Praat/overlegtopic - The cursed house in the woods - Praattopics

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 12:32 ]

---

26 - 02 - '16

Nice, heel goed. Zo wordt het wat overzichtelijker.
Wat ik gezegt had ik de rollentopic, plaats ik hier ook even.

Ik ben 24 jaar en mijn vader is 62, we beide hebben hart problemen gehad en nog steeds zijn we samen kerngezond. Ik wil graag voor mijn dertigste een kind hebben, maar jammer genoeg heb ik nog niet de juiste man gevonden. Dit kan misschien zijn doodat ik wantrouwend ben bij jongens. Toch hoop ik ooit dat ik iemand vind waar ik mijn leven mee kan delen

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Ik herken je probleem, ik ben ook enorm wantrouwig.

---

26 - 02 - '16

Het is soms best lastig wie je moet vertrouwen en wie niet. Alle rollen die ik maak, laat ik altijd een klein stukje in karakter brengen hoe ik ben. Zo kan ik mij beter in leven.

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Dat is dus wat ik ook probeer en dan voornamelijk mijn positieve eigenschappen, omdat ik moet leren mezelf positiever in te stellen.

---

26 - 02 - '16

Dat doe ik ook. Nu is heeft Athalia wel een groot stuk. Zo heeft ze een groot stuk van mijn geschiedenis en een stuk van haar innerlijk is hetzelfde als dat van mij.

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Ik laat mijn rollen altijd positief zijn, maar zelf voel ik me nooit echt positief. De geschiedenis van mij heb ik gewoon verzonnen, want ik wil niet dat het te dicht bij mij komt.

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Ik wil mijn personage's ook altijd positief maken maar af en toe vind ik het wel fijn om eens een ander personage te maken dan al dat perfecte leventje personage.

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

CIaflin schreef:
Ik wil mijn personage's ook altijd positief maken maar af en toe vind ik het wel fijn om eens een ander personage te maken dan al dat perfecte leventje personage.

Dat heb ik ook, ik heb zelf een personage gemaakt die helemaal anders is, maar toch een klein tintje heeft van mezelf. Ik had wel eens personages gemaakt die geheel perfect is, dus mary sue. Maar dat was vroeger, nu weet ik zelf wat ik moet doen om geen mary sue te laten lijken. Al begin ik me soms wel af te vragen of mijn rol niet mary of gary sue is.

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Candira schreef:
(...)

Dat heb ik ook, ik heb zelf een personage gemaakt die helemaal anders is, maar toch een klein tintje heeft van mezelf. Ik had wel eens personages gemaakt die geheel perfect is, dus mary sue. Maar dat was vroeger, nu weet ik zelf wat ik moet doen om geen mary sue te laten lijken. Al begin ik me soms wel af te vragen of mijn rol niet mary of gary sue is.

Dat laatste heb ik altijd. Ik vraag me dat altijd af bij elke rol.

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Ik vraag me ook altijd af of ik een Gary- Mary Sue maak, maar mijn onzekerheid is overal enorm bij als ik een rol post. ik ben altijd bang dat iemand me gaat vertellen van 'dit is niet goed, dat moet je anders doen' en datsoort dingen. Ben ik altijd bang voor.

Maar nog even over het 'vader' onderwerp, ik ben ook een vader's kindje :')
Ik weet alleen gewoon niet hoe ik een gesprek moet beginnen met hem x'd
En volgens mij ben ik ook zijn 'lieveling' want ik kreeg laatst een kerstkaart met de post van hem, mijn naam op de envelop, en niet die van mijn broer. Dus dat heeft me ook wel aan het denken gezet..

---

Little do you know

Ik heb zelf ook geen idee hoe ik met mijn vader moet omgaan -ik kan geen echte serieuze gesprekken met hem aangaan, helemaal op vriendjes gebied-, ik kan wel altijd lekker veel met hem ouwhoeren. Met mijn moeder kan ik wel goed omgaan als het om kleding gaat enzo, dat heb ik helemaal niet met mijn pa. Maar dat komt mijn moeder weet welke kleren me goed staat en welke niet. Met mijn pa heb ik soms wel problemen op mijn kleding, dat ik niet heb met mijn moeder.

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Precies hetzelfde. Mijn vader en ik ouwe hoeren aan een stuk door :'] Maar serieuze onderwerpen... Daar zullen wij beiden nooit over beginnen. We hebben beide problemen om daar over mee te praten en willen er ook niet over beginnen,

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

CIaflin schreef:
Precies hetzelfde. Mijn vader en ik ouwe hoeren aan een stuk door :'] Maar serieuze onderwerpen... Daar zullen wij beiden nooit over beginnen. We hebben beide problemen om daar over mee te praten en willen er ook niet over beginnen,

Dat heb ik ook, met mijn vader kan ik nooit echt serieuze gesprekken maken. Het is lastig om met hem erover te hebben, met mijn moeder is dat gewoon makkelijker. Jammer genoeg kan ik nooit echt serieus met mijn moeder praten, omdat mijn pa altijd meeluisterd naar ons. Dit komt omdat mijn ma nu in Australie woont en het is fijn om met haar te praten, maar kan nooit echt vertellen hoe ik mij voel, omdat pa meeluisterd.
Ik heb tijd geleden mijn ma gewoon mailtje gestuurd via facebook over mijn kleding probleem. Want soms erger ik aan mijn pa omdat hij wil dat ik zo kleed en niet anders. Dat kan ik niet tegen, ik mag toch zelf bepalen wat ik draag.
Ik had een trui met wat decolete, het is een winterse trui en hij vond het gewoon te bloot, dat begrijp ik niet. Je ziet gewoon niet mijn borsten ofzo, het is bedekt, toch vond hij dat ik die trui niet aan moest trekken omdat het te bloot was en hij zegt, niemand doet zoiets aan. Hoe kan hij dat weten. Hij is toch geen vrouw?

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Candira schreef:
(...)

Dat heb ik ook, met mijn vader kan ik nooit echt serieuze gesprekken maken. Het is lastig om met hem erover te hebben, met mijn moeder is dat gewoon makkelijker. Jammer genoeg kan ik nooit echt serieus met mijn moeder praten, omdat mijn pa altijd meeluisterd naar ons. Dit komt omdat mijn ma nu in Australie woont en het is fijn om met haar te praten, maar kan nooit echt vertellen hoe ik mij voel, omdat pa meeluisterd.
Ik heb tijd geleden mijn ma gewoon mailtje gestuurd via facebook over mijn kleding probleem. Want soms erger ik aan mijn pa omdat hij wil dat ik zo kleed en niet anders. Dat kan ik niet tegen, ik mag toch zelf bepalen wat ik draag.
Ik had een trui met wat decolete, het is een winterse trui en hij vond het gewoon te bloot, dat begrijp ik niet. Je ziet gewoon niet mijn borsten ofzo, het is bedekt, toch vond hij dat ik die trui niet aan moest trekken omdat het te bloot was en hij zegt, niemand doet zoiets aan. Hoe kan hij dat weten. Hij is toch geen vrouw?

Mijn moeder zegt soms ook zulke dingen x'd
Gewoon omdat ze bang is dat één of andere creep bedenkt dat ik er wel 'sexy' uit zie en wel een goede kandidaat zal zijn voor verkrachting -.-
'Zo lok je dat alleen maar uit' zegt ze dan steeds. Vreselijk irritant, ze denkt altijd dat ik misschien verkracht zal worden wanneer ik de deur uit ga. Echt een beetje overbeschermend..

---

Little do you know

En omdat ik een rol gereserveerd heb in het rollentopic, hier ook even een MT

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”