Ik ben verschrikkelijk hypocriet in verband met alleen zijn. Als iemand het huis uit gaat om boodschappen te doen, bij iemand op bezoek te gaan, weet ik veel wat allemaal nog meer, moet ik altijd weten hoe lang ze weg gaan zijn en wanneer ze ten laatste terug gaan zijn.
Nou is dit in principe het probleem niet, maar het is een feit dat ik er vreselijk hypocriet rond ben. Als iemand zegt: "Ik ben ten laatste tegen half twee terug" en de persoon in kwestie is er tegen vijf voor half twee nog niet, begin ik me al zorgen te maken. Maar o wee als de persoon er om één over half twee is, want dan begin ik helemaal te flippen op dat ze een ongeval gehad zouden kunnen hebben, dood zouden kunnen zijn, ontvoerd en weer ik veel wat allemaal.
Dat klinkt natuurlijk heel vreemd, maar het steekt me echt tegen. Is er iemand die weet wat ik hiertegen kan doen?
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried
