Do what I say, or .. || Speeltopic [4] - Speeltopics

Fans kunnen rare dingen doen, en soms gaan ze te ver, dat is niet onbekend. Maar wat nou als ze écht te ver gaan. Als ze je gaan bedreigen. Schakel je de politie in? Dan maken ze waar waarmee ze gedreigd hebben. Vertel je het aan iemand? Dan is het het einde van die persoon. Probeer je het te negeren... Dan wordt het je eigen dood.

Vijf gestoorde fans hebben een plan bedacht om de aandacht van One Direction te krijgen. Het probleem is dat ze echt tot alles in staat zijn. Hun plan gaat als volgt: Ze ontvoeren het gezin van alle leden van One Direction. Daarna maken ze een mooie video, met beelden waarin ze uitleggen wat de spelregels zijn, en die zijn simpel. Ze moeten gewoon doen wat hun wordt opgedragen, en dan gebeurt hun familie niets. Als dat niet het geval is... Dan gaat de jongste als eerste.

Regels:
#Minstens vijf regels per post. Anders dan kan niemand het meer volgen. Je krijgt 2 waarschuwingen
# OOC in het praattopic
#Niet zomaar een tijdsprong maken, dit is niet te overzien voor anderen
#Liever geen topics meer aanmaken zonder mijn toestemming, hier wordt het voor mij erg onoverzichtelijk door.

De kamer

Rollen:
One Direction:
Louis Tomlinson: Lothian
Niall Horan: MinimuisBeta
Zayn Malik: xAlways
Harry Styles: IrishNialler
Liam Payne: Kendizzzzle

De ontvoerders:
- Ryanne Lucy McGurr || Pirouette - bedreigt Zayn Malik
- Joél Lucas Lockwood || Evolution - Bedreigt Harry Styles
- Tyler Joël Valentino || Casiramos - Bedreigt Niall Horan
- Jacelyn Aimee Everald || Daddario - Bedreigt Louis Tomlinson
- Rhine Jessica Mason || xAlways - Bedreigt Liam Payne

Vrienden en familie:
Zusje Niall || Lysan Ashlyn Rose Horan ||IrishNialler
Zusje Niall || June Felice Eve Horan ||Evolution
Zusje Louis || Megan Jade Tomlinson ||Evolution
Zusje Louis || Lauren Alexia Tomlinson ||Evolution
Zusje Liam || Kyra Rose Payne ||Casiramos
Vriendin Harry || Georgia Madison Jaspers ||xAlways
Broertje Harry || Jack Matthew Styles ||xAlways
Zusje Zayn || Daenerys Sansa Malik ||KiliOfDurin
Vriendin Zayn || Lina Vermear ||MinimuisBeta

(maximaal 5 per lid)

Als er een streep door staat zijn ze dood

Extra rollen:
Zusje Tyler || Celene Jill Valentino ||Evolution
Zusje Jace || Emilie Jailene Everald ||Daddario
Normale vriendin Tyler || Clary Danielle Flynn ||xAlways

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 17:22 ]

That is a perfect copy of reality.

Jacelyn Aimee Everald

'Mhm, Jace die in een goede bui is. Dat is zeldzaam.' Grijnsde hij en ik grinnikte. "Daar heb je inderdaad gelijk in en ondanks mijn verwondingen ben ik in een goede bui ja." Zei ik en er speelde een lichte glimlach op mijn lippen. Het ziekenhuis kwam in mijn zicht en ik parkeerde de auto netjes in een parkeervak. Wat was er serieus mis met mij? Ik haalde mijn schouders op en keek naar Tyler. "Je bent sloom." Zuchtte ik en trok hem aan zijn arm naar de receptie toe. "We komen voor Joél Lockwood." Zei ik op een rustige toon. De vrouw knikte en typte wat in. "Kamer 310, op de derde etage." Ik knikte en trok Tyler weer mee naar de lift. Ik wachtte tot de lift er was en stapte in. Mijn zenuwen speelden weer op, nee toch? De Jace die ik kende was nergens bang of nerveus voor. Was ik dan zo erg veranderd? Ach, dat lag gewoon aan mijn stemming. Hoopte ik.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Lina

'Goed plan' zeg ik tegen het meisje dat ik niet kende. Ik wist niet wie ze was maar voor nu hadden we een plan. 'Maar met wat kunnen we dat kapot krijgen?'vraag ik haar. Ik kijk om me heen en zie een keuken kastje, er ligt een schaar in, maar wat kan je daar nou weer mee. Ik kijk even naar Sam en geef hem een kusje op zijn voorhofdje. In de hoop dat dat hem in leven zou houden. 'Waarom zitten we in een nieuw huis?'vraag ik haar, uit nieuwschierigheid.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Tyler Joël Valentino

We parkeerden even later voor het ziekenhuis en ik tikte nog wat in op mijn Iphone. "Je bent sloom." hoorde ik opeens en Jace trok me mee. 'Sorry, sorry.' lach ik en ik loop snel mee naar de lift. Die was er al snel en we stappen in. Ik kijk even voor me uit en dan weer naar Jace. 'Hey, het is goed. Voor je het weet is hij weer de oude.' zeg ik en buig naar voren om om het knopje voor de derde verdieping te drukken. 'Trust me.' fluister ik bij haar oor en buig weer terug met een glimlach. Ik leun tegen de muur en laat mijn Iphone in mijn zak glijden. Ik had nog steeds een beetje last met ademen door die drie schoten, maar het ging wel goed voor de rest. Laten we maar hopen dat het met deze twee ook zo gaat...

El Diablo.

Lauren Alexia Tomlinson

'Goed plan' zegt Lina tegen me. 'Maar met wat kunnen we dat kapot krijgen?' Vraagt ze dan. Ik haal mijn schouders even op. Ze begint in de laden te kijken, maar ik weet dat daar niks ligt. 'Ik ben trouwens Lauren Tomlinson, voor als je nog niet wist wie ik was' zeg ik glimlachend tegen haar. Ik kijk naar het slot dat ik dan zie liggen. 'De ketting heeft een slot, dus er moet ook ergens een sleutel zijn' zeg ik tegen haar. Ik ga op mijn tenen staan en ik voel met mijn hand op de bovenste kastjes. Dan voel ik iets. Ik grijp het vast en kijk wat het is. Een sleutel. 'Hebbes' zeg ik tegen haar. Ik stop de sleutel in het slot en ik draai. Hij gaat open en ik open de koelkast. 'Pak wat je pakken wilt' zeg ik tegen haar en ik lach even.

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 22:32 ]

That is a perfect copy of reality.

Lina

Ik kijk haar met een vriendelijke glimlach aan als ze zich voorsteld. 'Lina, en dit is sam.'zeg ik en zoek door naar spullen die we kunnen gebruiken. Dan zegt Lauren ineens dat ze een sleutel heeft. Hoe kan dat? Ze draait zo het slotje open en maakt de koelkast open. 'ZIt er geen val op ofzo, dit gat wel erg gemakkelijk.'zeg ik wantrouwend. Sam moest hiervan eten, en ik wou hem niet laten vergiftigen. Ik keek haar een beetje bang aan en kijk naar al het eten dat uitgestalt staat op de planken.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Daenerys Sansa Malik
Ik rolde met mijn ogen bij Lina's sarcasme. "het gaat al beter en jij kan beter je moeite stoppen in Sam en hem een lang leven geven samen met mijn broer dan proberen mij te helpen. Ik ben altijd al een meisje met ondergewicht geweest en door het vechten zal ik dat ook blijven tot de dag dat ik stop of sterf in de ring." Toch liep ze al weg. waarschijnlijk richting de keuken. Ik zuchtte en ging weer liggen om mijn krachten te sparen. Sterven in de ring had ik altijd als best nobel maar voorkoombaar en ongewenst gezien. Nu had ik dat heel erg veel liever dan hier wegkwijnen in een verlaten huis als gijzelaar. Ook had ik echt het gevoel dat ijn broer me was vergeten of de hoop had opgegeven, want terwijl de anderen grotendeels al wel contact hadden gehad met hun broers, had ik alleen Zayn een sms kunnen sturen en zelfs daarop had ik geen enkele reactie gehad, zelfs niet van degene die me had ontvoert of tyler dat ik dat niet had mogen doen. Hij had de hoop waarschijnlijk opgegeven en het was misschien ook maar het beste dat ik hetzelfde deed en gewoon de pijp uit ging.

Bowties were never Cooler

Jacelyn Aimee Everald

'Hey, het is goed. Voor je het weet is hij weer de oude.' Ik glimlachte zwakjes en knikte. "Ik hoop het maar ja." Zei ik en zuchtte zacht. Ik hoopte maar dat de twee goed waren genezen, anders zou ik echt kwaad worden op de dokters die hier werkten. We kwamen aan bij de derde verdieping en de deur van de lift ging open. Ik haalde diep adem en zocht naar kamer 310, waar ze beiden zouden moeten zitten. Mijn ademhaling versnelde een beetje, maar ik hield het in controle. "Hier gaan we dan.." Mompelde ik en drukte de deurklink omlaag. De twee mensen lagen te slapen op de ziekenhuisbedden en ik liep zachtjes naar Joél toe. Ik glimlachte wat en zuchtte opnieuw. "Boe, word wakker. Ik ben het, Jace." Zei ik zacht en mijn glimlach werd breder. Ik was dan wel moe, maar ik spaarde mijn energie nog wel even. "En hoe gaat het met Cele?" Vroeg ik aan Tyler, maar mijn blik was nog steeds op Joél. Hij zag er zo levenloos uit, op een slechte manier.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Lauren Alexia Tomlinson

'Lina, en dit is sam.' zegt Lina en ze zoekt door naar spullen die we kunnen gebruiken. 'ZIt er geen val op ofzo, dit gaat wel erg gemakkelijk' zegt Lina wantrouwend. Sam moest hiervan eten, en ik wou hem niet laten vergiftigen. Ze keek me een beetje bang aan en kijk naar al het eten dat uitgestalt staat op de planken. 'Nee, het is gewoon eetbaar want kijk, de ontvoerders moeten er ook van eten en die willen ook niet dood neervallen, dus dan zullen ze het eten vast niet vergiftigen' zeg ik tegen haar. Ik pak er een appel uit en was hem even. Dan zet ik er mijn tanden in. Ik doe de koelkast weer even dicht. Als ik mijn eerste hap op heb zeg ik tegen haar 'Zie je, niks aan de hand. Ik zeg het je, pak nou maar gewoon wat je wilt, straks komen die ontvoerders terug' en ik glimlach nog een keer naar haar. Dan neem ik nog een hap van mijn appel.

That is a perfect copy of reality.

Joél Lucas Lockwood

Ik hoor vaag het geluid van een deurklink die open gaat en dan de stem die ik vaag herken. 'Boe, word wakker. Ik ben het, Jace.' zei ze. Ik vorm even een glimlach om mijn gezicht en ik roep zachtjes haar naam. Mijn ogen willen in eerst instantie niet open gaan, maar als ik even doorzet raken ze uiteindelijk open. Ik voel dat de plek waar de schotwonden hebben gezeten pijn beginnen te doen. Ik houd mijn hand ertegen aan. Ik glimlach naar Jace. 'En hoe gaat het met mijn lieve Jace' zeg ik tegen haar. Zij heeft het namelijk ook te verduren gekregen. 'Ik heb nogsteeds spijt van die steekwond, onthoud dat' zeg ik dan tegen haar en ik glimlach. Dan laat ik met een beweging zien dat ze op mijn bed moet gaan zitten. Ik vraag me af waar Tyler is, maar dan bedenk ik me dat Celene hier ook ligt. Ik glimlach nog een keer naar Jace.

That is a perfect copy of reality.

Tyler Joël Valentino

"Hier gaan we dan.." Mompelde ze toen we voor de deur stonden en ik knik. Ze liep meteen naar Joél en ik liep naar Cele. Ik glimlach als ik haar zie liggen, heel kalm en rustig. "Boe, word wakker. Ik ben het, Jace." Zei Jace zacht tegen Joél en ik moet toch een beetje glimlachen. "En hoe gaat het met Cele?" Vroeg ze opeens aan mij en ik kijk haar ever aan. 'Ja, wel goed. Denk ik.' zeg ik. Ik liet maar niet merken dat ik nog met schuldgevoelens zat, daar heeft ze nu niks aan. Misschien heeft ze wel iemand nodig die er voor haar is, je weet maar nooit.. Ik zie dat haar blik nog steeds is gefocused op Joél en ik pak een stoel. Ik plof naast haar en leg licht mijn hand op haar schouder. Dan is hij wakker en ik grijns lichtjes. 'Dat werd tijd.' zeg ik met een lachje...

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 22:55 ]

El Diablo.

Lina

Als Lauren uitlegt dat de ontvoerders hier ook van moeten eten vind ik het goed. Het is of weten of verhongeren. Ik pak ook een appel en goidt deze in mijn hand. Die is voor Sansa. Dan pak ik er nog een voor mijn ik had zon honger dat ik me niet kom beheersen. Ik legde de twee appels bij Sam neer en dit pakte een pak melk. Ik dronk hem half leeg en hield deze ook vast. Ik wpu dit meenemen voor Sansa en zeggen Lauren de deur wel weer dicht mocht doen en ik liep naar de deur. 'Wacht, miaschien kun je het sleutelt he houden.' Zeg ik tegen haar. 'Voor het geval de anderen wakker worden.' Zeg ik nog en loop de kamer uit naar sansa. Ik druk haar de appel in haar hand en neem gulzig ook een hap van de mijne. Het pak zet ik naast haar neer en ik plof aan de andere kant neer.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Daenerys Sansa Malik
Ik kreeg opeens een appel in mijn handen gedrukt. Ik keek om en zag Lina naast me op mijn bed ploffen met een pak melk. Ik ging rechtop zitten en keek naar de appel voor ik hem aan haar terug gaf. "Ik overleef in elk geval nog een aantal dagen op mijn organen, denk ik. Jij hebt het harder nodig om Sam in leven te houden." Ik wist zeker dat Zayn liever zijn zoontje zou zien dan ik als hij moest kiezen. Daarbij was dat misschien nog wel de beste manier om hier te sterven: Je opofferen voor je neefje. Daarbij had hij nog een heel leven voor zich en zou ik toch zo weer terugvallen in mijn oude gedrag en routines zodra ik aangesterkt was en hieruit was... en misschien toch wel een knieoperatie had gehad om weer te kunnen lopen.

Bowties were never Cooler

Celene Jill Tomlinson

'Weet je wat ik doe met meisjes zoals jij?' Ik knikt bang nee. 'Ik gebruik ze als mijn slaaf, maar aangezien jij Tyler als broer hebt, ben ik wat aardiger. Ik bind je eerst vast met ducktape, dan met andere dingen waar je iemand mee vast kan maken en dan sluit ik je op. Soms kom ik dan terug om je weer strakker vast te maken en je te helpen met je wonden. Als je dan geheelt ben, word je wel mijn slaaf' sist Jared naar me. Hij glimlacht even en ik kijkt hem bang aan. Dan kust hij mij, maar ik draait mijn hoofd weg. Tyler is nog wakker en kan alles zien. Hij kijkt me kil aan en pakt dam mijn gezicht vast. Nu kan ik geen kant op. Hij kust me nog een keer, maar ik werk nog tegen. Hij slaat me hard en dan werk ik mee. Hij kust me en ik kus hem terug.
Ik kijk hem met bange ogen aan. Hij drukt ergens op en de boeien om mijn enkels en mijn handen laten los. Hij trekt me weg daar en duwt me op de grond. Hij gaat op me zitten en legt zijn knieën op mijn armen. Ik schreeuw het uit van de pijn, maar dat doet hem niks. 'Je bent niet echt braaf hé?' sist hij tegen mij en hij tuft in mijn gezicht. Dan pakt hij een van de messen op de tafel en gaat met volle vaart langs mijn gezicht. Hij lacht even als hij het resultaat zie. Een diepe snee door het midden van mijn gezicht. Het gaat net niet door mijn oog. Ik schreeuw het nu uit van de pijn, omdat hij op mijn botten zit en een snee heb gemaakt. 'Ach stel je niet zo aan' sist hij tegen mij en hij ga van mij af. Hij trekt me bij mijn keel omhoog en gooit me tegen een machine aan. Ik val weer neer.
Hij neemt me mee naar een andere kamer. Daar gooit hij me neer en slaat hij me drie keer heel hard. 'Hou je gedeisd, of je komt hier niet meer levend weg' sist hij tegen me. Hij maakt nog meer sneeën in mijn lichaam en dan steekt hij hem vol in mijn arm. Ik. Mijn gil is oorverdovend hard. Zelfs aan het einde van deze straat, die heel erg lang is hoor je hem nog. 'Hou je kop, kutwijf' sist hij tegen mij. Hij loopt weg en sluit me dan op in deze kleine kamer.
Ik word gillend en huilend wakker omdat ik de messteken weer voel alsof het net gebeurd is. Aan de andere kant zie ik Tyler en Jace bij Joél zitten. Ik wil Tylers naam roepen, maar ik heb er niet genoeg energie voor. Ik voel de hevige pijn in mijn arm weer en de tranen blijven stromen. Als ik naar het verband om mijn arm kijk zie ik dat het weer rood is, er komt zelfs al een klein beetje bloed onder uit. Ook voel ik de andere sneeën heel erg branden. Ik blijf het proberen om Tylers naam te roepen. Mijn ogen sluiten weer zonder dat ik het wil en ik kom weer in een van mijn nachtmerries terecht. Ik zie dat Austin voor onze neus staat. Hij houdt zijn pistool gericht op Tyler. 'Austin nee. Alsjeblieft doe het niet' smeek ik hem. Het maakt hem niets uit. Hij haalt de trekker over en ik voel de tranen weer komen. 'Austin, nee. NEE' roep ik naar hem, maar het is te laat. Austin heeft de trekker overgehaald en Tyler ligt dood op de grond. Alles wat ik zeg horen Jace en Tyler ook. Ik schuifel richting Tyler en ik voel zijn hartslag. 'Tyler alsjeblieft, laat me niet alleen met hem' smeek ik hem maar het heeft geen zin. Tyler is doodgeschoten door zijn bloedeigen broer en ik ben de volgende.

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 23:40 ]

That is a perfect copy of reality.

Lina

Ik kreeg de appel in mijn handen terug gedrukt en gelijk druk ik hem ook weer terug. 'Nee, jij eet hem op, ook al duurt het drie jaar. Je hebt het nodig en er liggen genoeg voor mij en Sam in de koelkast.' Zeg ik en ik heb zelfs de neiging om de appel naar haar mond te brengen, maar dat deed ik toch niet. Ik nam een paar happen van mijn appel en genoot van het sap dat door mijn kaken stroomde. Het was fijn om wat te kunnen eten. Wetende dat je nog niet zou doodgaan. Ik denk aan wanneer ik Sam aan de borst kan doen en besef dat ik dat maar beter zo snel mogelijk kan doen
Na deze appel en melk zal ik het doen dacht ik en keek naar zijn schattige hoofdje.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Daenerys Sansa Malik
Ze wilde niets van het teruggeven weten. Ik nam uiteindelijk toch een klein hapje, kauwde langzaam en slikte het door. Het voelde heel vreemd, ongemakkelijk zelfs om na zo'n tijd weer wat te eten. Toch nam ik er nog een. Ik keek naar mijn buik en zag mijn maag onder mijn strakgespannen huid bewegen. Mijn ogen gleden weer naar Lina. Zij was ook mager, maar ze zag er nog wel gezonder en minder op sterven na dood uit dan ik. Ik nam nog een hapje, waardoor er nu een stukje ter grote van een normale hap uit de appel was, en keek naar Lina en Sam. "Dank je." kwam er zacht uit mijn mond. Ik vond het veschrikkelijk hulp aan te moeten nemen, maar nu leek het ten minste nog of iemand uit mijn familie zich zorgen om me maakte, ookal was ze niet echt een bloedverwant, maar een aangetrouwd familielid.

Bowties were never Cooler