Jaloezie, passion crimes, geld, erkenning, dat zijn wel redelijk goeie motieven. Eigenlijk kun je van alles een motief maken, als je 't maar goed doet en overtuigend brengt. Ofwel: supahdupah awesome maakt om te lezen! Persoonlijk vind ik het prachtig (klinkt vreselijk verwoord in deze context, but lemme finish my sentence) wanneer er een moord gepleegd wordt met een zodanige redenering dat je bijna sympathie krijgt voor de moordenaar, ook al ben je heel gauw geneigd moord af te keuren vanwege morele oordelen and shizzle fadizzle. Ik vind 't echt cool als mensen proberen om de lezer na te laten denken over 'goed' en 'kwaad' en niet gauw de moordenaar af te schilderen als animal.
Ik heb zoiets geschreven niet in de zin van moord, maar verkrachting. Iemand zou in dat verhaal uitgehuwelijkt worden aan iemand die bekend staat als monster en wou dat niet. Nu is het zo in dat verhaal dat de neef of broer of whatever (ben het al vergeten, lolz) diegene verkrachtte en zo het huwelijk dwarsboomde omdat er sprake was van voortijdige ontmaagding. Nagut, wat mijn doel was om iets dat mensen in eerste instantie afkeuren zodanig om te buigen naar een situatie waarin de lijn tussen 'goed' en 'kwaad' vervaagt. In hoeverre heiligt het doel de middelen? Ik probeerde dus de verkrachter niet als monster af te schilderen maar als mens in bepaalde zin. En in hoeverre hij dan mens of monster is mag de lezer bepalen.
Lolz, now I feel like rereading that shit .
[ bericht aangepast op 28 feb 2013 - 9:50 ]
No growth of the heart is ever a waste