Marcel Daniel Styles
De onschuldig, deels ondeugende, twinkeling was in mijn ogen te vinden door de reactie van Niall. Deze maakte het ook extra leuk om door te gaan, ondanks ik dondersgoed wist dat het zou zorgen voor deze reacties, want daar deed ik het ook voor. Lichte irritaties, genot, de perfecte combinatie om zo het podium op te gaan, ondanks het lastig zou worden om dan een hele lange show te geven. Niet dat Niall zo onschuldig was, wat ook zeker bleek uit zijn woorden en daden. 'Maar zo kom je voor iedereen wel over, Nialler,' zei ik met een zachte lach, want ik dacht het -het allereerste moment ook, alleen had mijn mening al snel wat bijgeschaafd. Niet dat ik het erg vond, integendeel zelfs, want ik kon het prima vinden met de jongen. Mijn vingertoppen gleden over de jongen zijn lippen, om heel onschuldig te lachen bij de gedachten die door mijn hoofd spookte. Dit kon nog wel eens leuk uitpakken, ondanks we er net nog wel wat tegenop zagen. Misschien werd het na de show nog beter dan de show zelf. Niall zijn handen, die onder zijn shirt schoven, lieten branden plekken achter op mijn huid terwijl mijn vingertoppen rustig over zijn gezicht gleden. Tot het moment dat ik zijn lippen tegen de mijne voelde, want toen gleed er een af naar zijn borstkas en ruste de ander tegen zijn wang. Deze keer was hij degene die het gemeen speelde. 'Je mag me ook wel helpen met omkleden hoor,' rolde zachtjes over lippen terwijl ik nog een zacht kusje op zijn lippen drukte. 'Dan kan je alles uitzoeken en dan kan ik vast erachter komen wat je in gedachten hebt. Op weg regel je dan alvast de lijst,' Ik hield mijn hoofd ietwat schuin met een lichte twinkeling in mijn ogen, die wat vergroot waren. Er zat wel wat actie in, maar niet heel veel, wetende dat ik daarvoor toch echt moest drinken. De whiskey nam ik dan ook aan van de jongen, wetende dat straks het beter, gemakkelijker zou gaan. Ik draaide me op de jongen zijn schoot, mijn hoofd tegen zijn schouder leggende. 'Als jij het zegt,' mompelde ik, om een flinke slok te nemen. Het brandde achter in mijn keel, maar wist dat het wel een klein begin was.
If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer