Melinda
Ik leunde tegen het aanrecht en beet even op mijn lip. Eerlijk, ik wist niet waarom ik het hadgevraagd, ik was waarschijnlijk gewoon nieuwsgierig. Voorzichtig maak ik de opmaak vanhet boord af. "We zijn klaar, ten minste todat hun klaar zijn met de ijstaart." Zeiik zacht en zette het boord aan de zijkant. Ik vroeg me af hoelang we nog hadden. "En zomaar, ik dacht gewoon, of nou ja.. Gewoon."
(Geeft niet hoor)
We've lived in the shadows for far too long.