Rol: Vrouwelijke vampier
Naam: Aveline Catherina Kaufmann
Bijnaam: Ave, Ava
Rang: Eerste
Nationaliteit: Frans
Uiterlijke leeftijd: 22
Echte leeftijd: 248
Uiterlijk: Aveline had vroeger nog een bos met krullen, maar tegenwoordig heeft ze haar chocoladebruine lokken steil hangen, al zit er nog steeds een redelijke slag in. Ze heeft haar lokken meestal los hangen, of anders in een knot. Ze heeft er vaak geen zin in om er iets ingewikkeld mee te doen. Ze is niet een van de langste personen, ze is namelijk slechts 1.62 meter. Ze is redelijk vaak op hakken te zien, aangezien ze alvast vampier er toch geen last van krijgt wanneer ze ze te lang draagt. Haar verfijnde gezichtje ziet er over het algemeen iets wat onschuldig uit, met haar volle lippen, blosjes op haar wangen en karamelkleurige ogen, maar het heeft tegelijk ook iets sensueels.
Aveline's figuur bevindt zich aan de wat tengere kant. Ze haalt nog wel cup B, maar heeft een smalle taille. Haar kledingstijl is redelijk gewaagd, het laat wat bloot zien en ze draagt eerder wat strakkere kleding, dan erg wijde kleding. Qua make-up heeft ze eigenlijk niet zoveel nodig. Haar zwarte wimpers zijn van nature al lang en ze gebruikt mascara enkel om ze wat voller te maken. Daarnaast gebruik ze alleen eyeliner en lipbalsem.
Innerlijk: Aveline's verblijf bij de vampieren heeft haar erg verandert, al is het meer enkel Ramsey. Voor ze hem ontmoette was ze erg timide, naïef en onzeker. Ze durfde niet goed tegen mensen in te gaan en deed bijna altijd wel wat haar gevraagd heeft. Dit is in de begintijd van haar vampier bestaan ook zo geweest, pas bij Geoffrey begon ze pas wat losser te worden, maar toen ze ontdekte wie hij echt was, werd ze toch weer wat timide. Ramsey heeft dat echter weggehaald. Ze is een stuk brutaler geworden, maar in sommige opzichten ook zelfverzekerder. Hij heeft er echter ook voor gezorgd nogal verbitterd werd, en dan met name met betrekking tot hemzelf. Hoe ze vroeger een lief meisje was, kan je nu behoorlijke felle en sarcastische antwoorden verwachten. Ze durft niet meer goed van mensen/vampiers te houden, ze is er van overtuigd dat je vroeg of laat toch wel in je rug gestoken wordt. Naïef is ze dan ook absoluut niet meer, ze is ontzettend wantrouwig geworden. Toch is ze een stiekeme romanticus en droomt ze van haar prins op het witte paard. Een lange tijd heeft ze gedacht dat dit Ramsey misschien wel was, maar na al zijn vreemdgaan is ze er vrijwel van overtuigd dat hij toch niet om haar geeft, waarom zou hij haar anders zo onzeker laten voelen door constant met andere vrouwen te slapen? Ava laat er echter niks van merken dat ze er onzeker van wordt en verstopt het achter haar façade die ze heeft opgebouwd, want dat lieve, timide en onzekere meisje zit nog wel ergens in haar verstopt. Hoewel ze vroeger ook voorzichtiger was, is ze nu een stuk roekelozer. Haar eerst denken-dan-doen heeft plaats gemaakt voor eerst doen-dan-denken. Daarnaast ziet ze nu eerder het slechte in personen, in plaats van het goede.
Ze heeft natuurlijk ook enkele van haar eigenschappen gehouden. Zo heeft ze nog steeds een erg goede concentratie. Eigenlijk een té goede concentratie, soms zakt ze er zover in weg of verdiept ze zich zo erg in iets, dat ze niet meer let op de dingen die om haar heen gebeuren. Ze is ook nog steeds erg netjes en ze heeft er dan ook een hekel aan de vampiers spullen laten slingeren, waar ze die vampier dan ook zeker op aan zal spreken. Wanneer ze het dan niet snel genoeg opruimen, is ze gemakkelijk instaat om iemand het hele kasteel schoon te laten maken.
Ava is ook zeker een dramaqueen en ze vat dingen snel te persoonlijk op, waardoor ze soms iets te drastische beslissingen neemt, al heeft ze zelden spijt van haar beslissingen.
Nu is Ava niet zo zeer een echt slecht persoon. Het enige wat ze nodig heeft, is iemand die ze volledig kan vertrouwen. Tegen die persoon zal ze meer zijn zoals ze vroeger was, vriendelijker en zorgzamer. Eerst kreeg Ramsey deze kant van haar vaak te zien, maar het komt nu nog nauwelijks voor.
Likes: Bloemen, muziek, welgemeende omhelzingen, liefdesromannetjes
Dislikes: Haar huwelijk met Ramsey, dat ze niet meer in de zon kan komen
Fears: Geoffrey
Gave: Siren song: Aveline kan mensen betoveren met haar stem en muziek. Eerst kon ze dit alleen door muziek te maken en te zingen, maar door de jaren heen is ze sterker geworden en kan ze het ook gewoon door te praten, soms zelfs onbewust.
Geschiedenis: Aveline is van adellijke afkomst. Haar jeugd is geweest zoals die van elk ander adellijke meisje; ze heeft de etiquette geleerd en alles wat daarbij hoort. Op haar zeventiende werd ze uitgehuwelijkt aan een twintig jaar oudere Franse hertog, die over het algemeen wel vriendelijk was, maar nogal losse handjes had wanneer Aveline niet deed wat hij wilde. Op haar achttiende werd ze zwanger van hem en beviel ze van een zoontje, die ze Henry noemden. Henry was een gezonde baby en ze was er ontzettend blij mee dat ze een jongetje had gekregen, aangezien ze bang was dat haar man haar in elkaar geslagen zou hebben als ze een meisje had gekregen.
De jaren erna verliepen goed, tot de ochtend dat ze wakker werd met een raar gevoel in haar lichaam en een vreemde plek op haar schouder. Het deed pijn en ze wist niet waar het vandaan kwam. Haar man kon het niet geweest zijn, aangezien hij voor een paar dagen weg was. Meer schrokken werd ze echter, van wat er met haar huid gebeurde toen ze gordijnen opende. Ze had zelden zo'n pijn gehad en stapte verschrikt terug in de schaduwen. Aan de dienstbodes vertelde ze dat ze migraine had en dat ze haar met rust moeten laten. Ze kwam al snel tot de ontdekking dat er echt iets goed mis met haar was, toen er toch een dienstmeisje binnenkwam om wat te eten te brengen en ze aangetrokken werd door het geklop van haar hart. Diezelfde nacht nog sloop ze naar de bibliotheek in het kasteel om onderzoek te doen en las ze mythes over zogenaamde vampiers. Aveline besefte dat ze zo snel mogelijk actie moest ondernemen, wilde ze niet iemand pijn doen. De volgende dag vertelde ze de dienstbodes weer dat ze migraine had en was de gehele dag bezig met spullen te pakken. Toen de avond viel en ze er zeker van was dat ze veilig was, nam ze met grote pijn in haar afscheid van Henry en liet ze een brief achter voor haar man. Ze kocht enkele van de wachters om, zodat die haar het kasteel uitlieten en niets tegen haar man zouden zeggen. Bij haar weggaan nam ze een paard mee, zodat ze sneller ver verwijderd van het kasteel zou komen en meer met zich mee kon nemen.
Aveline heeft jaren eenzaam rond gezwerft. Af en toe kwam ze kleine groepjes vampiers tegen waar ze een tijdje mee optrok, maar pas na zo'n dertig jaar kwam ze een wat grotere groep tegen, die haar wel beviel. Ze voegde zich bij de groep en klikte voornamelijk met een mannelijke vampier genaamd Geoffrey. De jongeman leek haar eerst erg vriendelijk en hij was erg hoffelijk, maar al snel begonnen zijn trekjes merkwaardiger te worden en hij begon zich met alles van Aveline te bemoeien. Soms zelfs met wat ze wilde dragen. Ava was toen nog erg timide en durfde niet goed te zeggen dat ze hun relatie wilde beëindigen, waarop ze besloot om weg te gaan. Dit liep niet zo soepel zoals gehoopt had, integendeel zelfs. Ze had verwacht dat de man haar wel met rust zou laten, maar hij volgde haar juist en voerde vaak dreigementen op haar uit. Hij wist van haar verleden en dreigde haar nakomelingen op te zoeken en ze één voor één te vermoorden, net zolang totdat ze bij hem terug zou komen. Aveline, die zich ook regelmatig had laten informeren over haar oude familie, wist dat dat onmogelijk was om te doen, omdat de familielijn al was weggevaagd. Ze gaf dus geen gehoor aan Geoffrey, die daar steeds furieuzer van werd.
Haar "redding" kwam, toen ze op een avond in een taverne angstig over haar schouder aan het kijken was. Daar ontmoette ze de man en vampier Ramsey. Na lang aandringen, en met wat behulp van drank, vertelde ze hem waar ze bang voor was, waarop hij antwoordde dat ze veiliger zou zijn, wanneer ze met hem mee zou gaan. Iets benevelt door de drank, maar ook deels door haar naïviteit en wanhoop, ging ze met de man mee.
Ramsey bleek gelijk te hebben, aangezien het kasteel waar hij woonde omringt was door een labyrint, wat zelfs voor sommige vampiers lastig zou zijn om te doordringen. Nog een enige tijd bleef ze rozen krijgen van Geoffrey, maar Ramsey zorgde er al snel voor dat die ook verdwenen.
Vele jaren later, toen ze de leeftijd van tweehonderd bereikte, kwam haar angst uit en vertelde Ramsey haar dat Geoffrey weer op het spoor was gekomen. Tevens zei hij, dat ze veilig zou zijn wanneer ze met hem zou trouwen, iets wat ze dankbaar aannam.
Het huwelijk: Eerst was ze er nog wel gelukkig mee, maar naar mate de jaren vorderden begon ze er steeds minder gelukkig van te worden, wat deels komt doordat Ramsey niet bepaald trouw was. Ze besloot zelf ook niet meer trouw te zijn en scharrelt wat rond met andere mannelijke vampiers, maar stiekem hoopt ze er nog steeds op dat ze ooit iemand zal vinden die haar echt waardeert. Ze snapt ook niet waarom hij voorstelde dat ze konden trouwen, aangezien hij toch constant vreemd gaat. Doordat hij steeds vreemd gaat, heeft ze gevoel dat hij toch niet echt van haar houdt of om haar geeft. Ze denkt er ook regelmatig over om Ramsey te verlaten, ook al weet ze dat ze dat met de dood zal moeten bekopen, maar soms lijkt dat een betere optie dan nog tot in de eeuwigheid bij hem te blijven. Al is ze er ook bang voor dat hij uit zichzelf genoeg van haar krijgt en haar gewoon als oud vuil aan de kant zou schuiven. Ze zal het niet toegeven, maar ze heeft wel degelijk gevoelens voor hem en wil zichzelf die pijn besparen.
Extra: 
