Seems everything around here
Stays like stone
Seems it's about time, darling
About time we let this all go.
‘Cause everything
Will start again anew
‘Cause everything
Just goes that way, my friend
And every king
Knows it to be true
That every kingdom
Must one day come to an end.
And the sun, she may be long gone
Lost to these memories we found
But she'll be here
When it's all done
When our bodies are lain beneath the ground.
- Ben Howard, Everything
Lucy en Ilona Evers zijn een eeneiige tweeling, allebei geboren met het Syndroom van Usher, een erfelijke aandoening die op latere leeftijd doofblindheid veroorzaakt. Vanaf hun twintigste beginnen hun gehoor en zicht steeds sneller en sterker achteruit te gaan, waardoor ze zowel het contact met elkaar als met de wereld om hen heen dreigen te verliezen. Desondanks proberen de twee zussen er alles aan te doen om hun band met elkaar zo goed mogelijk te behouden, balancerend op een koord van begrip en angst voor de dag dat hun wederhelft verdwijnt. Ze besluiten te genieten van de momenten die er waren, die er zijn en nog zullen komen, levend naar het Renaissancistische spreekwoord ‘Carpe diem’, dat ‘Pluk de dag’ betekent. En alhoewel dat niet altijd even makkelijk blijkt wanneer wanhoop en verdriet de overhand nemen, blijven Lucy en Ilona samen strijden voor de wereld en hun zusterband, zoekend naar geluid zonder klank en zicht zonder beeld. Want van een kleine vonk komt een groot vuur.
Edit: titel + omschrijving aangepast.
Link.
[ bericht aangepast op 19 juni 2013 - 13:37 ]
Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle
Ik wil eerder gewoon dat ze proberen zo normaal mogelijk te leven, niet met lijstjes. Misschien dat er nog wel wat romantiek in voorkomt, maar ik wil me eigenlijk vooral focussen op de relatie tussen de twee zussen 
