The Isle ||Topic 01|| - Speeltopics

Wat zou jij doen als je leven op het spel zou staan, je alles wat je hebt moet delen met andere mensen, je van de mensen die je haat juist hulp moet krijgen om te overleven? Zou jij gillend wegrennen of kalm blijven en kijken of je een uitweg kunt vinden?

Vijf [of zes] jong volwassene, die zich hebben opgegeven, gaan op vakantie richting Amerika. Onderweg krijgt hun boot plots problemen en strand aan op een klein eiland, van nog geen twee kilometer groot. De boot komt niet meer aan de praat, de spullen om hulp in te roepen zijn kapot en de kaptein van het schip blijkt niet eens aan boort te zijn, ze zijn opgelicht.
Tijd om hierover na te denken hebben ze niet, het klimaat op het kleine eiland is erg verschillend, ze zullen schuilplekken, kampen, vuren en eten en drinken zien te maken om te overleven. Ondertussen gebeuren er ook allemaal dingen tussen de groep; liefde, haat, vriendschap en verraad, alles kan gebeuren op zo’n klein eiland.

Zullen de jong volwassene ooit terug naar huis komen? En zullen ze ook met elkaar overweg kunnen?

Jongens;
- Ryan Michels||18||quin98||
- Quirill Avan Winters||19||CityOwls ||
- Finn Michael Raveman||20||MinimuisBeta||
Meiden
- Adriana Lauren Grey||18||iPayphone||
- ||Sempra||
- Selina Grace Rivers||19||MinnieMouseX||

Regels
-Maximaal 1 persoon per account
-Minimaal 8 regels typen, het is niet zo moeilijk, omgeving, gedachten et cetera. Ik tel na, je krijgt drie waarschuwingen, bij de derde worden er maatregelen getroffen.
-Weet zeker dat je mee wil doen, niet na een topic al stoppen
-Geen perfecte personages
-Bestuur alleen je eigen personage
-OOC met haakjes [ ] | | ( )
-Reserveringen blijven 46 uur staan
-Afwezigheid doorgeven
-16 + is toegestaan
-Alleen ik[CityOwls]open een nieuw topic tenzij anders aangegeven
-Grote gesprekken graag in het praattopic
- Wacht minstens twee posts voor jij weer gaat

We beginnen als volgt;
Iedereen zit al op het schip, ze gaan kennis met elkaar maken of zijn juist in hun kamer bezig de spullen uit te pakken etc.
Het schip begint al wat problemen te krijgen maar niet iedereen zal dit al opmerken.

[ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 20:26 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

(mijn topics)

[Mijn Topics ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[mijn topics}

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Quirill Avan Winters

De boot is al een tijd aan het varen vanaf Engeland, waar we met zijn alle opgestapt zijn. De boot ziet er in orde uit, het is niet zo heel erg groot, maar wel leefbaar en daar gaat het om. Ook hebben we ieder een eigen kamer om in de overnachten en je terug te trekken. Ik kijk naar mijn koffer die op het bed ligt, ik had niet alles eruit gehaald, zodat, wanneer we over een aantal weken in Amerika zijn, ik niet alles weer in moet pakken. Ik klap mijn gitzwarte koffer van het bed en duw hem in de kast waar nog wat ruimte was. Heel erg groot is het ding niet, maar nog neemt het veel ruimte in. En vooral omdat het ding een harde buitenkant heeft. Kijk, als hij nou zacht zou zijn zou je hem nog in kunnen duwen, maar nee, ik ben weer zo vreselijk blond geweest om een harde koffer mee te nemen.
Ik kijk wat rond en loop naar het wastafeltje in de kamer toe, heel groot is de kamer niet maar toch is het zo compact, alleen de douche is niet hier, die is ergens in de gang. Ik maak mijn handen nat en haal ze even door mijn hals en nek, daarna haal ik ze even door mijn haar zodat dit een beetje warrig ligt. Ik kijk even in de spiegel en maakt even een schietbeweging naar mezelf en knipoog een keer. Daarna grinnik ik en open de deur van de kamer naar de gang en sluit hem achter me. Ik loop rustig door het gangetje heen richting de ruimte waar alle banken staan voor bezoekers. Ik neem rustig plaats op een van de rood leren banken en kijk wat rond. Ik vind het mooi ingericht, klein, maar het is niet anders hé. Ik let mijn voeten op het glazen salontafeltje voor me en zet mijn elleboog op de rand van de bank, daarna zet ik mijn vuist tegen mijn wang aan en leun er tegenaan. Nu maar wachten tot er meerdere komen.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Adriana Grey.
Met een klein zuchtje zet ik mijn grote, groene koffer naast het bed. Het bed zag er erg comfortabel uit. Met een grijns trapte ik mijn afgesleten Vans uit en sprong wild op het bed. Gelijk werd ik een keer omhoog geveert. Doordat ik dat niet verwachtte slaakte ik een klein gilletje. Ik spreidde mijn armen op het grote bed en keek half glimlachend naar het witte, saaie plafond.
Hier kon ik wel een aantal weekjes overleven.
Langzaam kwam ik weer overeind en tilde mijn koffer op het bed. Rustig ritste ik hem open en haalde er een oversized Cookie Monster shirt uit en een grijze Donnay jogging broek. Snel trok ik mijn mouwloze blousje uit en daarna volgde al snel mijn Skinny jeans. Ik viste mijn jogging broek van het bed af en stapte erin, daarna volgde mijn favoriete Cookie Monster shirt. Van kinds af aan was ik al helemaal verzot op Cookie Monster. Nu nog steeds. Sloffend liep ik naar mijn Vans en trok ze weer aan. Ik liet een klein zuchtje horen en lieo naar de kleine, opzich best gezellige badkamer. Ik haalde mijn elastiek uit mijn bruine lokken en haalde er snel een kam door zodat het netjes om mijn gezicht heem viel. Sloffend liep ik de badkamer weer uit en de gang van het schip op. Op mijn gemak keek ik om me heen en liep rustig naar de ruimte met alle banken. Die waarschijnlijk als 'woonkamer' diende.

[Sorry als er eventueel wat foutjes in staan ^-^]

[ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 22:40 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Ryan Michels

Ik was ondertussen al bezig met mijn koffer uitpakken, nou niet alles maar toch wel een groot deel. We zouden wel een tijdje op deze boot zitten maar ik was ook te lui om alles uit te pakken en dat dan weer in te pakken als we in Amerika waren, daarom dus maar een deel ervan. Waarschijnlijk precies wat ik nodig heb tijdens de reis. Ik kijk even mijn kamer rond, gelukkig was deze kamer nog wel oké want anders zou ik echt niet zolang daar willen blijven slapen. Ik besluit maar te gaan kijken of een van de andere mensen op dit schip ook al klaar is en loop mijn kamer uit. Ik denk even na waar het ook alweer is maar bedenk me al snel dat het eigenlijk heel erg makkelijk is en loop er heen. Ik kijk even om me heen naar al de banken die er staan en zie dan op een van de banken al een jongen zitten, volgens mij wel rond mijn leeftijd. 'Hello' zeg ik vrolijk tegen hem waarna ik veder de kamer inloop. 'Ik ben Ryan' zeg ik daarna, al bijna vergetend mezelf voor te stellen. Niet veel later valt mijn blik op een meid die er staat en ik glimlach even naar haar, het niet echt nodig vindend om nog een keer hoi te zeggen aangezien ze die van net waarschijnlijk ook wel gehoord had. Ik haal mijn hand even door mijn haar en ga dan ook op een van de banken zitten.

Finn Michael Raveman

Ik had lang moeten zoeken voor ik de kamer vond die op mijn naam stond. Ik deed de deur open en zag een knus leuk ingericht kamertje. Misschien iets te knus. Ik zag een keurig opgemaakt bed dat ik direct veranderde in een opslagplaats voor mijn spullen. Ik pakte mijn eastpack tas en begon alles eruit te halen. Ik loop naar een deurtje en trek hem ooen.iets te hard waardoor de deur een smak maajt tegen het nachtkastje. Een klein badkamertje verschijnt. Ik zie mezelf in de spiegel enzie dat ik nog steeds moe toekijk. Als ik de andere deur open trek zie ik een lege ruimte. Dit moet de kast zijn, constateer ik. Ik hang mijn jas aan een hanger en trek mn shirt uit. K ben nu toch alleen. Het eerste wat ik zoek in mijn tasis mijn oplader. Mijn mobiel was al twee uur leeg. Twee uur! Ik zie dat er bij het hoofd van het bed een stopcontact zit en laat me neervallen op het bed. Wat een leven, het voelt zo veilig, rustig en vertrouwd dat ik bjjna direct in slaap val. Maar mijn mobiel begint direct allemaal geluid te maken van de vele whatsappjes die ik heb gekregen. Ik scroll er even snel doorheen en zie dat het allemaal niet zo belangrijk is. Alleen berichten van mijn bezorgde ouders. Ik kijk in , ijn tas en zie mijn zwembroek. Ik vind dat ik die best als een normale broek aan kan, bedenk ik me, en ik verander van broek. Ik pak ee van de blauwe hemdjes die ik mee heb en trek hem snelaan. Ik heb geen zin om de rest uit te pakken, dat doe ik later wel. Nu eerst op avontuur! En ik loop de hut uit, door een gang, en uiteindelijk kom ik in een grote hal. Geen idee waarvoor hij diende maar er zaten mensen die ik heb zien instapoen dus ik ging er ook maar bij zitten. Ik halde mijn hand nog even door mijn haar zodat het extra warig is, dan is het het meest mooi, en ik kijk rond.

(Sorry voor typfouten, zit oo tablet, en sorry als het niet 8 regels zijn kan ik miet goed werk ik dan korgen wel bij )

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

[ Ik reageer morgen weer . ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Quirill Avan Winters

Ik moet eerlijk toegeven, deze bank zit verrekt lekker. Beter dan mijn eigen bank thuis, dat is zo'n goedkoop flut dingetje. Wanneer ik terug thuis aankom van de reis naar Amerika koop ik een nieuwe bank. Ditmaal een duurdere en waar je geen pijn van in je reet krijgt. Even moet ik denken aan Sylvester, mijn Maine Coin kater. Het is een prachtbeest en ook zo sociaal. Gelukkig hebben mijn buren de zorg van Sylvester op zich genomen. Mijn ouders of broers hoef ik het niet te vragen, allemaal hebben ze een hekel aan dieren. En dat noemt zich mijn familie, gek hé.
"Hello," bij het horen van een begroeting kijk ik op, een jongen met bruinig haar staat bij de banken. "Ik ben Ryan," zegt hij wanneer hij doorloopt. Achter hem loopt nog een dame, bruine haren, slank postuur en een lieve glimlach. Vrijwel meteen voel ik de flirter binnenin me wakker worden. Ik ga recht zitten en klop op de bank. Ik heb gister nog mijn laatste rondje gehad, dus ik denk dat ik vanavond of morgen weer nodig heb.
"Kom zitten," glimlach ik naar de dame en haal mijn hand weg van de plek waarop ik net klopte. "Mijn naam is Quirill Winters, als iemand mijn naam lastig vind, zeg dan geen Quir, daar reageer ik niet op namelijk, maar zeg dan Avan, dat is mijn tweede naam," glimlach ik meteen. Misschien was het beter geweest me pas voor te stellen wanneer iedereen hier zou zijn, maar het erg vinden om iets opnieuw te zeggen vind ik het niet. Ik glimlach naar de jongen, Ryan, die tegenover mij op de bank zit.
"Heeft Ryan ook nog een achternaam?" vraag ik met een glimlach en kijk hem aan. Dan gaat mijn blik even naar de dame naast mij. Zonde dat ik me nooit aan een vaste relatie kan houden. Soms vind ik het wel erg hoor, die seksverslaving, maar ja, wat doe je eraan? Ik kan moeilijk afkicken want dan zou ik dagen met een stijve vriend rondlopen. En volgens mij willen we dat niet.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Ryan Michels

De jongen stelt zich uiteindelijk voor als Quirill maar dat was volgens mij nog meer voor het meisje gericht dan naar mij want die leek die wel interessant te vinden. Ach mij maakt het niks uit. Ik kijk even naar de jongen, Quirill was wel een lastige naam maar ik kon het wel onthouden. Ik was best goed in namen. ' 'Heeft Ryan ook nog een achternaam?' Vraagt Quirill en ik grinnik even, die was ik natuurlijk weer vergeten te zeggen al vindt ik deze ook niet altijd echt interessant, ik bedoel hoe vaak gebruik je iemand zijn achternaam nou? 'Mitchels' zeg ik uiteindelijk tegen Quirill. Ik haal mijn hand even door mijn haar en kijk een beetje verveeld om me heen. Hopelijk gaat er snel wat leuks gebeuren of weet iemand wat te doen. Ach zo verveeld was ik nou ook weer niet want ik had nog wat te praten met de jongen tegenover me, al had ik nu niet zo veel te zeggen omdat ik hem nog helemaal niet kende en niet wist waarover ik het moest hebben maar dat kwam vanzelf wel. Ik kijk even rond en zie dan een jongen de kamer binnen stappen en niet veel later zit hij ook. 'Hooi' begroet ik hem en kijk daarna veder de kamer rond, het zag er opzich wel leuk uit hier.

{mijn topics}

---

It just takes one negative comment to kill a dream

Selina Grace Rivers

Met een plof laat ik mijn koffer vallen als ik eindelijk mijn kamer heb gevonden. Ik ben echt heel slecht als het gaat om de weg vinden. Maar ik heb nu dus eindelijk mijn kamer gevonden.
Na dat ik mijn koffer heb laten vallen, laat ik mezelf op het bed vallen. Hij ligt best lekker. Ik kijk weer even om me heen. Het is best een kleine kamer, maar ik kan er mee door. De boot zelf is ook niet heel erg groot. Hij is niet klein, maar ook niet echt groot. De kamer vind ik eigenlijk precies goed, niet te groot, niet te klein. Ik zal de komende tijd toch niet zo vaak hier zijn.
De meeste tijd zal ik denk ik wel overal en nergens zijn, gewoon met van alles bezig. Er zijn hier genoeg dingen om te doen, volgens mij. Eigenlijk weet ik het niet precies. Ik weet wel dat er genoeg is.
Na een tijdje begin ik me op mijn kamer te vervelen en verlaat ik hem. Ik loop de gang uit en begin een beetje rond te zwerven en het schip te verkennen, ik kan beter nu alvast wat dingen ontdekken.

---

It just takes one negative comment to kill a dream

Finn Michael Raveman

Ik schrik op als ik een jongen 'hooi' hoor zeggen. Ik zie dat het voor mij bedoelt is en zeg hoi terug. Dit was het teken dat ik er vast wel bij mocht komen zitten. Ik zat maar een eindje van ze vandaan, dus met een paar stappen was ik bij ze. Er zit ook nog een andere jongen en een meisje. Ik sta op en trek mijn hemd recht. Ik had het nog steeds erg warm. Gelukkig zweet ik bijna nooit, behalve bij intensief turnen natuurlijk. Ik loop tussen de banken door op ze af en ga naast de jongen zitten die net hooi tegen mij had gezegd. De banken zaten heerlijk, ik had het niet erg gevonden als we er op moesten slapen. "finn' stelde ik me voor. Ik was aan het twijfelen of ik hem een hand zou geven, maar besloot dat toch maar niet te doen. Ik kijk snel naar het meisje en de jongen voor me. Hij voelde zich duidelijk aangetrokken bij haar, dat kon je makkelijk zien. Het zag er grappig uit. Ik snapte het wel, ze was niet bepaald lelijk. Sterker nog ze was knap. Maar ik was altijd te verlegen om meisjes zo snel op die manier aan te spreken. Wat zouden we straks gaan doen? k hoop niet dat hee=t een saaie rondleiding word denk ik. En ik kijk weer naar de jongen. wachtend op antwoord.

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

[Quirill voelt zich tot iedereen aangetrokken ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

(ach joh elke jongen bij zn meisje denk ik , ik lig de hele tijd dubbel door je profielfoto het id net zn vaag persoon die je voor de grap blijft aankijken. *in een duik liggen* LOL)

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!