• Ik ben nog niet zo heel lang geleden begonnen met gedichten schrijven. Het is niet mijn sterkste vak; ik heb toch net íéts teveel te vertellen voor poëzie. Anyhow, vandaag heb ik welgeteld een kwartier gestaard naar het schilderij 'Tuin der Lusten' van Jheronimus ('Jeroen') Bosch, mijn favoriete schilder, en aan de hand van die schildering heb ik een gedicht gemaakt. Het is geen meesterwerk, maar ik vond het wel... waardig. Het gedicht bestaat uit vier opgesplitste delen die allemaal betrekking hebben tot een deel van het schilderij. Je krijgt een paaseitje als je alles weet te linken aan het schilderij. :Y)
    Enjoy!

    Het opschrift draalt Latijn terwijl
    de aarde zijn hoeken halveert.
    Onderweg naar het hellevuur slaan de
    sneeuwkorrels twaalf uur.
    De storm staart met oog voor detail
    op de aarde neer.

    Een zaadlozing voor het hiernamaals
    en een kwartje voor censuur.

    De dagen zijn langer dan de nachten,
    de entreeprijs duurder dan de wijn.
    De contractgebonden vingers glippen traag
    aan de verboden vrucht voorbij.

    Wormen woelen onder het oppervlak van
    de gebarsten aarde.
    Lichamen gaan elkaar te lijf.

    Libido verstelt zijn stelten en wankelt
    bedreven de gedanste dans.
    De operatieve verwijdering van lust
    is een zonde van de moeite.

    Het slotstuk houdt zijn hoofd
    koel.

    De laatste van ons zal de eerste
    kruislings achter grendel treffen.
    Wie een kuil graaft voor een ander,
    is voor de één zijn schat.

    God maait vandaag het gras
    in zijn Tuin der Lusten.