• The Tower Games. (100th games)
    Each district has a selection game.
    Each selection game has victor
    Each victor chooses a second tribute .
    Two extra victors, four extra tributes.
    Every tribute is paired up with someone from another district, together they represent a district that isn’t theirs.
    You can’t survive without the other.

    One selection round, 12 separate games.
    274 teens will die during this selection, 14 victors will proceed.
    A second real game.
    28 tributes, 14 victors, 14 picked by the victors.
    14 teams, only one team can win.
    26 more will die, only two will live.

    One tower, in which they will fight till the end.
    Every time four tributes have died, excl. the bloodbath, the remaining tributes will proceed to the next level.
    Five levels have to be completed before they will face the real test.
    Who will survive The Tower games?


    Uitleg
    Regels & Notes [/uirl]
    Prive Sessies
    tributes, teams & scores
    The first and second floor

    Regels:
    - Minimaal vijf regels posten. (Gebruik omgeving, geluiden, herinneringen, of iets dat te maken heeft met dat je aan iemand vast zit. Wat waarschijnlijk heel disturbing is.)
    - Post minimaal één keer in de twee dagen, ls dit niet lukt meld het dan.
    - Naamsverandering doorgeven.
    - Geen Mary Sue’s of Gary Stu’s
    - Bovenaan je post zet je de volledige naam van het tribuut, welk district hij/zij vertegenwoordigd en waar hij/zij zich ong. bevindt.
    - De tributen sterven ook echt.
    - 16+ is toegestaan. (Denk hier aan geweld mensen, heel veel geweld.)
    - Reserveringen blijven 48 uur staan.

    Tirbutes: (Een gemiddelde van de twee cijfers die de tribute gekregen hebben.)
    district 1
    Jongen: Ethan Oliver Julian Rogers by SunnySpring
    Meisje: Melody Desino by Dallam
    Cijfer: 7

    district 2
    Jongen: Rowan James Adams by SunnySpring
    Meisje: (Winnaar selectie games)Alyssa Eve Collin by Arriver
    Cijfer: 8

    district 3
    Meisje: (Winnaar selectie games) Jennifer Adams by Celebration
    Jongen: (Winnaar selectie games) Joshua Seth Lawrence by Unimaginable
    Cijfer: 8

    district 4
    Meisje: (Winnaar selectie games) Savannah Diana Proman by SunnySpring
    Jongen: (Winnaar selectie games) Jason Jennes Rowfields by Nyan
    cijfer: 5


    district 6
    Meisje: Ray Rule by Charitable
    Jongen: (winnaar selectie games)Lois Thomas Cinan by Nyan
    Cijfer: 7

    district 8
    Meisje: Pride Marise Yaris by Magicals
    Jongen: Austin Ethan Axe by Nyan
    Cijfer: 7

    district 9
    Meisje: (Winnaar selectie games) Aisha Lilly Rambin by VintageStyle
    Jongen: Arthur Daniel Livinstone by Unimaginable
    Cijfer: 7

    district 11
    Jongen: (Winnaar selectie games) Blythe Jones by Charitable
    Meisje: Charlotte Indy Laurens by JustArchery
    Cijfer: 7

    district 12
    Jongen: (Winnaar selectie games) Dylano 'Dylan' Fores by Dallam
    Meisje: Dianta Melissa Knight by Unimaginable
    Cijfer: 10


    Latest update.
    Praattopic
    Rollentopic

    We beginnen drie minuten voor de gong gaat. Je kan ook gewoonverder schrijven dat hij gaat, aangezien er al bekend is wie wat pakt. Je staat in de startkamer met je teamgenoot, de stylist staat er ook bij. Dit is de eerste keer dat je echt met je teamgenoot kan praten.
    Ik heb Fantine/Lohengrin uitgeschreven omdat ze niet reageerd en nog nooit met haar characters gereageerd heeft. Ik heb één van haar personages over genomen zodat we een even aantal hebben. We spelen dus nu met één team minder...



    Tijdelijk afwezig (Gemeld): SunnySpring

    [ bericht aangepast op 13 mei 2013 - 21:50 ]


    We've lived in the shadows for far too long.

    [WindySky ---> SunnySpring]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    [Ik ben een week op vakantie]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Nyan schreef


    Jason Jennes Rowfields || District 12/ team district 4
    ALs het platform boven komt ,word ik bijna omvergeblazen door de wind die hier erg hard waaid.Mijn haren worden echt alle kanten op gewaaid.
    Als ik naar de arena kijk zie ik en het midden een hoorn en er rondom een paar bruggen.
    Ik kijk even naar Savanah en blik dan weer terug naar de hoorn. Niet te veel meenemen ,maar ook niet te wijnig. Iets meenemen dat levensnodig is. Misschien een rugzak en wat eten.Als ik een waterfles tepakken kan krijgen is dat ook al veel.



    Lois Thomas Cinan ||District 4 / Team 6 ||Startkamer> Buis
    "Maakt mij niet bepaald veel uit, zolang we maar niet vermoord worden is dat goed."Antwoorde ze. Ja met dat antwoord ben ik echt niet veel.
    Voor ik nog iets kan zeggen is ze al weg en moet ik me ook klaarmaken.
    Ik loop naar het platform en wacht tot ik naar boven word gebracht.
    Ik doe een schietgebedje en denk aan iedereen wie ik liefheb.Ik doe dit voor hun,ik vecht voor hen.
    De buis slaat dicht en ik bijt hard op mijn lop ,hier gaan we dan.

    Austin Ethan Axe ||District 7/team distict 8
    Ik beet even op mijn lip en zat even te denken terwijl de styliste mijn outfit bijwerkte.
    Ik had erg laag gescoord bij de privéssesies en dat was al een erg grote nederlaag voor me ,maar toen er verteld werd dat ik en mijn districsgenoot niet als team konden spelen ,was dat wel de druppel.
    Ik zat nu met een beroeps ,die zijn meestal erg moordlustig en koppig. Ergens een beetje zoals mij ,maar ik hoop ergen dat we niet tegen elkaar botsen en elkaar gaan probeen te vermoorden ,want dan zijn we bijden de klos.
    Nouja als ze me vermoorde ging zij ook automatisch dood. Ik zucht even diep.
    De styliste was klaar en we kregen even de tijd om met elkaar te praten. Het is de eerste keer dat we überhabt iets tegen elkaar zouden zeggen.
    Ik kijk het meisje genaamd Pride aan en kuch even."Dus ,wat neem jij uit de hoorn en naar welke kant zullen we uitrennen ?"zeg ik en probeer het kennismakings gedoe achterwege laten. Ik wilde haar niet kennen en zij mij waarschijnelijk ook niet


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Lucerna schreef:
    Aisha Lilly Rambin || district 1 || team district 9 || startkamer
    "je hoeft niemand te vermoorden" zeg ik tegen hem "daar hou ik zelf ook niet van, maar tegen niemand zeggen" fluiter ik er achteraan. "maar als we onze wapens hebben en iets te eten, en het bloedbad hebben overleefd en veilig in een bos zijn, dan hebben we veel kans dat we kunnen winnen dus we hoeven eerst nog niet heel erg bang te zijn, maar we moeten er wel om denken dat we niet in slaap vallen in de wachten, want ik heb nu niet zoals normaal de beroeps die nog kunnen opletten omdat we maar met z'n tweeën zijn. maar je moet me beloven om wel je best te doen om te gaan winnen" het klonk misschien cliché maar dat maakte me nu even niet uit. als hij dood ging ging ik ook dood en andersom.



    Arthur Daniel Livinstone || District 6 || Team District 9 || Startkamer
    Ik keek even naar haar en keek toen weer weg. Een beroeps die er niet van hield om mensen te vermoorden. Ik slikte even, waarschijnlijk zou niemand er van houden om mensen te vermoorden, maar ze moesten wel. Ik nu eigenlijk ook, maar kon het waarschijnlijk niet, ik wist niet waarom. Ik haalde mijn hand even over mijn arm en bedacht wat ik kon zeggen."Ik zal mijn best doen, echt, ik wil dit eigenlijk ook wel overleven." Zei ik zacht. Ik hoorde hoe de laatste seconde in gingen en ik voelde hoe we langzaam omhoog gingen. We kwamen net boven de rand uit toen mijn mond nog net niet open viel. Voor me zag ik niets meer dan een plateau met een aantal bruggen die naar deuren leidde. De hoorn bevatte alleen maar wapens en als je van de bruggen of het plateau afviel... Ik wilde geeneens weten wat er dan gebeurde. Ik wist ook niet of ik wilde weten waar de deuren heen leidden. "wel, ik denk dat we beter naar één van de deuren kunnen rennen, in plaats van het bos..." Fluisterde ik.


    Laatste seconden!!


    We've lived in the shadows for far too long.

    Ray Rule || District 3 || Team District 6 || startplaat:

    Ik kijk verbaasd om me heen. Wat is dit in vredesnaam voor arena? Hij is minieus klein. Hij is gewoon... raar.
    'Lois', fluister ik. Hij staat naast me op een startplaat. 'We pakken een wapen, en lopen dan weg. Goed?' ik hoop ten zeerste dat hij het goed vind, want erg lang zal ik bij het bloedbad niet blijven leven. En hij met andere woorden dus ook niet. 'Jij bent misschien wel opgewassen tegen het bloedbad, maar ik niet. Jij hebt je hele leven getraind voor de spelen, maar ik niet. Ik kan het bloedbad niet aan. En als ik het niet aan kan, ga jij ook dood.' ik hoop dat hij het beseft. Dat hij beseft, dat, als ik sterf, hij er ook aan is.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    [ik wil heel graag weer meedoen, maar mijn teamgenoot heeft nog nooit gereageerd, dus ik moet nu nog steeds wachten]

    [ bericht aangepast op 2 mei 2013 - 10:02 ]


    Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

    Celebration schreef:
    [ik wil heel graag weer meedoen, maar mijn teamgenoot heeft nog nooit gereageerd, dus ik moet nu nog steeds wachten]



    (Dit klopt en helaas kan ik daar niks aan doen. Als ze aan het eind van de vakantie (Deze week) nog helemaal niet gereageerd heeft schrijf ik haar uit er rearrange ik de teams wel.)


    We've lived in the shadows for far too long.

    Seaver schreef:
    (...)


    (Dit klopt en helaas kan ik daar niks aan doen. Als ze aan het eind van de vakantie (Deze week) nog helemaal niet gereageerd heeft schrijf ik haar uit er rearrange ik de teams wel.)

    [okey thanks, want ik wil wel graag verder schrijven]


    Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

    Seaver schreef:
    (...)


    Arthur Daniel Livinstone || District 6 || Team District 9 || Startkamer
    Ik keek even naar haar en keek toen weer weg. Een beroeps die er niet van hield om mensen te vermoorden. Ik slikte even, waarschijnlijk zou niemand er van houden om mensen te vermoorden, maar ze moesten wel. Ik nu eigenlijk ook, maar kon het waarschijnlijk niet, ik wist niet waarom. Ik haalde mijn hand even over mijn arm en bedacht wat ik kon zeggen."Ik zal mijn best doen, echt, ik wil dit eigenlijk ook wel overleven." Zei ik zacht. Ik hoorde hoe de laatste seconde in gingen en ik voelde hoe we langzaam omhoog gingen. We kwamen net boven de rand uit toen mijn mond nog net niet open viel. Voor me zag ik niets meer dan een plateau met een aantal bruggen die naar deuren leidde. De hoorn bevatte alleen maar wapens en als je van de bruggen of het plateau afviel... Ik wilde geeneens weten wat er dan gebeurde. Ik wist ook niet of ik wilde weten waar de deuren heen leidden. "wel, ik denk dat we beter naar één van de deuren kunnen rennen, in plaats van het bos..." Fluisterde ik.


    Laatste seconden!!


    Aisha Lilly Rambin || district 1 || team district 9 || startkamer
    `dat lijkt mij ook een beter idee. We kunnen ook het beste onze wapens pakken naar een deur rennen en wat te eten pakken en hopen dat de deur open gaat, dan zijn wij denk ik veilig´ dit was echt de slechtste theorie die ik ooit bedacht had, maar ik ben daar nog nooit goed in geweest. `sorry, ik kan ook niets anders bedenken, we moeten wel bij elkaar blijven op de een of andere manier en elkaar proberen te beschermen als we een wapen pakken´ ik dacht even na we moeten absoluut niet van die dingen af vallen. `oh ja, ik hou er niet van om beroeps te vermoorden omdat mijn vriendin vorig jaar als laatste is vermoord en omdat mijn zus ook al een paar jaar geleden is vermoord, allebei in de spelen.´


    I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

    Charitable schreef:
    Blythe Jones || Team 11 || metalen plaat:

    Ik denk dat ik mijn ogen een duidelijk verbaasde blik te zien is, op het moment op de TV's van heel Panem. Dat ben ik dan ook. Dit is best wel klein voor een arena. Wat willen ze? Dat het enige gevecht het bloedbadgevecht is? Dat kan ik me maar moeilijk inbeelden. Dan zijn de spelen saai, en dat is zo'n beetje het enige wat de spelen niet mogen zijn.
    Maar dan zie ik de bruggen. Het zijn er exact 11. Voor elk team... nee, niet voor elk team een brug. Voor 2 teams is er geen brug. Het was natuurlijk nooit de bedoeling ons hier allemaal levend te laten uitkomen. Maar Charlotte en ik zullen er wel levend uit komen. Moest Charlotte niet in mijn team zitten, had ik me niet bepaald druk gemaakt om haar, heel waarschijnlijk, maar dat kan ik me nu niet permitteren. Als zij sterft, sterf ik, en dat is wel het laatste waar ik zin in heb.


    Charlotte Indy Laurens || Team 11 || Metalen plateau
    Ook ik stap op het plateau en meteen sluit een doorzichtige buis zich om mij heen. Ik werp nog een blik op Blythe, maar die lijkt niet echt meer bezig te zijn met zijn teamgenoot. Dan niet, ik heb eigenlijk ook wel iets anders aan mijn hoofd op het moment.
    Succes, vormen de lippen van mijn stylist nog snel. Larry is aardig en heeft me gisteren voor de interviews zo vaak een knuffel gegeven, dat ik aan het eind van de avond pijn had in mijn ribben. De verklaring voor zijn gedrag is simpel: het voorgaande jaar heeft hij Indy moeten stylen. En nu mij. Ik slik. De zoveelste die de Arena in wordt gestuurd om vermoord te worden. Maar dit keer is anders, maalt er door mijn hoofd. Dit keer zit ik in een team met Blythe Jones, de sterke - en stiekem ook best knappe - tribuut uit District 2. Normaal zou ik bang voor hem zijn en ervoor zorgen dat er altijd zoveel mogelijk afstand tussen ons zou zijn, maar dit keer niet. Want ik weet dat als hij mij vermoordt, hij zelf ook zal sterven, en andersom. We hebben niets van elkaar te vrezen. Wel zullen we bij elkaar moeten blijven, aangezien anderen ons natuurlijk ook kunnen vermoorden. Natuurlijk.
    Er wordt afgeteld terwijl het plateau omhoog gaat. Ik zie een Arena die ik niet voor mogelijk had kunnen houden. Natuurlijk, het is de vierde kwartskwelling, precies een eeuw geleden zijn de Hongerspelen bedacht, maar dit?
    Nog een paar seconden en de gong zal gaan. En wat was nou eigenlijk ook alweer onze tactiek? Ik sluit mijn ogen om rustig te kunnen denken maar zie alleen maar verschrikkelijke beelden uit de voorgaande Spelen. Ariana.. de bondgenoot van Indianna, in het vuur gegooid. En mijn zus zelf.. op een walgelijke manier vermoord. Toen ik het zag sloot ik mijn ogen, maar het geluid dat het maakte, spookt nog altijd door mijn hoofd.
    'Vijf.. vier.. drie..' Ik open mijn ogen weer en ga klaar staan. Ik zal thuis komen. Dat moet.


    :)

    [yeah nu kan ik weer verder schrijven(: ]
    Jennifer Adams || District 4 || Team 4 || Startplaat
    Mijn teamgenoot zegt niet veel en dat kan me eigenlijk ook niet veel schelen. Ik moet wel met hem optrekken, omdat ik anders doodga, maar verder vindt ik hem niet aardig ofzo. Was Rowan maar mijn teamgenoot! Maar het Capitool is natuurlijk zo gemeen om ons uit elkaar te halen.
    Dan hoor ik een mechanische Capitoolstem die begint af te tellen. Zonder achterom aan mijn teamgenoot te kijken stap ik de buis in. Even haal ik diep adem, om de zenuwen uit mijn lichaam te krijgen. In mijn hoofd herhaal ik wat ik moet doen. Naar de Hoorn rennen, de drietand pakken, kijken waar Rowan is en nu dus ook mijn teamgenoot in de gaten houden!
    Even schieten er flashbacks door mij heen van andere jaren. Ik zie de helden van district 4 voor me, die net als ik op het punt staan de Arena in te gaan en nog even de laatste dingen in hun hoofd doornemen. Ik denk aan Lauren, mijn beste vriendin die vorig jaar is gestorven tijdens de spelen. Ze had echt kans gemaakt, net als Dennis. Onwillekeurig grijp ik even naar het kettinkje om mijn hals. De twee dolfijntjes glinsteren in de zon. Het was haar districtaandenken. Nu is het de mijne.
    Dan worden mijn gedachten onderbroken, doordat de buis met een schok tot stilstand komt. Even knipper ik verbaasd met mijn ogen. Eindelijk sta ik in de Arena.


    Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

    [yeah nu kan ik weer verder schrijven(: ]
    Jennifer Adams || District 4 || Team 4 || Startplaat
    Mijn teamgenoot zegt niet veel en dat kan me eigenlijk ook niet veel schelen. Ik moet wel met hem optrekken, omdat ik anders doodga, maar verder vindt ik hem niet aardig ofzo. Was Rowan maar mijn teamgenoot! Maar het Capitool is natuurlijk zo gemeen om ons uit elkaar te halen.
    Dan hoor ik een mechanische Capitoolstem die begint af te tellen. Zonder achterom aan mijn teamgenoot te kijken stap ik de buis in. Even haal ik diep adem, om de zenuwen uit mijn lichaam te krijgen. In mijn hoofd herhaal ik wat ik moet doen. Naar de Hoorn rennen, de drietand pakken, kijken waar Rowan is en nu dus ook mijn teamgenoot in de gaten houden!
    Even schieten er flashbacks door mij heen van andere jaren. Ik zie de helden van district 4 voor me, die net als ik op het punt staan de Arena in te gaan en nog even de laatste dingen in hun hoofd doornemen. Ik denk aan Lauren, mijn beste vriendin die vorig jaar is gestorven tijdens de spelen. Ze had echt kans gemaakt, net als Dennis. Onwillekeurig grijp ik even naar het kettinkje om mijn hals. De twee dolfijntjes glinsteren in de zon. Het was haar districtaandenken. Nu is het de mijne.
    Dan worden mijn gedachten onderbroken, doordat de buis met een schok tot stilstand komt. Even knipper ik verbaasd met mijn ogen. Eindelijk sta ik in de Arena.


    Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

    [yeah nu kan ik weer verder schrijven(: ]
    Jennifer Adams || District 4 || Team 4 || Startplaat
    Mijn teamgenoot zegt niet veel en dat kan me eigenlijk ook niet veel schelen. Ik moet wel met hem optrekken, omdat ik anders doodga, maar verder vindt ik hem niet aardig ofzo. Was Rowan maar mijn teamgenoot! Maar het Capitool is natuurlijk zo gemeen om ons uit elkaar te halen.
    Dan hoor ik een mechanische Capitoolstem die begint af te tellen. Zonder achterom aan mijn teamgenoot te kijken stap ik de buis in. Even haal ik diep adem, om de zenuwen uit mijn lichaam te krijgen. In mijn hoofd herhaal ik wat ik moet doen. Naar de Hoorn rennen, de drietand pakken, kijken waar Rowan is en nu dus ook mijn teamgenoot in de gaten houden!
    Even schieten er flashbacks door mij heen van andere jaren. Ik zie de helden van district 4 voor me, die net als ik op het punt staan de Arena in te gaan en nog even de laatste dingen in hun hoofd doornemen. Ik denk aan Lauren, mijn beste vriendin die vorig jaar is gestorven tijdens de spelen. Ze had echt kans gemaakt, net als Dennis. Onwillekeurig grijp ik even naar het kettinkje om mijn hals. De twee dolfijntjes glinsteren in de zon. Het was haar districtaandenken. Nu is het de mijne.
    Dan worden mijn gedachten onderbroken, doordat de buis met een schok tot stilstand komt. Even knipper ik verbaasd met mijn ogen. Eindelijk sta ik in de Arena.


    Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

    [yeah nu kan ik weer verder schrijven(: ]
    Jennifer Adams || District 4 || Team 4 || Startplaat
    Mijn teamgenoot zegt niet veel en dat kan me eigenlijk ook niet veel schelen. Ik moet wel met hem optrekken, omdat ik anders doodga, maar verder vindt ik hem niet aardig ofzo. Was Rowan maar mijn teamgenoot! Maar het Capitool is natuurlijk zo gemeen om ons uit elkaar te halen.
    Dan hoor ik een mechanische Capitoolstem die begint af te tellen. Zonder achterom aan mijn teamgenoot te kijken stap ik de buis in. Even haal ik diep adem, om de zenuwen uit mijn lichaam te krijgen. In mijn hoofd herhaal ik wat ik moet doen. Naar de Hoorn rennen, de drietand pakken, kijken waar Rowan is en nu dus ook mijn teamgenoot in de gaten houden!
    Even schieten er flashbacks door mij heen van andere jaren. Ik zie de helden van district 4 voor me, die net als ik op het punt staan de Arena in te gaan en nog even de laatste dingen in hun hoofd doornemen. Ik denk aan Lauren, mijn beste vriendin die vorig jaar is gestorven tijdens de spelen. Ze had echt kans gemaakt, net als Dennis. Onwillekeurig grijp ik even naar het kettinkje om mijn hals. De twee dolfijntjes glinsteren in de zon. Het was haar districtaandenken. Nu is het de mijne.
    Dan worden mijn gedachten onderbroken, doordat de buis met een schok tot stilstand komt. Even knipper ik verbaasd met mijn ogen. Eindelijk sta ik in de Arena.


    Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

    lol 4x post


    imperfection is beauty