep weer terug om opnieuw te beginnen. Zodra ze weer bij het kantoor was draaide ze zich om en tikte dit keer met haar vinger tegen haar been om elke stap te kunnen tellen. Zonder ook maar te kijken waar ze heen ging eindigde ze bij het boom hut. Terwijl ze verder ging met tellen ging ze omhoog en duurde het niet lang voor ze in de boomhut zat. Daar ging ze in een hoekje zitten sloeg haar armen om haar benen heen en begon de planken te tellen in plaats van dat ze telkens opnieuw begon besloot ze gewoon verder te tellen. "333, 334, 335." Sprak ze zacht maar hoorbaar uit in de stilte van het bos.
