• BROMANCE RPG!

    CLUB 69




    Club 69 is de bekendste stripclub van Londen, waar iedereen het met iedereen doet. Ook de jongens van One Direction zoeken hun vertier in de club, of liever gezegd; verdienen daar wat centjes bij. Er gebeuren allemaal spannende dingen achter de gesloten deuren, dingen die niemand ooit wilt weten.


    Rollen:

    Harry Edward Styles - Eighties.
    Louis William Tomlinson - Oceanus.
    Liam James Payne - Malcolm.
    Niall James Horan - KiliOfDurin.
    Zayn Javadd Malik - quin98.
    Marcel Daniel Styles - SnowfIake.

    Regels:

    - Graag wat actieve rpg'ers, niet mensen die zich inschrijven en na een tijdje niet meer reageren!
    - Reserveringen blijven 72 uur staan aka 3 dagen.
    - Minimaal rond de 200 woorden per stukje.
    - Geen perfecte personage's!
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Naamverandering en afwezigheid doorgeven.
    - Alleen LuciIle, LucilIe en Eighties openen de nieuwe topics.


    Met dank aan mijn twee pervjes. Aka Noekerd en Esmee.


    Begin:
    Terwijl sommige al flink bezig zijn, komen andere net aan bij de club, of is het voor sommige zelfs nog de eerste keer dat ze de club betreden.

    [ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 16:14 ]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Marcel Daniel Styles
    Ik maakte me net zoveel zorgen om Hazza en Boo als om mezelf zodra ik bij Niall in de buurt was. Dat was dus nul komma nul procent, want hij was een van de weinige waar ik me op alle vlakken nog op mijn gemak voelde en mijn gedachten, zelfs zonder drank, niet voor hoofdpijn zorgde. Een van mijn collega's en iemand die mijn vertrouwen allang in handen had gekregen. Voor hem kon ik dan ook een uitzondering maken, om vanavond toch nog het podium op te gaan, terwijl ik net doodleuk had lopen verkondigen dat ik zou passen. Ik hoefde niet bang te zijn voor een verkeerde afloop, omdat we het publiek in moesten. Een zachte zucht rolde over mijn lippen van opluchting, om mijn armen nog strakker om de kleine Ier heen te slaan. Nadat ik min glas terug had gezet en mijn ogen die van Niall ontmoette. Iets wat zorgde voor een bredere glimlach, om uiteindelijk toch op te staan en oud en vertrouwd op zijn schoot te kruipen. Een arm werd om me heen geslagen waardoor ik me nog beter tegen de jongen aan nestelde. Toen stond het echt vast dat we straks samen het podium op zouden gaan. De grijns op zijn gezicht en de blosjes lieten me de jongen met een arm loslaten. Mijn hand plaatste zich tegen zijn wang, om zachtjes te grinniken. De jongen had al iets schattigs over zich heen, maar zijn schattigheid- en knuffelgehalte namen zo alleen maar toe. 'Leukerd,' rolde zachtjes over mijn lippen voor ik hem expres nog een kusje gaf en mijn gezicht in zijn shirt verstopte. Dit kwam door zijn woorden, die zorgde voor dezelfde rode wangetjes van mijn kant. 'Niemand haalt het hier bij jou hoor, maar is goed. Het kan er maar beter weer opzitten,' mompelde ik zachtjes. Het liefste bleef ik lekker hier zitten, op de schoot van Niall, maar ik wist dat het niet kon. Deze optie, die we nu hadden, maakte het dan wel wat beter. Zeker omdat het met Niall was. 'Voorkeuren?' mompelde ik nog zachter. Nee, je mocht me echt nog wel wat te drinken aanbieden, wilde dat er een beetje actie kwam.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam Payne.

    Mijn bruine ogen scannen door de gang, gaan de kleine details af. Mijn nieuwe werkplek, hopelijk zal ik hier wat benodigde centen verdienen en bovenal mijn lustige gevoelens wat bedaren. Nieuschierig blijf ik maar doorlopen en zie nog net een deur dichtvallen. Hé, dat heb ik nog niet gezien. Het zal vast niet neer dan een paar stoffige bezems zijn en het neest spannende wat ik aan zal treffen is hoogstens een dooie muis, maar geringe ik dichterbij kom klinken er toch wel enkele tekens van leven. Mezelf niet meer kunnen bedwingd leg ik mijn hand op de deurklink en duw deze in één keer naar beneden, de deur open ik bdt op ern iets rustiger tempo.
    Wat ik aantref is toch wel iets anders, een stuk spannender inderdaad, een stuk leuker. Twee niet slecht ogrnde jongens, dir mijn tong over mijn lipprn doen glijden. Hoewel een stemmrtje in mijn hoofd schrruwt dat ik het niet moet doen, dat ik mezelf meteen zal verraden, xijn mijn lustige gevoelens en lichaam sterker. "Nog op zoek naar dat extra's, " grijns ik breed. Mijn ogen zullen waarschijnlijk wel twinkelen van het aanzicht en het idee wat ik in mijn hoofd heb zitten. Ja, dit zou nog zeker eens goed kunnrn worden.


    Reality's overrated.

    Niall Horan
    Het voelde eigenlijk best fijn dat marcel op mijn schoot was komen zitten. Het gaf me een fijn en veilig gevoel. niet dat ik hier veilig was, verre van dat, want grijpgrage handjes waren overal, maar toch. Misschien dachten ze nu wel dat ik met een klant was omdat Marcel zich nog niet had omgekleed. Voor hem zou ik een uitzondering maken op mijn geen klanken in mijn string beleid, iedere avond weer opnieuw. Ik fronste een klein beetje toen Marcel me met een arm losliet terwijl ik hem nogsteeds stevig met twee armen op mijn schoot hield. Gelukkig was hij vrij mager, waardoor hij neit zo zwaar was, want ik was vrij klein en niet extreem sterk om eerlijk te zijn. Eigenlijk iedereen hier was wel sterker, zeker de echt gespierde jongens zoals Liam en Zayn. Ik was gewoon mager en klein. Voor nu maakte dat me echt neits uit. Niets maakte me eigenlijk nog veel uit met deze jongen hierzo voor me. Ik kreeg weer een lichte blos op mijn kaken van zijn lieve woordjes en kuste hem kort terug voor hij zijn gezicht in mijn shirt verstopte. Mijn handen liet ik door zijn gegelde haren glijden, waar hier en daar nog een klein krulletje te zien was. Ik vond het zeker wel schattig. Zijn woorden lieten mijn sneeuwwitte huid nog net iets meet roze worden rond mijn kaken en mijn handen hielden even stil, om daarna toch weer door te gaan. Ik zat hier zo wel lekker, maar we moesten zo toch echt op. Zijn woorden deden me even denken waarover hij het had, maar besloot toen dat het vast de drank moest zijn. "Nou, ik heb het liefst gewoon jou vastgebonden op mijn bed thuis, maar is denk dat je het over de drankjes hebt, dus zullen we allebei nog een vol glas Ierse Whisky drinken en dan ons gaan klaarmaken?" Dat eerste stuk was deels als grap bedoelt, hij wist dat ik er neit van hield om de dienst uit te maken tijdens de sex, maar toch zou ik er zeker voor in zijn als hij het zou willen. Marcel deed wat raars met me en ik wist neit wat, maar ik vond het best prettig dus ik zette er maar geen vraagtekens bij. Zeker niet nu we beiden jong en ongebonden waren, dit voor ons beiden werkte en we in een stripclub werken.


    Bowties were never Cooler

    Louis William Tomlinson.
    Harry klemde zijn handen vast in mijn haren en sloeg zijn benen om mijn middel heen. Hij rilde even toen mijn handen onder zijn shirt verdwenen en zijn bovenlichaam verkenden. Hij mompelde een soort genietend geluidje tegen mijn lippen aan, waarna zijn handen nogmaals door mijn haren gingen. Deze gleden door naar beneden, waarna ze even in mijn nek kriebelde en er een paar vingers kort over mijn rug gingen, aan de bovenkant van mijn t-shirt, om daarna weer in mijn haar te belanden.
    Ik zette mijn lippen in de nek van de jongen en zoog het bloed omhoog, wat ervoor zorgde dat ik een afdruk achterliet die er nog wel even zou blijven staan, waarschijnlijk. Mijn handen woelden door zijn krullen, om daarna weer een weg onder zijn shirt te vinden en over zijn rug te glijden.
    Ik druk mijn lippen weer tegen de zijne en druk hem nog dichter tegen mij aan, als ik achter mij hoor dat de deur opengaat. Ik haal mijn lippen weg, zodat ik mijn hoofd kan omdraaien, en zie daar een jongen staan. Een knappe jongen, weliswaar. En niet zo'n beetje ook.
    'Nog op zoek naar iets extra's?' vraagt hij met een brede grijns en twinkelende ogen. Ik grijns terug. 'Lijkt me een geweldig plan, als Harry hier het ook goed vindt.'


    "Family don’t end in blood”

    Marcel Daniel Styles
    Ik liet mijn hoofd tegen de schouder van Niall aanliggen en drukte heel af en toe een kusje op zijn huid. Dicht tegen hem aangekropen, omdat het kon en hopelijk ook om de klanten een klein beetje op afstand te houden. Het was o zo raar dat ik voor hem wel uitzonderingen maakte, zonder er eigenlijk over te hoeven denken en het me niets kon schelen. Misschien omdat we in hetzelfde circuit zaten, hij iets veroorzaakte wat niemand bij me kon en hij gewoonweg het kopje beste vriend had gekregen, of collega, of hoe je het wilde noemen. Daarbij was de schattigheid die de jongen met zich meedroeg, in mijn ogen, ook niet verkeerd. 'Niet zo fronzen, schat,' mompelde ik zachtjes toen ik mijn hand verplaatste naar zijn wang, dus hem even losliet. Zijn rode wangetje kwamen snel weer terug kwamen voor het kusje en ik mijn gezicht verstopte.Zijn handen voelde ik weer door zijn haar, iets wat me rustig maakte, dus me ook daar op focuste. Het was niet een eerste keer dat ik mijn rode wangen probeerde te verbergen, al was het vaker bij hem voorgekomen dat ik het liet zoals het was. Dat was volgens mij ook niet echt iets nieuws. Zijn woorden, die zijn mond verlieten, wel, dus keek dan ook onschuldig op. Mijn handen verplaatste zich naar om zijn nek, om zijn ogen weer met de mijne te zoeken. 'Niall Horan, verliet dat nu serieus jouw mond? Dat had ik nu serieus niet achter je gezocht, maar als dat het gene is wat je wilt..' Ik liet de rest van mijn zin open, zodat hij deze zelf in kon vullen. Mijn woorden waren inderdaad de waarheid, want ik kende de jongen en dan deze woorden. Daarbij zei mijn blik volgens mij wel genoeg, anders de grijns wel. 'Ik had het eigenlijk over iets heel anders, maar laten we maar achter de Whiskey aangaan,' zei ik, om me om te draaien naar de bar en het netjes door te geven.

    ( Meh, telefoon is leeg)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Niall Horan
    Bij mijn woorden zag ik Marcel heel onschuldig opkijken. Ik grinnikte zacht. Hij mocht dan wel onschuldig kijken, onschuldig was de ouderwets kledende jongen toch zeker niet als het op dat vlak aankwam. Ik had al een aantal keren met flinke spierpijn flink mank gelopen. Erg vond ik het zeker niet, maar zijn onschuldigheid was echt maar schijn, al dachten anderen daar vast anders over. Ik grijnsde bij zijn woorden en plukte wat aan zijn gegelde haren. "Nog even geduld, lieve schat. Na de show ben je helemaal de mijne." Ik gaf hem speels een knipoog en liet mijn handen wat afzakken om hem zacht in zijn kont te knijpen. Hij kende me en waarschijnlijk zou hij alsnog bovenop belanden straks als we er beiden genoeg zin in hadden, maar goed. Ik gaf gewoon makkelijk toe en vond het fijn om geleid te worden, al kon ik ook best de overhand neen als iemand dat wilde. Toch was ik liever de onderste, geen idee waarom, maar ik vond dat gewoon fijn. Bij Marcel's volgende woorden trok ik een wenkbrauw op. "Waar had je het dan over, moppie?" vroeg ik voor ik twee volle glazen whisky bestelt. De barman hier wist dat hij het bij mij niet moest wagen dat gore Amerikaanse spul te schenken. Ja, ik was erg picky met mijn alcohol als het kon. Ik streelde rustig met mijn handen over Marcel's achterwerk en speelde wat met de zoom van zijn shirt terwijl ik op antwoord van hem en de twee glazen drank wachtte. Elkaar wat opwinden voor de show was nooit mis. Dan gaven we het publiek ook eens iets om naar te kijken. In zo'n string had je namelijk altijd wel een bobbel, maar hoe groter hoe beter was het meestal, al zou het wel erg gaan knellen als we te ver gingen. Ach, dan was het pech. Daarna hadden we hopelijk in elk geval genoeg tijd om er wat tegen te doen. Hopelijk. En hopelijk zouden dan Boo en Hazza uit de kast komen zodat wij erin konden... Dat klonk raar in een stripclub vol mannelijke strippers, maar goed, dat was nou eenmaal een van de weinige privéplekjes die je hier had.


    Bowties were never Cooler

    Marcel Daniel Styles
    Ik stak mijn tong uit naar de jongen, die zachtjes grinnikte door mijn onschuldigheid. Ergens best begrijpelijk, want ik was, als je me beter leerde kennen zoals Niall, alles behalve onschuldig. Toch probeerde ik de schijn een beetje op te houden, omdat niet iedereen hoefde te weten hoe of wat. Niall wist hoe of wat, net als mijn andere collega's en dat waren er meer dan genoeg. De grijns op de jongen zijn gezicht, samen met zijn woorden, lieten de mijne alleen maar breder woorden. Liet mijn hele planning nog een keer omgooien. 'Nu vraag je me toch wel iets onmogelijks, Blondie, al zal ik mijn best doen.' Ik schudde met een zachte lach mijn hoofd, wetende dat deze woorden niet heel vaak mijn mond verlieten. Mijn duim cirkelde nog steeds zachtjes over zijn wang, om me voorover te buigen en een kusje op zijn mondhoek te drukken, om vervolgens heel licht mijn lippen tegen de zijne te drukken met een grijns, die mijn mondhoeken liet scheuren. Ik kende hem, ik kende zijn hele doen en laten, dus keek ik nergens meer van op. Toch zouden zijn reacties me geen moment niet laten reageren, heel soms ietwat irriteren omdat het gewoon pesten was. 'Kleding, maar de rest wat werd genoemd was veel interessanter,' rolde zachtjes over mijn lippen toen het volgende onderwerp aanbrak, om vervolgens even om te kijken voor het drinken. Na dat glas, wat zo zou komen, zou alles weer gaan beginnen en ik moest zeggen dat ik er nu wel ietwat minder tegenop keek. 'Handjes nog even thuis, Horan, want anders word het geen show,' mompelde ik zachtjes, maar wist zelf dat dit nooit mis was. Zeker niet als we zo echt het podium op moesten en het publiek had dan deels hun zin. Wij zouden namelijk het publiek nog steeds niet in gaan. 'Of geef me ook eens een goede kus,' voegde ik er daardoor aan toe.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Niall Horan
    Ik grijnsde bij zijn woorden en wist dat ze speciaal waren. Marcel probeerde altijd namelijk voor te blijven komen als het onschuldige engeltje, dus om hem woorden van lust te horen zeggen in het openbaar was een hele bijzonderheid. Ik leunde licht tegen zijn warme hand terwijl mijn handen over zijn achterwerk streelden en met de onderkant van zijn shirt speelden. Zijn kusjes deden me zacht grommen. Voor zijn onschuldige act was hij me toch best wel aan het plagen. Hij zette nog geen zuigzoenen in mijn nek, maar daarmee was alles gezegd. Ondanks dat ik wist hoe simpel hij mijn lichaam kon bespelen, ik stond er nogsteeds even machteloos tegenover als de eerste keer dat hij het deed. Het leek soms wel magie. Magie die de andere jongens toch minder tot niet bezaten. Niemand kon me zo bespelen als Marcel. Ik bestelde onze drankjes en vroeg hem wat hij wel bedoelde. Ik grinnikte. "Helemaal niets, maar dat is misschien niet zo handig omdat je dan niets kan uitdoen. Dus ik denk gewoon je normale pakje met je string eronder. Dan heb ik namelijk straks nog iets om uit te doen." zei ik verleidelijk voor mijn vingers zacht onder zijn shirt gleden en over zijn gladde huid wreven. Bij zijn woorden keek ik hem recht aan met grote ogen en een klein pruillipje, maar mijn handen gingen gewoon door. Pas bij zijn bijvoeging kreeg ik weer een grote glimlach op mijn gezicht. Ik haalde een hand onder zijn shirt vandaan en legde die op zijn wang om zijn gezicht te kunnen sturen. De ander gleed omlaag om hem zo dichtbij te duwen dat hij nu met zijn achterwerk bovenop mijn kruis zat terwijl ik mijn lippen stevig en gepassioneerd op de zijnen drukte met gesloten ogen. Mijn tong liet ik licht over zijn onderlip gaan om er daarna zacht mijn tanden in te zetten. Nee, ik was ook niet compleet onschuldig, maar veel verder dan hierover de leiding nemen ging me vaak toch niet helemaal goed af.


    Bowties were never Cooler

    [LuciIle went Oceanus.]


    "Family don’t end in blood”

    [LucilIe went Malcolm.]


    Reality's overrated.

    Marcel Styles
    Ik plukte onschuldig wat aan het shirt van de jongen terwijl ik me bedacht dat hij eigenlijk veel te veel voor elkaar kreeg bij me. Bij die gedachten schudde ik, met een zachte lach, mijn hoofd, wetende dat het misschien aan de ene kant ook wel goed was. 'Moet je zien wat je voor elkaar krijg,' zei ik zachtjes, om daarna onschuldig verder te gaan met kusjes op zijn warme huid drukken. Het plagen wat hij deed, kon ik net zo goed, maar je kreeg dat ook wel in de vingers zodra je hier een tijd werkte, of iemand beter leerde kennen. Het zachte gegrom liet me dat maar al te goed weten en tegen zijn huid grijnzen. Het was het enige wat ik op dit moment deed, omdat ik wist hoe of wat en we zo het podium nog op moesten. Dat was nu gewoon het gene wat het was met Niall, want er zat iets tussen ons, wat bij de andere toch mistte. Met de bestelling van de drankjes zou je zeggen dat het langzaam wat minder moest worden, maar met de woorden van de jongen wist je gelijk dat je het dan bij het verkeerde einde had, als je dat dacht. 'Nee, jij bent wel zo onschuldig als je eruit ziet, wil je zeggen?' vroeg ik met een grijns, die groter werd door de bedenkingen, terwijl een rilling over mijn rug trok. 'En dat laatste wil jij veel te graag, volgens mij, dus misschien ga ik wel juist een verandering er in gooien,' mompelde ik zachtjes, om mijn vingertoppen over zijn wang te laten glijden en te eindigen bij zijn lippen, die zich vormde tot een pruillipje. Tenminste tot mijn toevoeging, want de glimlach, die je alleen van de jongen wilt kon krijgen, was toen weer van zijn gezicht te lezen. Mijn hand gleed af naar zijn borstkas, om deze daar te laten rusten en de jongen, om niet veel later zijn lippen tegen de mijne te voelen, zoals ik had gevraagd . En dan nog gewoon doodleuk iedereen wijsmaken dat hij net zo onschuldig was, als wij ons voordeden.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles.

    Nog geen seconde later voelde ik Louis' warme lippen in mijn nek en met een geluidje raakte mijn hoofd de achterkant van de voorraad kast. Zijn handen woelen door mijn krullen heen en ik bijt zachtjes op mijn lip, precies op dat moment verdwijnen ze weer onder mijn shirt en voel ik zijn lippen weer tegen die van mij aan. Ruw kus ik de jongen terug. Ik kon geen genoeg van hem krijgen. Mijn ogen openen zich langzaam als ik merk dat de deur open getrokken word, Louis' lippen verlaten die van mij en hij draait zijn hoofd richting de deur. Waar een jongen staat, met een pluspunt, hij is ongelooflijk knap. "Nog op zoek naar dat extra's." Verlaat grijnzend zijn mond. Louis grijnst breed naar de jongen. "Lijkt me een geweldig plan, als Harry hier het ook goed vindt." Ik knik na zijn woorden en laat mijn ogen over zijn lichaam glijden. Nee, hij ziet er zeker niet verkeerd uit. "Kom er maar gezellig bij," grijnzend kijk ik de jongen ook aan, waarna ik mijn benen nog wat beter rond Louis' middel klem. Anders lag ik binnen de korste keren hier op de grond, niet dat -dat anders niet zou gebeuren, nee, daar niet van, ik wist wel zeker dat ik hier straks op de grond lag. Maar niet met tegenzin. Absoluut niet.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Niall Horan
    Marcel drukte allemaal kusjes op mijn huid, wat fijne rillingen door mijn hele lichaam veroorzaakten. Ook gromde ik zacht, zowel van genot als van irritatie, want ik zou zo nog met hem het podium op moeten en dan werd verwacht dat ik zijn kleding heel zou laten en de show langer moest duren dan 5 minuten. Ik bestelde onze drankjes en reageerde toen op Marcel. Aan zijn ogen zag ik al dat ik straks misschien wel erg in de problemen zou komen door wat ik nu zei. Ik grinnikte bij zijn woorden. "Ik heb nooit gezegd dat ik onschuldig ben, Marcellus." zei ik met een grijns. Daarna voelde ik hem rillen onder mijn vingers. Door zijn woorden was het mijn beurt om te rillen. Ik wilde niet eens weten wat hij in gedachten had. Eigenlijk ook weer wel, maar dit hield het toch nog een beetje spannend voor na de show. Ik schoof mijn handen onder zijn shirt en pruilde even door zijn woorden. Zijn vingers gleden ondertussen van over mijn wang naar mijn pruillipje. Door zijn toevoeging veranderde deze in een brede glimlach en ik drukte gewillig mijn lippen op die van hem. Mijn ene hand legde ik op zijn wang en met de andere drukte ik zijn lichaam zo dicht tegen me aan dat zijn kont op mijn kruis zat. Onder de zoen speelde ik wat met zijn onderlip voor ik terugtrok en verlijdelijk op mijn eigen onderlip beet. "Dus, ga jij je omkleden? Dan regel ik ons plekje op de lijst. En trek een van die afscheurbare broeken of boxers aan. Daar weet ik nog wel wat leuks voor..." Ik grijnsde even scheef en pakte toen de twee vrij volle glazen aan van de barman. Een rijke ik aan Marcel aan terwijl ik van de ander zelf een flinke slok nam en genoot van de smaak en het branden achterin mijn keel. Dit was het goede Ierse spul. "Drink op, dan voel je je beter." Als ik eenmaal aangeschoten was werd mijn accent veel duidelijker. Nu dus nog neit, maar straks zou dat zeker zo zijn.


    Bowties were never Cooler

    Marcel Daniel Styles
    De onschuldig, deels ondeugende, twinkeling was in mijn ogen te vinden door de reactie van Niall. Deze maakte het ook extra leuk om door te gaan, ondanks ik dondersgoed wist dat het zou zorgen voor deze reacties, want daar deed ik het ook voor. Lichte irritaties, genot, de perfecte combinatie om zo het podium op te gaan, ondanks het lastig zou worden om dan een hele lange show te geven. Niet dat Niall zo onschuldig was, wat ook zeker bleek uit zijn woorden en daden. 'Maar zo kom je voor iedereen wel over, Nialler,' zei ik met een zachte lach, want ik dacht het -het allereerste moment ook, alleen had mijn mening al snel wat bijgeschaafd. Niet dat ik het erg vond, integendeel zelfs, want ik kon het prima vinden met de jongen. Mijn vingertoppen gleden over de jongen zijn lippen, om heel onschuldig te lachen bij de gedachten die door mijn hoofd spookte. Dit kon nog wel eens leuk uitpakken, ondanks we er net nog wel wat tegenop zagen. Misschien werd het na de show nog beter dan de show zelf. Niall zijn handen, die onder zijn shirt schoven, lieten branden plekken achter op mijn huid terwijl mijn vingertoppen rustig over zijn gezicht gleden. Tot het moment dat ik zijn lippen tegen de mijne voelde, want toen gleed er een af naar zijn borstkas en ruste de ander tegen zijn wang. Deze keer was hij degene die het gemeen speelde. 'Je mag me ook wel helpen met omkleden hoor,' rolde zachtjes over lippen terwijl ik nog een zacht kusje op zijn lippen drukte. 'Dan kan je alles uitzoeken en dan kan ik vast erachter komen wat je in gedachten hebt. Op weg regel je dan alvast de lijst,' Ik hield mijn hoofd ietwat schuin met een lichte twinkeling in mijn ogen, die wat vergroot waren. Er zat wel wat actie in, maar niet heel veel, wetende dat ik daarvoor toch echt moest drinken. De whiskey nam ik dan ook aan van de jongen, wetende dat straks het beter, gemakkelijker zou gaan. Ik draaide me op de jongen zijn schoot, mijn hoofd tegen zijn schouder leggende. 'Als jij het zegt,' mompelde ik, om een flinke slok te nemen. Het brandde achter in mijn keel, maar wist dat het wel een klein begin was.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Niall Horan
    Na de zoen maakte ik een verwachtingen opwekkende opmerking, waar Marcel bijna precies op reageerde zoals ik wilde. Ik grijnsde bij zijn antwoord en zag zijn ogen groot glimmen. Hij was duidelijk op voor wat actie en voor nog veel meer als hij het glas alcohol wat ik aanpakte van de barman op had. Ik gaf hem er een en nam een slok voor ik hem zei hetzelfde te doen. Ik zag zijn gezicht een beetje vertrekken, maar heel weinig, toch wist ik dat het ook bij hem goed in zijn keel zou brandden. Ik nam nog een slok en genoot van de smaak en het branden in mijn keel. Mijn vrije arm sloeg ik om hem heen en ik begon zacht over zijn arm tw wrijven. 'Weet je wat. Ik help je met omkleden als onze glazen op zijn, maar dan moet je zelf wel even je string aandoen, want ik heb geen idee welke je past." Tuurlijk wist ik dat wel, maar anders had ik alles al gezien voor de show en voor na de show. Dat was natuurlijk niet leuk. Ook gaf dat me wat tijd om ons in te schrijven. Daarbij wist ik ook niet of ik het ging trekken om hem nu al naakt te zien zonder hem te mogen bespringen. Ik nam nog een slok en zag toen dat de club al aardig vol begon te stromen. Ik goot de rest van mijn glas achterover en gaf Marcel een speelse tik op zijn billen. "Schiet op. We moeten naar achter. Dan kunnen we de tweede act zijn en hebben we daarna de rest van de avond voor onszelf." Meestal wilde de baas mij op het einde van de avond hebben, want meestal speelde ik niet meer nadat ik had gestript, maar vandaag had hij pech. Dan zou ik morgen wel spelen na het strippen in mijn blote kont. Erg gemakkelijk voelde ik me er niet bij, maar het leverde veel fooi op, wat kon compenseren voor het niet spelen vandaag. Nee, het enige wat ik vanavond waarschijnlijk zou bespelen was Marcel zijn fluit. Iets wat ik eerlijk gezegd helemaal neit erg vond en de jongen op mijn schoot volgens mij ook niet. Aan het begin van de avond hadden we allebei geen zin gehad om het podium op te gaan, maar zo samen leek het er wel op of we er evenveel zin in hadden als onze sexverslaafde collega's. misschien was dat ook wel zo. Zeker met wat drank op kon ik niet ontkennen dat ik er niet naar uit keek om de kleren van het lichaam van de vergelde krullenbol te scheuren.

    [ bericht aangepast op 2 maart 2014 - 21:55 ]


    Bowties were never Cooler