• Waarschuwing: dit is een zeiktopic en ik heb op dit moment een niet al te best humeur.

    Ik ben in september begonnen aan de vertaalacademie, waar ik vanzelfsprekend vertalen studeer. In het begin was ik heel enthousiast. Leuke klas, geweldige opleiding, in Maastricht, wat ik een geweldige stad vind. Alleen is dat nu totaal veranderd. Ik vind de opleiding nog steeds geweldig, maar mijn klas niet. Ze zijn gewoon zo hypocriet en achterbaks. Ik help ze altijd graag, maar ik krijg altijd stank voor dank en als ik eens een keer om hulp vraag (ik vraag bijna nooit om hulp) word ik simpelweg genegeerd. Ik weet dat ze over me roddelen en dat is er nog een specifiek meisje uit mijn klas dat zonder reden zich als een bitch tegen mij ging gedragen. Ze roddelt over me, verspreidt leugens over me, praat lullig over mij tegen de meisjes waar ik mee omga en ze verdraait de hele tijd mijn woorden waardoor ik zwart gemaakt word. Ik studeer onder andere Frans en doordat ik de laatste twee jaar nauwelijks Frans heb gehad en ik sowieso een jaar minder Frans heb gehad, doordat ik in de eerste op de middelbare op vmbo kader zat en daardoor heb ik een achterstand. Ik ben nu mijn achterstand in aan het halen, maar ik spreek nog lang niet zo goed Frans als mensen uit mijn klas die hun tussenjaar in Frankrijk hebben doorgebracht. Bij spreekvaardigheid word ik gewoon uitgelachen, omdat ik eventjes één dingetje verkeerd uitsprak of even iets niet weet. En dat terwijl ik wel weer heel goed Engels spreek, maar daar praten ze niet over, want ze vinden het belangrijk dat je goed Frans spreekt (terwijl ik in mijn tweede jaar Engels ga kiezen) en ik hoor slecht, waardoor het al een wonder is dat ik zo goed meekom en ik zo razendsnel mijn Frans verbeter. Ik ben mijn klasgenoten gewoon zat en vooral haar.

    Bovendien is het allemaal heel erg zwaar. Ik doe een zware opleiding, maar ik reis ook nog eens elke dag met de trein. Dat is wat meer dan een uur, maar ik heb een slechte verbinding waardoor ik over moet stappen. De eerste trein is echter Veolia en de tweede NS en dan moet je altijd eerst bij Veolia uitchecken en bij NS weer inchecken. Er staan maar drie poortjes waardoor het een chaos is bij die poortjes. Ik heb ook elke dag minstens vier minuten vertraging en ik heb zes minuten om over te stappen, die overstap duurt normaal vijf minuten omdat ik door een tunnel moet. Ik mis dus weleens die trein en heel vaak rijden de Veoliatreinen niet. Ik moet ook ruim twee uur van te voren thuis vertrekken, omdat ik anders gewoon te laat op school kom. Meestal moet ik dus om 6 uur opstaan om de trein van 7 uur te halen. Als ik eenmaal in Maastricht ben, moet ik ook nog eens met de bus en elke dag een half uur wachten tot de bus er eindelijk is. Als ik klaar ben met school, mis ik vaak de bus en daarmee ook de trein waardoor ik veel later thuis ben. Het is allemaal zo zwaar, omdat ik ook nog hele lange dagen heb (kwart voor 9 tot 5/6 uur). Nu trek ik het nog, maar ze hebben mijn rooster veranderd en mijn vrije dinsdag volgepland met lessen. Op die dinsdag deed ik altijd leren, huiswerk maken en vertalingen, transcripties en toetsen maken. Ik weet zeker dat ik ga instorten in blok 3, ook omdat ik dan bijna elke dag om 6 uur op moet staan. Het reizen is gewoon zo enorm zwaar. Ik ben geregeld drie uur onderweg, omdat de treinen weer eens niet rijden. Ik weet dat op kamers gaan de oplossing zou zijn, maar ik wil niet op kamers. Niet als ik maar een uur van mijn school af woon. Als ik een fatsoenlijke verbinding had gehad, dan was ik drie kwartier onderweg geweest en dat zou prima te doen zijn. Dit is niet te doen en niemand houdt er rekening mee, terwijl ik van de klas elke dag het verst moet reizen. Ik ben hierdoor enorm oververmoeid. Ik ben heel prikkelbaar, chagrijnig, kan niks meer hebben, huil om het kleinste dingetje en ik heb weer slaapproblemen. Ik slaap maar twee uur in een nacht, een probleem dat ik al vier jaar heb en waar de dokters niks aan doen, net zoals bij mijn gehoorprobleem. Op school val ik regelmatig achter de computer in slaap, omdat ik dan zo uitgeput ben en dan is het pas drie uur in de middag.

    En dan nog mijn hockeyteam. Ik ben van de junioren naar de senioren gegaan en in dames 3 gekomen, dat is het slechtste team. Op zich is het een leuk team. Aardige meiden en we kunnen goed samen spelen, maar daar houdt het ook bij op. De jongste twee in het team zijn 17 en de oudste is ergens in de dertig. Dat werkt niet. Wij zijn bezig met studeren, terwijl zij al werken, samenwonen en aan kinderen denken. Bovendien zijn het enorme feestbeesten en ik totaal niet. Ik ben nog naar geen enkel hockeyfeest geweest, omdat mijn team erom bekendstaat massaal dronken te zijn en daar zit ik niet op te wachten. Ik weet dat ze het me kwalijk nemen, ook al zeggen ze dat niet. Het klinkt dus niet echt. Gelukkig gaat een goede vriendin van mij weer hockeyen en wil ze perse in mijn team, maar het is nog maar de vraag of ze bij mij komt, want ze hockeyt best goed en dames 2 kampt met een spelerstekort, net zoals wij.
    Eentje heeft ook al meerdere keren aan mij gevraagd of ik met de juniorenteams mee wil gaan trainen, omdat ze me niet goed genoeg vindt. Persoonlijk vind ik dit belachelijk, want ik ben bij dames 3 gekozen omdat ik ontspannen wilde hockeyen en het niet uit zou maken of ik slecht was. Ik heb er ook geen tijd voor om bij de junioren mee te trainen, want ik ben meestal pas om 7/8 uur 's avonds thuis en dan moet ik nog huiswerk maken. Ze houdt er totaal geen rekening mee dat ik mijn propedeuse nog moet halen én dat ik het al druk genoeg heb. Bovendien hockey ik pas een jaar en ik vind dat ik al enorm veel bereikt heb. Ik vind hockey een geweldige sport, maar ik wil niet dat mijn hele leven uit alleen maar hockey bestaat. Ik heb ook nog vrienden.

    Pfff, dat moest er even uit. Ik heb thuis niet echt iemand om dit bij kwijt te kunnen en ik wilde het gewoon even kwijt.


    Take risks and conquer your fears.

    Is op kamers gaan geen optie voor je? Dan hoef je niet elke dag zover te reizen. Dat scheelt dan enorm..

    En tja.. wat die meiden dan betreft.. ik vind het belachelijk dat zoiets in het hoger onderwijs nog gebeurd. JE zou denken dat ze inmiddels wel wat volwassen zouden zijn, maar het blijkt dus weer dat niet iedereen dat kan. Gelukkig is dat mijn opleiding niet zo..

    En van die hockeymeiden zou ik me ook niet te veel van aantrekken. Als ze niet met je willen spelen, gaan ze zelf maar wisselen van team. Maar ik ken dat gevoel dat mensen soms nog even vergeten dat je naast school ook nog iets hebt zoals huiswerk.. heb ik ook last van. Ze vergeten gewoon dat school eigenlijk ook een fulltime baan is..

    Over school: ik denk dat we allemaal stressvolle periodes hebben en daar moet je aan wennen. Je zit in je eerste jaar, dus het is allemaal nog nieuw. Ik weet nog dat ik vorig jaar op precies dezelfde tijd zo'n inzakker had. Geloof me; things get better. En gun jezelf ook vrije tijd. Wat ik altijd doe als ik in de trein zit, is daar alvast mijn huiswerk maken. Scheelt thuis weer! (: Je kan ook minderen met hockey, of er helemaal mee stoppen. Dit heb ik ook gedaan met voetbal, omdat ik er gewoon geen tijd meer voor had. Ik ben in plaats daarvan op fitness en yoga (werkt ontspannend, zeker na een zware dag school) gegaan, zodat ik mijn tijden zelf kan bepalen. Geef het de tijd of stop voor 1 februari, anders moet je schuld betalen.
    Over je klasgenoten: praat met ze. Praat anders met je SLB'er, want hij/zij is ook gelijk je mentor/mentrix.

    Succes en don't give up! Je kunt het. (:

    [ bericht aangepast op 21 jan 2014 - 20:15 ]


    | Reality is for people that lack imagination |

    Dat is heel wat, je bent gewoon oververmoeid, dat maakt alles te zwaar. Trek je niets aan van dat gedoe over je Frans, ga voor Engels volgend jaar en je bent er van af. Misschien is het een oplossing om een kleine auto te zoeken? Die van iemand te lenen? Grootouders die hem niet veel nodig hebben ofzo? Dat zal je reis veel korter maken.
    Ga eens naar een andere dokter, die kan je doorverwijzen voor je slaapproblemen, dat zal ook een wereld van verschil maken.


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    @Disaronno, ik ga in het tweede jaar sowieso op kamers, maar ik wil het niet. Ik ben aan het sparen voor mijn verplichte stage in het buitenland die ik zelf moet betalen. Bovendien heb ik al een maand in Maastricht gewoond en ik vond het verschrikkelijk.

    @Yayde, ik ga niet stoppen. Dit is dé opleiding en ik had als een van de weinige al mijn tentamens gehaald. Ik wil niet stoppen omdat mijn klasgenoten onaardig zijn. Ik wil ook niet stoppen, want mijn ouders betalen het en dat doen ze juist zodat ik kon blijven hockeyen. Hockey is prima te doen, maar ik heb gewoon geen tijd om éxtra te trainen, waar ik ook geen zin in heb.

    @Cresseyde, ik ben al heel vaak naar de huisarts geweest. Hij blijft het wijten aan mijn vitaminetekort (heb ik niet) en een kleine depressie (heb ik ook niet) en dat al heel vaak. Ik kom daar gewoon geen stap verder. Door mijn nieuwe rooster is de enige mogelijkheid om naar de dokter te gaan gewoon die dag niet naar school gaan. O en ik heb geen rijbewijs, ook al wil ik gaan beginnen, dus dat is geen optie (ik wil ook pas een auto kopen als ik een fatsoenlijke kan kopen. Over tien jaar dus).


    Take risks and conquer your fears.

    Als je niet extra wilt trainen, doe je het niet. Je moet jezelf niet oververmoeien, want dan zal het alleen maar slechter gaan. Ik zou sws even met je mentor praten, want dan weet hij wat er zo'n beetje in de klas gebeurt. En anders kun je ook altijd met je klasgenoten praten, want dan zien ze dat je sterk in je schoenen staat. Wel goed dat je zo vastbesloten bent dat je door wilt gaan met je studie. Die reistijd is vervelend, heb ik ook. Maar je kunt ook het positieve uit de reistijd halen. Maak je huiswerk alvast, ga alvast leren voor een toets die je pas over vier weken hebt. Ik weet zeker dat je het kan! ^.^


    | Reality is for people that lack imagination |

    Dat vind ik dus ook, maar ik word heel erg onder druk gezet door dat teamgenootje (gelukkig vindt mijn broer het ook belachelijk, omdat zij niet veel beter hockeyt). Met mijn mentor praten is wel een goed idee, maar mijn klasgenoten zijn hopeloze gevallen. Ik wil niet dat de trut uit mijn klas denkt dat het mij wat doet, want dan speelt ze er juist op in, aangezien ze mij zwart probeert te maken.
    Huiswerk doe ik wel, een beetje en dat scheelt altijd ook wel, maar leren is wel een goed idee. Bedankt voor de tips (:


    Take risks and conquer your fears.

    Als je de juiste plek hebt gevonden, is kamers niet zo erg denk ik. Je moet jezelf ook even de tijd gunnen om eraan te wennen dat je dan op jezelf woont en je alles zelf moet doen.

    Ik weet niet of je tijd hebt voor een bijbaantje? anders zou je die kunnen nemen op bijvoorbeeld de zaterdag. Dat doe ik zelf ook, maar ik weet dat het soms moeilijk is qua huiswerk. Ik heb zelf ook een verplichte buitenlandstage. Sterker nog. Ik moet volgend jaar een heel jaar op stage. Een half jaar in het binnenland en halfjaar in het buitenland. Ik hoef dan niet naar school, maar mag wel nog even het volle collegegeld betalen en ook de buitenland stage komt voor eigen rekening. Zowel bij mijn binnenlandstage als buitenlandstage is er een heel kleine kans dat ik een stagevergoeding krijg, dus dan zit ik een heel jaar te werken voor niks eigenlijk..

    Je kan zoeken naar een betaalde stage in het buitenland. Als je goed zoekt, zijn die zeker te vinden, al ligt dat ook aan het land waar je naartoe gaat. Daarnaast zijn er ook beurzen die je aan kan vragen. Zeker als je binnen Europa blijft. Er is ook een speciale beurs voor ontwikkelingslanden.

    Ik heb totaal geen tijd voor een bijbaantje, want vooral nu moet ik alles naar de vrijdag, zaterdag en zondag doorschuiven en ik hockey ook nog op zondag en vrijdag. Ik ga sowieso werken in de vakanties voordat ik op die stage ga, maar tijdens het schooljaar zelf gaat niet lukken.
    Dat wist ik allemaal niet, maar ik heb me er nog niet heel erg in verdiept (mijn stage is pas in het derde jaar) maar ik wil naar Amerika, dus ik ben nu al begonnen met sparen. Ik kan niet voor mezelf zorgen en ook mijn moeder vindt het eng als ik op kamers moet. Maar bedankt (:


    Take risks and conquer your fears.

    Ik zou tijdelijk stoppen met hockeyen, en wat meer uitrusten - Dat is wat ik zou doen. En dat ik bijvoorbeeld na blok 3 weer ga hockeyen.
    Ik hoop dat je jezelf wat rust gunt. Laat die meiden lekker praten, jij weet beter. Laat meer zien hoe hun zijn. Ik hoop dat het weer goed komt!
    - En ik weet ook hoe erg treinen en bussen kunnen zijn! Verschrikkelijk.


    Enjoy the best things in you life, cause you aint gonna live it twice.

    Authentic schreef:
    Ik zou tijdelijk stoppen met hockeyen, en wat meer uitrusten - Dat is wat ik zou doen. En dat ik bijvoorbeeld na blok 3 weer ga hockeyen. Ik hoop dat je jezelf wat rust gunt. Laat die meiden lekker praten, jij weet beter. Laat meer zien hoe hun zijn. Ik hoop dat het weer goed komt!
    - En ik weet ook hoe erg treinen en bussen kunnen zijn! Verschrikkelijk.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2014 - 23:22 ]


    "If you're going through hell, keep going." † Winston Churchill.

    Wat zijn er toch nog veel kinderachtige lui op het hoger onderwijs. Ik zou stoppen met hockey, dan krijg je wat meer rust. Het hoeft niet voor altijd te zijn, maar gewoon voor een korte periode. (:
    Ik ken je reisprobleem, dat heb ik namelijk ook. Dagelijks reis ik drie uren per dag, maar dat maakt me niets uit, omdat ik het thuis het beste heb en ik er niet tegen kan om ergens alleen te zijn.
    Laat dat takkewijf maar lullen, zij weet niet dat je een geweldig, fantasierijk brein hebt en dat je haar wel duizend keer overtreft.


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Barnabas schreef:
    Wat zijn er toch nog veel kinderachtige lui op het hoger onderwijs. Ik zou stoppen met hockey, dan krijg je wat meer rust. Het hoeft niet voor altijd te zijn, maar gewoon voor een korte periode. (:
    Ik ken je reisprobleem, dat heb ik namelijk ook. Dagelijks reis ik drie uren per dag, maar dat maakt me niets uit, omdat ik het thuis het beste heb en ik er niet tegen kan om ergens alleen te zijn.
    Laat dat takkewijf maar lullen, zij weet niet dat je een geweldig, fantasierijk brein hebt en dat je haar wel duizend keer overtreft.


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."