• Dus ik heb zeven vrienden verloren aan een ongeval. -Hier alsjeblieft niks slecht meer over zeggen, ik heb daar even geen zin in-
    En ik heb er wel wat vanover gehouden. Zoals dat ik echt niet meer tegen de achtste kan. Ik heb altijd schrik dat er iets mis gaat nu.
    Maar ook dat ik totaal geen ruzie durf maken, ik ben dus helemaal veranderd. Want normaal zeg ik vaker wat ik denk maar nu heb ik schrik... Omdat alles zo snel kan gaan.
    En ik wil niet echt veranderen, maar ik kan het dus niet meer. Ik moet het altijd goedmaken, ik moet van mezelf zwijgen omdat ik echt niet meer durf.

    En ik zal maar even mijn topic eindigen met een vraag, zoals altijd gebeurt:
    Heet iemand ook zoiets meegemaakt waardoor je eigenlijk helemaal veranderd?


    made a list of my regrets and you were the first, love

    Ja, en daar wil ik verder ook niets over kwijt.
    Maar jij hebt op een hele harde manier geleerd dat alles zomaar kan eindigen en dat alles zo ontzettend kwetsbaar is en daar sta je nu bij alles bij stil. Je loopt constant op eieren, omdat je wilt dat alles zo blijft zoals het is. Maar alles verandert en daar kunnen wij helaas niets aan doen. Hoe voorzichtiger jij bent, hoe harder het juist aankomt als er weer iets gebeurd. Ik heb dat op de harde manier geleerd en ik wil echt niet dat jij daar ook doorheen moet.
    Probeer vrede te krijgen met wat er is gebeurd en met wat er gaat gebeuren. Probeer vrede te krijgen met het feit dat je gewoon niets kan veranderen of tegengaan.
    Vergooi alsjeblieft je leven niet op die manier, blijf alsjeblieft genieten van de kleine dingen en van wat je wel kan. Je hoeft niet te veranderen, dat is iets waar je wel invloed op hebt, op jezelf. Je moet er alleen achter komen hoe.


    #WWED - What Would Emma Do?

    Ik denk toch wel dat dat een goed iets is, dat je nu voorzichtiger bent met wat je zegt.

    Ik was mjjn vader afgelopen augustus bijna verloren aan een hartinfarct. En de kans id 60 procent dat hij de 2 jaar niet eens zal halen. Sindsdien ben ik enorm bezorgd om de gezondheid van mijn ouders (was ik al wel eerder, omdat mijn moeder reuma heeft en niet veel kan) en van anderen waar ik om geef. Hoewel sat soms ten kostte gaat van mijn eigrn lichaam, omdat ik dan zelf teveel doe. Maar dat vind ik niet erg.

    Hopelijk verwerk je het verlies wel. Als je ernaar voelt om te praten, dan mag je me altijd een berichtje sturen. <3


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Dubbelpost...

    [ bericht aangepast op 7 mei 2014 - 20:12 ]


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Nou, ik ben niet iets verloren, maar ik ben wel heel erg veranderd door een incident waarbij ik zonder reden nogal bedreigd en (niet extreem hard ofzo) geslagen ben. Dit maakt je toch angstig in bepaalde omgevingen.

    Ik hoop heel erg dat je het erge verlies weet te verwerken en als het nodig is, mag je me altijd een pb of gb sturen.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    @Junns, Het probleem is dat ik dus heel slecht ben in het achterlaten van iets. Sommige zijn het al zo vergeten, maar dan ben er weer die op dagen niet kan slapen omdat ik aan ze denk. Ik laat mezelf pijn lijden door eraan te blijven denken. Omdat ik hen niet zomaar wil vergeten, dan voelt zo gemeen en ik kan het niet. Ik martel mezelf ermee omdat ik het anders niet kan..

    @Yolanda, nou ja inderdaad het is wel beter dat ik niet zomaar alles zeg maar dat zijn de andere wel gewoon van me. Maar ik antwoord zelfs niet meer als ze mijn mening vragen over een foto ofzo. Als ik het niet zo mooi vind kan ik het zelfs niet meer zeggen. Omdat ik te bang ben dat ze kwaad worden...
    & Dankje.. <3

    @Eloquentiae, Inderdaad.. Want nu ben ik op de snelwegen heel bang als wij te dicht bij een auto/vrachtwagen komen of zij bij ons. Ik zit de hele tijd om ons heen te kijken, waar mijn ouders geërgerd door worden. Maar dankjewel.


    made a list of my regrets and you were the first, love

    Veranderen is niet erg. Bekijk het zo: alle gebeurtenissen in je leven maken je tot wie je bent.
    Het is niet omdat je nu minder snel je mening durft te zeggen, dat jijzelf iemand anders bent geworden. Je leeft gewoon bewuster en dat kan je ook positief zien. In de loop der tijd zal je misschien terug iets vaker dit durven zeggen en waarschijnlijk zal je ergens eindigen in het midden van nu en vroeger. En dat is niet erg, want bewust leven is iets wat veel mensen niet kunnen en iets belangrijks. :]


    Has no one told you she's not breathing?