Dus ik heb zeven vrienden verloren aan een ongeval. -Hier alsjeblieft niks slecht meer over zeggen, ik heb daar even geen zin in-
En ik heb er wel wat vanover gehouden. Zoals dat ik echt niet meer tegen de achtste kan. Ik heb altijd schrik dat er iets mis gaat nu.
Maar ook dat ik totaal geen ruzie durf maken, ik ben dus helemaal veranderd. Want normaal zeg ik vaker wat ik denk maar nu heb ik schrik... Omdat alles zo snel kan gaan.
En ik wil niet echt veranderen, maar ik kan het dus niet meer. Ik moet het altijd goedmaken, ik moet van mezelf zwijgen omdat ik echt niet meer durf.
En ik zal maar even mijn topic eindigen met een vraag, zoals altijd gebeurt:
Heet iemand ook zoiets meegemaakt waardoor je eigenlijk helemaal veranderd?
made a list of my regrets and you were the first, love