• Een doel, een huis, vriendschap, vijanden, concurrentie en nog veel meer.



    Alweer, een nieuwe talentenjacht op TV. Een cliché zal je denken, maar dit is anders. Een groep jongvolwassenen tussen de 18 en 24 zitten opgesloten in één huis. Ze hebben samen allemaal 1 doel; Doorbreken met een bepaald talent. Elk talent verschilt, van acteren tot interieur designen. Van muziek tot mime-speler, alles is mogelijk. Klinkt leuk he? Met z'n alle, gezellig, proberen je dromen waar te maken, maar dat is niet voor iedereen zo. De concurrentie is erg hoog en de kans om te slagen is zeer klein. Elke week krijgen de bewoners van het huis een opdracht om daarmee hun kans op winnen te vergroten. Ondanks de vele ruzies ontstaan er ook mooie dingen in het huis. Nieuwe vriendschappen worden gesloten, mensen leren van elkaar. Maar de spanning tussen de bewoners blijft hoog, wetend dat er maar een winnen zal.

    De bewoners krijgen elke week een opdracht en dan krijgen ze daar punten voor. Er word dus niemand uit de competitie gegooid maar het gaat dus allemaal om punten. Wie op het laatst de meeste punten heeft wint.


    Regels:
    - 16+ Is altijd toegestaan ( vechten, seks, schelden etc. )
    - Zorg ervoor dat je een leuk, origineel karakter hebt. Geen Mary Sues en/of Drama Queens!
    - Geen One liners
    - Niet teveel offtopic
    - Niet te snel stoppen a.u.b
    - Alleen je eigen chars sturen/spelen
    - Have fun (:

    Wil je meedoen? Vul dan dit in:
    Naam:
    Eventuele Bijnaam:
    Leeftijd:
    Talent:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:

    MEISJESCHARS ZOVER:-
    - Sarah (by Tania )
    - Camille (by lLizor )
    -Caitlynn (by rememberyoux )
    -Gwen (by harryslove )
    - Jessica (by mallory )
    -Melinda (by bluehope )
    -Jaymina (by curlies )
    -Felicia (by depay )


    JONGENSCHARS ZOVER:-
    - Host: Eric (by Tania )
    - Damian (by Tania )
    -David (by memoria )
    -Chris (by bluehope )
    - Alex (by Tania )
    - Dan (by bluehope )
    - Jay (by MissClove )
    - Maximillian(by Munther )
    - Matthew (by Mallory )


    KAMERINDELING (2 persoon per kamer, jongen en meisje mag bij mekaar.)
    - Eric
    - Jessica & David
    - Alex & Camille
    - Damian & Melinda
    - Caitlynn & Chris
    - Gwen & Dan
    - Sarah & Matthew
    - Felicia & Jay
    - Max & Jaymina


    Hi. This makes no sence.

    okee ik nlijf nog tien minuten wakker xd


    Hi. This makes no sence.

    Camille
    'Wil je dat ik mee ga? Of wil je zelf gaan?' vraag ik aan hem, 'en volgens mij zijn we inderdaad morgen nog vrij,' zeg ik zachtjes. Misschien wil hij dat ik gewoon mijn mond houd. Volgens mij irriteert hij zich aan me. Ik kijk verslagen naar de grond.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    alex
    “alsjeblieft. ga mee“ smeek ik terwijl ik overeind kruip. ik had echt steun nodig op het moment. “ en alsjeblieft..als ik naar het ziekenhuis ga, kom je dan mee??“ ik keek haar aan en wachtte wanhopig op een antwoord.


    Hi. This makes no sence.

    Camille
    Ik kijk hem aan, meende hij dat nou.
    'Ja natuurlijk ga ik mee, als jij dat graag wil,' zeg ik en ik kijk hem aan, 'en ik denk dat het ook fijner is als je niet in je eentje hoeft, dat lijkt mij tenminste.'


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    alex
    “echt!?“ zeg ik als ze zegt dat ze wel mee wilt. ik geef haar opgelucht een knuffel. “heel graag. ik wil echt niet alleen. “ ik glimlach een beetje zwakjes en pak mijn telefoon. “ ik moet even mijn ouders bellen, die weten van niks..“ ik wist dat mijn ojders zouden gaam flippen als ze zouden horen dat hun kleindochter in het ziekenhuis lag. maarja, ze moesgen het toch weten.


    Hi. This makes no sence.

    Camille
    Ik glimlach en knuffel hem terug.
    'Ja, ik zou dat inderdaad doen,' zeg ik met een glimlach, ik ben blij dat hij graag wil dat ik mee ga. Blijkbaar vind hij me dus niet zo irritant als ik dacht, misschien moet ik voortaan eerst wachten tot ik weet wat de ander van me vind en dan pas denken in plaats van andersom. Anders haal ik mezelf alleen maar onderuit.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    ChaoticTania schreef:
    (...)

    ( sure (:)


    •*• Lululu •*•

    alex
    ik glimlachtte terug, zover dat kon en pakte mijn telefoon. ik stuurde een sms naar mijn vader in het russisch. “ sierra heeft longontsteking. ze ligt in het ziekenhuis. ik ga proneren vrij te krijgen voor morgen. bel ellen voor meer info. “ ik drukte op verzenden en keek naar camille. wat moest ik nog zeghen?


    Hi. This makes no sence.

    Mallory schreef:
    (...)
    ( sure (:)


    oke als het tijd voor ontbijt is stuur ik haar naar je toe.


    Hi. This makes no sence.

    Matthew
    Ik hoorde allemaal lawaai op de gang, kon het nou echt niet eens rustig zijn? Mijn kallende koppijn hielp nou ook niet echt bepaald mee. Ik had er echt spijt van dat ik zo tegen Felicia was uitgevallen, ik had het me voorgenomen om het goed te maken zodra ik haar sprak. Het was nog donker buiten, zeker nog geen acht uur. ik was het slapen zat en stapte toen vermoeid uit mijn koude bed. Ik probeerde de kater van mij af te wassen in de douche, de temperatuur werd steeds hoger gezet. Na wel zeker een half uur deed ik de kraan uit, en pakte een joggingbroek met een trui uit de kast en pakte mijn ipod. Ik ging mijn gevoelens maar weer eens van me afdansen. Ik liep op mijn gemakje naar de danszaal waarna ik mijn ipod aansloot op de speaker die daar nog stond. Ik zette wat random muziek op en begon te dansen.

    [ bericht aangepast op 26 nov 2012 - 11:38 ]


    •*• Lululu •*•

    Felicia Kiara Mancini
    Ik werd wakker door pijn in mijn nek en kwam kreunend overeind van mijn plekje op de bank. Even vroeg ik me af wat ik op de bank deed, en waarom ik niet in bed lag en langzaam kwamen de beelden weer boven. Matthew, uit eten, club, blondine, knallende ruzie, film kijken met Chris.
    Kreunend liet ik me weer achterover vallen, ik wilde er allemaal niet aan denken, en ik wilde hier ook helemaal niet zijn op dit moment want ik had totaal geen behoefte om Matthew te zien of te spreken.
    Ik zuchtte en staarde naar het witte plafond boven me.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Oh, sorry (faill)
    Dit is de eerste keer dat ik zoiets doe!
    Kan iemand het tot mu toe kort samenvatten ofzo?:$

    Ik schrijf daarna wel even mijn binnenkomst opnieuw


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Naja, ik heb zelf een beetje gezocht en ben begonnen met lezen vanaf het begin! Toch schrijf ik denk wel af en toe, als dat mogelijk is... Wijzen jullie me wel weer op mijn fouten? Thankyouu
    ----
    Ness Allison Candler
    Rond half 10 loop ik naar de plaats waar ik moet zijn. Vandaag is mijn eerste dag en ik kan niet wachten. Eigenlijk zou ik meteen willen beginnen met helpen, maar ja dat gaat hier niet. Het komt op tv en ik wil mezelf niet publiekelijk vernederen, niet dat het niet zal gebeuren. Ik neem een paar slokken van mijn flesje water en stop hem terug in mijn tas. Rustig kijk ik om me heen, ik bewonder zowat alles wat ik zie. Jup, daar ben ik heel goed in, dingen die nergens op slaan. Het kennis maken moet ook nog beginnen, hopelijk mogen ze me. Ik ben hier om te helpen en dat zal niet goed komen als ze een hekel aan me hebben. Na een tijdje begin ik nerveus met mijn voet op de grond te tikken. Sta ik hier niet goed, moest ik erggens anders zijn? Met de seconde verlies ik mijn zelfvertrouwen, straks mogen ze me echt niet...


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    [Is het weer tijd voor ontbijt?]


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Melinda
    Langzaam gingik met mijn handen door zijn haar. Ik glimlachte even en haalde deinsde langzaam iets achteruit. Ik keek hem glimlachend aan en probeerde te bedenken wat ik moest zeggen. Ik wilde eigenlijk helemaal niks zeggen. Gewoon de stilte was goed genoeg. Toch voelde het alsof ik iets moest zeggen, alsof ik er tot verplicht werd. "Jij kan ook wel heel goed zoenen hoor." zei ik zacht en giegelde even.


    We've lived in the shadows for far too long.