Ik heb een tijdje in een praatgroep gezeten en het verschilt echt per persoon hoe je het vind. Ik vond het zelf wat minder, het is niet voor mij weggelegd. Ik hou niet zo van andere mensen en normaal vind ik het niet zo erg om problemen aan te horen, maar om week na week na week dezelfde onzinnige dingen aan te horen en knutselwerkjes te doen, begon het toch echt op mijn zenuwen te werken. Ik ben ook niet goed in praten met anderen dus het werkte ook niet. Ik werd enkel depressiever van die mensen met hun problemen aangezien ik nog redelijk positief ingesteld ben.Daarbij leren ze je ook hoe je sociaal moet zijn en dat kan ik wel, ik wil het enkel niet en dan ga je er tegen op zien.
Het kan wel helpen als er mensen met soortgelijke problemen zitten die al verder zijn en je kunnen helpen met oplossingen verzinnen aangezien zij meer weten dan één en je hebt al die ervaringen om je heen. Ze willen je altijd goed helpen en soms helpt het om zo'n bezigheid te hebben. Ook als je het moeilijk vind om sociale contacten te leggen kan het je echt heel erg helpen. Je kan je problemen altijd in de groep gooien en hun meningen over dingen vragen, terwijl je dat niet zo goed bij gewone mensen kunt doen, want zij kennen je en je verhaal.
Your make-up is terrible