• Ik zit dus met een vrij groot dilemma. In mijn klas (of ja, in de klas die met ons samen zit tijdens bepaalde lessen), zit een meisje die op het moment nogal uitgesloten wordt door iedereen. Door haar vriendin, door haar vriend (gewoon vriend, niet lief) en eigenlijk door de hele klasgroep.
    Nu is dat overigens wel voor 98 % haar eigen schuld, want ze lacht zelf altijd anderen uit, maakt ze belachelijk en doet alsof ze alles is. Maar nu heb ik dus wel een beetje medelijden met haar, omdat ik weet hoe het voelt en hoe afschuwelijk het is uitgesloten te worden.
    Maar ik zit dus met het probleem dat ik en zij in het eerste middelbaar vriendinnen waren, maar zij mij gewoon heeft laten vallen alsof ik niets was, en dat ben ik nog steeds niet vergeten.
    Ik weet echt niet wat ik moet doen, het haar vergeven of haar ook gewoon laten vallen zoals zij deed.
    Wat zouden jullie in zo'n situatie doen?


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Karma's a bitch. Dat moet ze gewoon even ondervinden.
    Zodra ze weer aardiger gaat doen tegen anderen, zal ze vast wel vrienden maken. That's life.


    We need a bigger boat.

    Twist schreef:
    (...)
    Tja, het valt ook te zien op wat voor manier ze je heeft laten vallen. Ik weet niet hoe ernstig dit meisje heeft gehandeld, maar in sommige gevallen denk ik wel: "Ja, fuck off. Ik ga je echt niet helpen nadat je dat gedaan hebt,"
    @Lasaraline; Je kan beter voor jezelf uitmaken of ze toch nog je energie verdient. Ik weet niet wat ze heeft uitgestoken.


    Ik ben ook op vreselijke manieren laten vallen door mijn vriendinnen, maar zelfs als één van hen alleen eindigde zou ik toch met ze gaan praten, wat er ook gebeurd is. Ik ben al heel m'n leven eenzaam, zelfs met mensen om me heen die echt om me geven en dat wens ik echt helemaal niemand toe.


    ''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

    Ik zal het haar dan eens goed zeggen, zien wat ze doet (al verwacht ik niet teveel goeds)


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Persoonlijk zou ik haar nog een kans geven. Jij weet zelf hoe het voelt om uitgesloten te worden, laat anderen zich ook niet zo voelen. Ja, zij heeft misschien dingen gedaan die niet proper waren, velen vinden het misschien "karma" die op die manier toeslaat... maar eerlijk: wil jij jezelf tot zo'n niveau verlagen? Laat zien dat jij volwassener bent geworden en dat je haar niet hetzelfde toewenst als je zelf hebt meegemaakt.
    Kijk gewoon hoe het loopt. Als zij verandert is en ze doet normaal tegen jou, probeer haar dan meer te integreren in de groep. Is zij helemaal niet verandert en doet ze nog steeds zoals vroeger, tja... Jij hebt dan toch geprobeerd.

    Ze zal hier waarschijnlijk wel van geleerd hebben. Maar dat betekent niet dat ze veranderd is of dat ze je niet nog een keer zal laten vallen. Ik zou rustig aan doen, haar a en toe gewoon wat meer bij de dingen die jij det betrekken en wat 'testen' op hoe ze nu is. Als jij het aandurft om weer met haar om te gaan, zou ik haar nog een tweede kans geven. Zo niet, dan zou ik me gewoon niet al te veel meer met haar bezig houden.
    Bovendien wordt ze niet voor niets buitengesloten door de rest van de groep, lijkt me.


    :)

    Ramazzotti schreef:
    Ik zou er geen actie meer in steken. Haar gewoon zo laten. Hoe moeilijk het ook voor jou is, zij heeft jou toen ook keihard laten vallen.


    Thank you for the tragedy, I need it for my art.

    Als je er echt zo mee zit zou ik gewoon even een keer met haar praten over haar situatie en hoe het gaat met haar. Het kan zijn dat ze zo onzeker is dat ze gewoon maar kattig gaat doen terwijl ze het eigenlijk niet meent. Stel nou dat ze echt gewoon een rotkind is, zou ik het laten zitten en je er maar niet mee bemoeien. Dan is het haar eigen schuld nietwaar?


    I'm like Coca Cola, I can open happiness too.

    dance4ever schreef:
    Ik denk niet echt dat ze het waard is door wat ze allemaal al gedaan heeft. Ze moet ook leren van wat ze fout doet een realiseren dat ze niet zo mensen moet behandelen


    Vivere schreef:
    (...)

    Dit. Nu weet ze - hoe lullig 't ook is, hoe het is als mensen je laten vallen.


    Dit ^


    Inspiration can hit you any time

    dance4ever schreef:
    Ik denk niet echt dat ze het waard is door wat ze allemaal al gedaan heeft. Ze moet ook leren van wat ze fout doet een realiseren dat ze niet zo mensen moet behandelen


    "If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

    Ik zou met haar gaan praten. Ze lacht iedereen waarschijnlijk uit omdat ze zelf super onzeker is, dat komt meestal voor bij dat soort types. Ga eens een keer naast haar zitten of spreek haar eens aan in de pauze. Het is natuurlijk wel zielig voor haar dat ze nu wordt buitengesloten, ondanks dat het haar eigen schuld is. Misschien heeft ze ervan geleerd. Ik denk dat ze wel een tweede kans verdient, maar ik zou er wel eerst heel goed met haar over praten. Waarom ze zo doet en of ze hier gelukkig van wordt.


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Tss. Voel je niet al te schuldig, dat deed zij ook niet toen ze jou liet vallen. Wij hebben er ook zo één, maar ze is een beetje ontzettend populair en iedereen mag haar ondanks geroddel en domme reacties. Ik hoop dat haar dag komt, laat ze eerst maar even lijden, je kan haar altijd nog wat helpen nadat ze geleerd heeft hoe het is.
    Misschien heeft ze wel iets geleerd...

    [ bericht aangepast op 16 okt 2013 - 19:34 ]


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Ramazzotti schreef:
    Ik zou er geen actie meer in steken. Haar gewoon zo laten. Hoe moeilijk het ook voor jou is, zij heeft jou toen ook keihard laten vallen.


    26 - 02 - '16