Ik ben het echt zat, die voortrekkerij. Dan heeft iemand snoep en geeft ie alleen als je een leuk gezicht weet te trekken. Nou ben ik dan natuurlijk omringt door de mensen waarvan iedereen vindt dat ze heel eng of heel schattig kunnen kijken. Ik persoonlijk vind het nergens op slaan en ik vind die gekke bekken maar zelden schattig of eng. Ik snap dat het leuk is als mensen zeggen dat je een leuk gezicht kan trekken, maar dan hoef je nog niet alles er vanaf te laten hangen. Ik word er eigenlijk best verdrietig van als ik merk dat het weer gebeurt. Ik kan dat namelijk niet, en dan word ik weer afgewezen.
Nou snap ik dat zij daar niks aan kunnen doen en ze het goed bedoelen, maar ik heb er gewoon last van omdat het zo vaak gebeurt. Ik ben nooit schattig of eng geweest en ik voel me gewoon heel snel buitengesloten.
Dus kortom: Ik vind het een dom spelletje. Want een van de dingen waar ik niet tegen kan, is voortrekkerij. Het duid eigenlijk aan dat de ene, vanwege zijn uiterlijk, beter zou zijn dan de andere. En ik voel me er alleen maar buiten gesloten en onzekerder door.
Weet iemand van jullie wat ik er tegen kan doen?
A.u.b. geen reacties over dat ik me niet aan moet stellen en zo. Dat werkt me alleen maar meer naar beneden. Ik ben er onzeker over, en dat is echt niet zomaar zo. Dus als je het onzin vindt,reageer dan gewoon niet. Ik weet dat ik het heel aanstellerig vertel, maar dat neemt nog niet weg dat ik er last van heb.
Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand
