• Oke, daar ben ik dan weer. Ik zit voor de zoveelste keer op mijn rommelige slaapkamer, op m'n bed, met m'n laptop op schoot een topic te maken waarin ik weer het een en ander kwijt moet. Als je mijn gezeur even niet aan wil horen / wilt lezen, klik dit topic dan alsjeblieft weg.

    Nou, om te beginnen gaat het de laatste tijd gewoon totaal niet goed met me. Ik begin me steeds meer terug te trekken op m'n slaapkamer, minder sociaal contact te zoeken met mensen en ik word steeds stiller. Mijn cijfers zijn om van te huilen en het is nu zelfs al zo ver dat ik m'n havo niet meer af mag en kan maken.
    Ik heb het ook helemaal gehad met mijn psycholoog die beweerd dat het door mijn diagnose komt dat ik vermoed een eetstoornis te hebben. Aangezien ik ontzettend veel nadenk over wat ik eet en zodra ik het ook maar iets teveel vind, het eruit gooi. Ik kan niet meer genieten van chips, chocolade en andere ongezonde dingen. Bij het minste of geringste beetje voel ik me misselijk worden en krijg ik een ontzettend schuldgevoel. Dan baal ik dat ik het heb gegeten en heb ik om een af andere reden spijt.
    Ik haat het om mezelf te bekijken in de spiegel. Ik wil heel graag een slanker lichaam, maar dat gaat er waarschijnlijk niet inzitten. Ik haat mijn lichaam en dan vooral mijn buik. Ik word er gewoon ongelukkig van als ik er naar kijk. Ik kan geen mooie strakke shirts meer aan, want dan zie je mijn vetrollen en als ik iets haat is dat het wel.
    Ook ben ik de laatste tijd best wel suïcidaal. Ook dit wordt door de psycholoog niet serieus genomen. Zij denkt dat het allemaal aan mijn diagnose ligt en dat ik dingen overdrijf. Dat is niet waar. Als er iemand weinig overdrijft ben ik het wel. Mij hoor je niet snel klagen over dingen. Ik ben eerder geneigd dingen op te kroppen dan ze snel naar buiten te brengen zodat er een eventuele oplossing bedacht kan worden. Ik begin de psycholoog echt enorm te haten en ik weet simpelweg niet wat ik moet. Ik heb bij deze organisatie al een stuk of drie psychologen gehad, dit is de derde al, en ik merk dat ze allemaal hetzelfde reageren op mij. Het komt er op neer dat ik me aanstel of dingen beweer die niet waar zijn.
    Soms hè? Soms krijg ik gewoon het idee dat ik het allemaal voor niks doe. Ik heb het idee dat ik nooit eens gelukkig mag zijn, want dan moeten er weer tien slechte dingen gebeuren die alles helemaal voor me verzieken en mijn leven ondraaglijk maken. Soms heb ik het idee dat ik er maar gewoon niet meer kan zijn, omdat de pijn langzaamaan ondraaglijk wordt. Het lijkt steeds aanlokkelijker om eens te kijken hoeveel medicijnen ik moet hebben tot ik eindelijk rust zal krijgen.
    Nu wil ik deze gedachte natuurlijk het liefst uit m'n hoofd zetten. Ik weet namelijk dat er heel veel mensen zijn die van mij houden, ook een heel aantal van jullie en ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om al die mensen zoveel verdriet te doen. Maar soms weet ik gewoon niet meer wat ik anders moet doen.
    Ik huil mezelf ook al enkele nachten in slaap, omdat ik de hele tijd lig te piekeren over dingen.

    Wat kan ik doen om uit deze hel te komen?! Ik ben het soms gewoon zo ontzettend zat allemaal...


    26 - 02 - '16

    Oké, ik vind dat die psychologen zich dan wel heel onprofessioneel gedragen. Zoals ik hierboven ook al van anderen heb gelezen zou ik meteen switchen wat psycholoog betreft en als de huisarts daar moeilijk over doet, ook wat dat betreft switchen. Je verdient mensen die hun werk goed doen en jou niet alleen maar meer de put in praten door te zeggen dat je je aanstelt (haat aan mensen die zulk soort dingen zeggen tegen mensen die dat helemaal niet verdienen).
    Verder wilde ik nog even kwijt dat ik je foto's heb bekeken en je een hele mooie meid bent. Zeker niet dik. Ik hoop dat je dat zo spoedig mogelijk weer inziet, want je bent echt hartstikke mooi en je mag zo te zien best van je eten genieten.

    Voor als je behoefte hebt aan een knuffel:


    Happy Birthday my Potter!

    Bah, wat een vreselijke hekel heb ik aan psychologen die je niet serieus kunnen nemen. Ze hebben geleerd voor een bepaald vak en moeten begrijpen dat mensen niet voor niks bij hen terecht zijn gekomen en dan nog gedragen ze zich verschrikkelijk tegenover hun patiënten.
    Ik kan maar al te goed begrijpen dat je het gedoe moe bent, vooral omdat je al drie psychologen hebt gehad die je niet serieus lijken te nemen. En om eerlijk te zijn, kan ik daar zelf best kwaad om worden. Die mensen moeten weten hoe rot jij je voelt en dan boren ze je alsnog op zulke manieren de grond in, vreselijk.

    Ik weet niet hoe ik je zou kunnen helpen, behalve om te zeggen dat ik, en nog veel meer mensen op Q, er altijd voor je zijn om je te willen helpen als je wilt praten of wat dan ook. Sterkte meid.


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Dankjulliewel allemaal <3
    Jullie zijn echt schatten dat jullie zo erg met me meeleven.


    26 - 02 - '16

    Inviolable schreef:
    Eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik nog moet toevoegen na wat de rest gezegd heeft.. Maar ik zou kijken of je ergens een andere psycholoog kan krijgen. Psychologen horen je serieus te nemen en naar je te luisteren en niet zeggen dat je je aanstelt.
    Maar je moet niet aan jezelf twijfelen, je ziet er leuk uit (als ik je foto's zie.) Je oogt vriendelijk en ik vind echt dat je er leuk uit ziet!
    Maar ik adviseer eigenlijk echt om op zoek te gaan naar iemand die je echt kan helpen. Je verdient geluk, je verdient het om gelukkig te zijn <3.


    +


    Het komt echt allemaal goed, dat weet ik zeker.

    [ bericht aangepast op 19 jan 2014 - 20:07 ]

    Zoals al gezegd zou je idd best een andere psycholoog zoeken. Een psycholoog moet je helpen, en je zeker niet meer in de put duwen...
    Ik heb zelf geen ervaring met psychologen, maar wat jij zegt, vind ik echt wel erg. Het feit dat je bij een psycholoog gaat wil meestal wel al zeggen dat er echt wel iets aan de hand is. Als ze je niet serieus neemt dan is het dringend tijd dat je iemand zoekt die je wel wil helpen.
    En ik denk dat je vriendje wel iemand moet zijn waarmee je moet kunnen praten. Ik begrijp wel dat je hem niet wil belasten met al jouw problemen, maar als hij je graag ziet zal hij je liever helpen dan je ongelukkig te zien.
    Misschien moet je toch echt een proberen om met hem wat vaker te praten. En daarbij kan je met hem ook steeds leuke dingen doen om je gedachten wat te verzetten :)

    Veel sterkte en een dikke knuffel meid!


    Nobody really cares if you're miserable, so you might as well be happy

    Erieka, volg het advies op van degene die voor mij hebben gereageerd en op je hart af. Verder: je bent een geweldige meid. Je hebt lef, humor en je bent slim. Je kunt er niets aan doen dat het nu even niet lekker gaat. Raap jezelf bij elkaar, bijvoorbeeld door goede hulp te zoeken en af en toe een beetje egoïstisch te zijn. Jij voelt wat je voelt en dat moeten de experts serieus nemen. Als ze dat niet doen zoek je gewoon een ander, dat mag gewoon in Nederland. Kies voor jezelf, maak het jezelf comfortabel. Wij staan achter je :) heel veel succes meid xx


    Life is hard and then we die

    Dankjulliewel voor het meeleven en de adviezen. Ik heb de afspraak met de psycholoog even laten verzetten zodat ik even tot mezelf kan komen. Komende zondag heb ik een fotoshoot waar ik me best wel op verheug en misschien lukt het me ook nog wel om binnenkort met m'n vriend af te spreken.


    26 - 02 - '16

    Mag ik even langskomen om ten eerste je een flinke knuffel te geven en je even je verhaal te laten doen en daarna even die psycholoog de waarheid letterlijk in zijn gezicht te slaan? volg alles op wat mensen hiervoor hebben gezegd. Zorg voor je eigen geluk, kruip uit die schelp. Je bent een uniek en mooi persoon al ken ik je niet persoonlijk. Mijn inbox staat altijd open als je je verhaal even kwijt wilt.


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."