[RPG] We're Going To Ibiza • Speeltopic - Speeltopics

Ibiza, het eiland wat bekend staat om zijn zonnige stranden, grote villa’s, rijke bewoners en vooral zijn goede feesten. Elk jaar kiezen dan ook duizenden vakantiegangers ervoor een bezoekje te brengen aan dit eiland, waaronder vooral veel jongeren.

Zo ook een groep van tien jongeren. Een reisbureau gespecialiseerd in het organiseren van vakanties voor jongeren heeft een groep van tien willekeurige jongeren bij elkaar gebracht om samen te genieten van alles wat dit eiland te bieden heeft. Ze zullen vier weken lang doorbrengen in een villa met een prachtig uitzicht over de zee. Vanzelfsprekend zullen er vriendschappen voor het leven ontstaan, er zullen liefdes opbloeien, maar ook harten gebroken worden en vijanden worden gemaakt. Het belooft in ieder geval een vakantie om nooit te vergeten te worden!

De groep jongeren bestaat uit vijf meiden en vijf jongens (het aantal kan omhoog als er veel belangstelling is), ieder tussen de 18 en 25 jaar. De jongeren zijn vrij om te doen wat ze willen. Ze kunnen dingen ondernemen met de hele groep, maar ze kunnen ook met zijn tweeën op stap. Ieder heeft een eigen slaapkamer, met een bijbehorende badkamer.

Niet iedereen kent elkaar, maar je mag met elkaar afspreken of jullie personages elkaar al kennen. Het kunnen bijvoorbeeld beste vrienden zijn die samen op vakantie gaan. Ze zullen af en toe activiteiten ondernemen, zodat er ook wat leven in de brouwerij komt.

Het huis:


Personages:
Meiden:
- Celesta Rhea Meja - Inermis
- Rose Sonnet - MoonLights
- Gereserveerd voor Kit
- Kalena Ileana Harwood - Tigresse
- Helle Loïse Lavoh - Inermis
- Alicia Malfey - ArianatorXx
Jongens:
- Isaac Raphael Cox - Fairytalest
- Andrew Sebastian Cane - Mamo
- William “Will” Courtour - GrowStronger
- River Finnley Chaise - OhMyLashton
- Gereserveerd voor Daoine
- Vincent 'Vince' Adams - Kahuna

Regels:

[ bericht aangepast op 28 juli 2014 - 19:01 ]

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

MT.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Mt

---

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Mt

---

~ I have found that if you love life, life will love you back.

Helle Loïse Lavoh
Helle sleepte haar cover een beetje achter zich aan. Een weekend tas hing over haar schouder en rugzak hing halverwege haar andere arm terwijl ze bij de taxi weg stapte. Haar moeder had haar half gedwongen mee te gaan met deze vakantie. Het zou goed voor Helle zijn om nieuwe vrienden te maken. Ze had er wel een paar, maar over het algemeen zat ze alleen thuis, hier had Helle echter geen problemen mee. Een zucht verliet haar mond. Haar sneakers sleepte over het pas richting de, naar haar mening veel te grote, villa. Even was ze bang dat ze niemand zou leren kennen, dat iedereen bij haar uit de buurt zou blijven. Toch stapte ze enkele seconde later met nieuwe moed richting het huis. Ze struikelde elke vijf seconde, omdat de weekend tas tegen haar knieën duwde. Ze was 1,75, maar de weekend tas kreeg het nog voor elkaar om haar half onderuit te halen. Eenmaal bij de deur wist ze niet goed wat ze moest doen. Door haar twijfel stond ze iets te lang stil, waardoor haar koffer zijn evenwicht verloor en zij achterover viel, over haar weekend tas. Ze haalde haar hand door de plukken haar die voor haar gezicht waren gevallen. Ze deed haar ogen dicht en beet even op haar lip. Gelukkig was er nog niemand anders.

[ bericht aangepast op 27 juli 2014 - 20:02 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Vincent 'Vince' Adams

Ik zuchtte zachtjes terwijl ik uit het raampje van de taxi keek, ik keek liever uit het raam dan naar Andrew. We waren neven en verplicht om samen op vakantie te gaan 'om onze band op te bouwen'. Helaas kon ik het niet zo goed vinden met hem en hij niet met mij, wat een combi. Aan de andere kant boeide het mij vrij weinig omdat we op Ibiza zaten. ik draaide me om op de stoel naar hem en tikte met mijn voeten tegen zijn benen, ''heb je er al zin in?'' Vroeg ik hem met een speelse grijns en strook een hand door mijn blonde haren. ''Misschien lukt het je wel om een vriendin te krijgen,'' voegde ik er wat pesterig aan toe maar ik meende het echt.
Hij was zes jaar ouder dan mij en ondanks zijn uiterlijk wist ik maar weinig van zijn liefdesleven en of hij überhaupt ooit wel eens een vriendin had gehad. De taxi kwam uiteindelijk tot een einde bij de villa die er prachtig uit zag. Hij kon hier maar beter van genieten, wauw. Ik was blij dat ik het portier van de taxi open kon maken na die helse rit, het vliegtuig was al helemaal niks en zeker niet door mijn claustrofobie die mij continu in de weg stond. Het zweet stond in mijn handen toen de deuren sloten en tot we landde had ik zitten hyperventileren, vreselijk.
Naast dat wou ik voor geen goud deze villa missen en was ik blij dat ik toch ben gegaan, ook al moest dat met Andrew. Soms leek het alsof hij nu al in midden in zijn midlife-crisis zat.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Andrew Sebastian Cane


Ik keek naar het voorbijtrekkende landschap van Ibiza door het raampje van de taxi. Naast me zat mijn neef, Vincent. Zijn ouders en mijn vader hadden ons gedwongen samen op deze vakantie te gaan. Op die manier konden we onze band opbouwen. Ik was nog liever in mijn eentje naar Ibiza gegaan dan met mijn neef, we lagen elkaar niet zo. Nooit gedaan en dat zal ook nooit gaan gebeuren. Vincent tikt met zijn voeten tegen mijn been aan, waardoor ik hem een geïrriteerde blik geef. "Heb je er al zin in?" vraagt hij met een speelse grijns die ik wel van zijn gezicht wil slaan. "Misschien lukt het je wel om een vriendin te krijgen?" voegt hij er pesterig aan toe, waardoor de drang hem een mep te verkopen nog meer toeneemt. "Nee. En ik ben niet zoekende," zucht ik geïrriteerd. "Misschien moet jij maar eens een vriendinnetje op zoeken, dan raak je dat puberale gedrag van je misschien eens kwijt." Ik schenk hem dezelfde speelse grijns die hij mij zojuist gaf. We stoppen voor een prachtige witte villa, vanaf de weg is de zee al te zien. Een brede glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik de heerlijke eilandbries tegen mijn gezicht voel. De chauffeur van de taxi had de kofferbak al geopend en onze koffers er uit gehaald. Ik sleep mijn koffer mee naar het huis. "Schiet eens op!" roep ik over mijn schouder naar Vincent. Hoewel iedereen hem Vince noemt, blijf ik hem Vincent noemen, net als dat hij mij gewoon Andrew noemt. Als ik dichterbij de deur kom zie ik dat hij al open staat. In de deuropening ligt een meisje gestrekt boven op haar tassen. Ik kan een klein lachje niet onderdrukken. "Zo, jij bent met de deur in huis komen vallen zie ik?" zeg ik met een lachje, waarna ik haar een hand aanbied om haar overeind te trekken. "Ik ben Andrew," stel ik mezelf vervolgens voor.

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

Helle Loïse Lavoh
Helle haar knie voelde pijnlijk en ze bleef maar even liggen, niet de kracht hebbend om op te staan. Jep, zo zou ze echt vrienden maken. Niet echt, ze zou alleen maar weer uitgelachen worden. Nee, tuurlijk zou ze weer eens geen vrienden maken, dat was hoe het normaal ook ging. Helle keek voorzichtig onder haar hand door naar de jongen die voor haar stond. Ze nam zijn hand aan en liet haarzelf overeind trekken. Ze knipperde een paar keer met haar ogen en beet zachtjes op haar lip. "Emh, bedankt," zei Helle zacht, "Ik ben Helle, aangenaam. Ik emh, ben niet goed in mijn evenwicht bewaren," stamelde ze zachtjes. Helle trok haar shirtje even recht en gooide haar schoudertas weer over haar schouders. "En jij bent?" vroeg ze aan de jongen die achter Andrew liep. Helle was nerveus. Waarschijnlijk omdat beide jongens toch ietjes ouder dan haar leken. Ze dacht even na over wat ze de jongens zou vragen, hoe ze een gesprek zou aanknopen. Ze wreef even over haar arm. Ze was godverdomme 22, ze moest een gesprek kunnen aan knopen. "Waar komen jullie vandaan?"

[ bericht aangepast op 27 juli 2014 - 21:13 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

[ bericht aangepast op 27 juli 2014 - 22:01 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Vincent 'Vince' Adams

''Nee. En ik ben niet zoekende,'' antwoordde hij, "misschien moet jij maar eens een vriendinnetje op zoeken, dan raak je dat puberale gedrag van je misschien eens kwijt." Ik rolde met mijn ogen terwijl we allebei onze koffer pakten en ik hem met moeite meesleepte. Ik had echt te veel meegenomen.
''Schiet eens op!'' Riep hij over zijn schouder waardoor ik iets sneller begon te lopen fronste bij het zien van het meisje op de grond. Andrew stelde zich voor en hielp het meisje omhoog, ik kon een lichte grijns niet verbergen en leunde tegen de deurpost aan. Het meisje stond nu weer recht en ze bedankte Andrew voordat ze zichzelf voorstelde.''Ik ben Helle, aangenaam. Ik ehm, ben niet goed in mijn evenwicht bewaren,'' stamelde ze en ze trok haar shirtje recht en ik nam de kans om haar kort te bekijken. ''En jij bent?'' Vroeg ze aan mij waarbij ik mijn koffer los liet en mijn hand naar haar uitstak. ''Ik ben Vincent, maar noem me maar Vince,'' zei ik met een lieve glimlach. ''Waar komen jullie vandaan?'' Voegde ze er aan toe en net toen ik antwoord wou geven kwam er nog een meisje aan zetten die ons allen begroette en toen vroeg of ze er langs kon. Ik liet nu mijn blik over haar heen glijden en stapte iets achteruit om vervolgens met mijn handen aan te geven dat ze er langs mocht. ''Gaat U gang,'' zei ik met een lichte grijns tot ik me weer richtte op Helle. ''Geboren in Australië maar ik was al vroeg verhuisd naar Engeland, toch Andrew?'' Zei ik. Ergens vroeg ik me af waar zij vandaan kwam, ze zag er in ieder geval niet erg Europees uit.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Alicia Malfey
Ik keek op mijn uurwerk. Nog vijf minuutjes en we waren er. Het was toch wel best spannend vond ik. Hopelijk maakte ik nieuwe vrienden. Ik haalde snel een klein spiegeltje uit mijn tasje en bekeek mezelf. Prima, gaf ik toe. Ik had me goed opgemaakt vanochtend. Ik wou natuurlijk een goeie eerste indruk maken op de mensen waar ik een tijdje mee zou wonen. Al snel merkte ik de mooie villa en werd enthousiast. Bij de gedachten dat ik in dit huis zoveel plezier ging hebben glimlachtte ik al. Ik vroeg aan de chauffeur of hij m'en koffers in mijn kamer wou brengen in ruil voor 5 euro. Want deze koffers kon ik echt niet dragen, mijn armpjes waren daar te slap voor. De chauffeur knikte meteen en liep met mijn vele en zware koffers naar het huis toe. Ik zag al enkele jongeren die een gesprek aan het voeren waren. De chauffeur wist niet waar mijn kamer lag en zette de koffers onder de trap. Ik gaf hem een briefje van 5 euro mee en ik nam afscheid van de chauffeur die mijn hele levensverhaal had moeten horen. Ik zette mij bij het groepje :'Hoi ik Ben Alicia!".

[ bericht aangepast op 27 juli 2014 - 22:24 ]

---

~ I have found that if you love life, life will love you back.

Isaac Raphael Cox

Ik ramde op de navigatie, ik had moeten weten dat het een slecht plan was om een scootertje te huren en vanaf daar naar het strandhuis te rijden, maar de buitenlucht was zo verleidelijk geweest toen. Ik had in Australië al problemen gehad met kaarten en navigatie, ik had na de eerste dag al besloten om maar gewoon te kijken waar ik uit zou komen. Dat ik toen als Engelsman een zonnesteek had opgelopen vanwege de klimaatverandering had misschien ook meegespeeld. Ik keek naar het witte huis achter de heg, de achterdeur stond open. Volgens mijn navigatie was dit toch echt waar ik moest zijn. Als ik verkeerd zat kon ik altijd nog mijn best doen om dronken te lijken, ookal was het daar eigenlijk te vroeg voor. Ik parkeerde het scootertje in de berm en haalde mijn zorgvuldig erop geducktapete tas eraf. Om mijn koffer open te maken had ik wel eerst een mesje nodig om mijn spullen te pakken, maar dat zag ik later wel weer. Ik gooide mijn ducktapetas op de tuinset buiten en keek voorzichtig naar binnen. Ik hoorde wel stemmen. Mijn oog viel op twaalf drankjes die op een tafel stonden, dat was voor mij genoeg om aan te nemen dat ik goed zat. Zou er ook een pepermuntje op mijn kussen liggen? Ik liep naar buiten om mijn tas te halen en greep een drankje mee voordat ik richting de stemmen liep. De vijf waren al druk bezig met een conversatie. Ik bekeek twee meisjes stuk voor stuk. 'Het doet mij deugt te weten dat twee van de vijf al bekenden zijn,' zei ik, lichtelijk verbaast om Helle én Kalena in dezelfde kamer te zien. Ik keek naar de andere twee jongens en het overige meisje. 'Mijn naam is Isaac, aangenaam,' zei ik met een glimlach waarna ik een slok drinken nam. Ik moest me inhouden om geen gezicht te maken, het leek wel alsof ik pure alcohol aan het drinken was.

[ bericht aangepast op 27 juli 2014 - 22:31 ]

---

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Helle Loïse Lavoh
Vince en Andrew. Dat waren interessante namen. Vincent was ook geboren in australia, het voelde hier al iets vertrouwder. Helle glimlachte naar hem terwijl ze zijn hand schudde. Toen er een meisje aankwam lopen dat er langs wilde week Helle snel uit. Ze beet zacht op me lip. "Ja, ik zal opzij gaan," zei ze en maakte ruimte voor het meisje. Het tweede meisje dat eraan kwam stelde zich vrolijk voor. En toen kwam Isaac aanlopen. Helle glimlachte en zwaaide. "Hey, leuk dat je hier ook bent," zei ze glimlachend. "Leuk dat ik je ook eens buiten australie zie." Helle draaide zich terug naar Vince. "Ik kom namelijk uit australie," zei ze schouderophalend.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Andrew Sebastian Cane
"Geen probleem," zeg ik met een glimlach tegen het meisje wat zich vervolgens voorstelt als Helle. "Ik kom uit Engeland," antwoord ik op Helle's vraag. Op hetzelfde moment komt er een meisje aangelopen. "Hoi," zegt ze, terwijl ze ons één voor één een vriendelijke blik gunt, ik glimlach vriendelijk terug. Ik stap, net als Vincent, opzij zodat ze er langs kan, wanneer ze er om vraagt. Het duurt niet lang voordat er een derde meisje aan komt gelopen. Ze stelt zich voor als Alicia. Als er nog een jongen aan komt lopen, die zich voorstelt als Isaac, stel ik me ook voor. "Ik ben Andrew," zeg ik met een glimlachje. Mijn oog valt al snel op het glas alcohol wat Isaac in zijn hand heeft. "Hoe kom je daar aan?" vraag ik aan hem. Ik probeer niet te wanhopig over te komen, anders denken ze vast dat ik een alcholist ben. Hoewel ik niet vies ben van een drankje en ook vaak de kroeg niet uit kom zonder bezopen te zijn, ben ik ook absoluut geen alcoholist. Ik kijk even naar Helle, het meisje met het bruine haar en Isaac, die elkaar al blijken te kennen. "Waar kennen jullie elkaar van?" vraag ik nieuwsgierig.

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

[ bericht aangepast op 27 juli 2014 - 23:38 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Isaac Raphael Cox

Ik glimlachte naar Helle die al snel weer verder ging met haar gesprek. Een andere jongen stelde zich voor als Andrew. Ik keek naar mijn glas bij zijn vraag. 'Nou, als je die kant op loopt staat er een tafel met welkomstdrankjes,' zei ik gebarend. 'En Helle en ik kennen elkaar van mijn reizen. Ik was al snel vertrokken uit Engeland en kwam haar meerdere malen tegen in Australië,' zei ik waarna ik glimlachte naar Kalena die naar boven liep om een kamer uit te zoeken. 'Bespeur ik trouwens iets Brits in jouw stem, of logt dat aan mij?' vroeg ik verder.

---

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)