Weet je, soms wordt ik een beetje gek van mijn moeder. Ik kan het op zich wel met haar vinden, maar meestal erger ik me wel. Mijn ouders zijn gescheiden en daar heb ik geen problemen mee. Mijn ouders kunnen het wel met elkaar vinden en zo dus daar is geen probleem. Ik ben minder bij mijn vader, wat ik best jammer vind want ik had de keuze om te kiezen bij wie ik wilde wonen, maar mijn moeder heeft dat op dat moment voor me verzwegen en daar kwam ik later pas achter. Nu woon ik dus bij mijn moeder, nog steeds voel ik me daar nogal verraden over. Nou ja, we hebben nogal eens ruzie en ik ben dan ook een soort van opgelucht als ik naar mijn vader ga. Mijn grootste probleem: Ik kan mijn moeder niet kwetsen. Als mijn moeder me vraagt: vind je dit leuk wat ik voor je heb gekocht?' dan kan ik geen nee zeggen. Dat is SUPER stom van mij, maar ik kan het gewoon niet. Ze zegt wel dat het haar niet uit maakt, maar bij de volgende ruzie (wat gewoon een 2 uur lange preek is van haar over iets wat ze al 2029424 x heeft gezegd) komt ze er weer op terug en dat ik ondankbaar ben en zo... Nu ben ik bij mijn vader, voor 2 dagen. Ze heeft me nog een hele week. En dan whatsappt ze me net of ik wat met haar wil gaan doen morgen/vandaag, terwijl ik daar TOTAAL geen zin in heb. Echt niet. Ik ben bij mijn vader, laat me lekker hier zitten. Haar zie ik nog de rest van de vakantie, mijn vader niet. En ik wil gewoon überhaupt niet met haar naar het dorp of zo, want ze denkt dat ik van 'shoppen' en 'gezellig doen' houd, nou niet dus. maar ik kan geen nee zeggen! Zucht, ik word echt moe van mezelf. Ik wil helemaal niet met haar 'gezellig' wat gaan drinken want dat loopt toch uit op een ruzie of op facebook (waar ik door haar ook niet op zit) berichten van: 'Heb lekker gezellig met mijn dochtertje wat gedronken.' Jup, ze is in staat om zo iets neer te zetten. AAAAARG.
Iemand idee hoe ik haar subtiel kan uitleggen dat ik liever niet iets ga doen..?
En hebben jullie ook soms genoeg van je moeder/vader, terwijl je ze toch ook niet kwijt wil?
"It's funnier in Enochian." ~ Castiel