Finn Hudson
De hele avond speelde ik een beetje met Emily. Ze leidde me echt af en zelf genoot ze er ook van om met mij te spelen. Haar oogjes straalden helemaal en telkens kierde ze het uit van plezier. Ze was echt zo schattig en lief, iedere keer smolt mijn hart door haar. Ik hield echt veel van Emily, ze was alles voor me. Ik deed er alles voor om een goede vader te zijn voor haar. Ik had nooit een vader gehad, dus ik vond het altijd heel moeilijk. Maar ik wilde gewoon dat Emily gelukkig werd en ik kon niet zonder haar. Ik kon ook niet zonder Bella, maar daar dacht ik nu niet over na. Ineens hoorde ik de deur dichtgaan en keek ik op. Ik keek meteen Bella aan en meteen voelde ik een pijnlijke steek in mijn hart. Ik hoorde wat ze zei en keek pijnlijk de andere kant op. Wat deed ze hier? Moest ze niet bij Damian zijn? Ik legde Emily in haar ledikantje die ik neergezet had en gaf haar knuffeltje waar ze meteen mee begon te spelen. Ergens snapte ik mezelf niet helemaal, dat ik haar niet wegstuurde. Ik wilde het gewoon niet, ik wilde haar gewoon bij me hebben. Ik hield van haar, meer dan die Damian ooit zou doen. Misschien was ik soms onhandig en zag ik er niet zo uit als Damian, maar ik hield echt vreselijk veel van Bella. Ik wilde altijd het beste voor iedereen en die Damian dacht alleen maar aan zichzelf. Ik keek nu weer naar Bella en voelde als maar steken in mijn hart en zag iedere keer dat beeld voor me. Dat ze zoende met Damian en dat deed echt enorm veel pijn. 'Moet je niet naar hém?' vroeg ik aan haar, ik had geen zin om zijn naam uit te spreken.
Kurt Hummel
Ik keek hem nu aan met betraande ogen en omhelsde hem vanuit het niets. Ik hield hem stevig tegen me aan en sloot even mijn ogen om van hem te genieten. Hij had gelijk, ik moest niet zo negatief doen over mezelf. Soms begreep ik ook niet waarom ik dat deed, ik wilde helemaal niet zo doen maar soms ging het gewoon automatisch, Blaine liet me alles helder zien. Hij had gewoon gelijk, hij had helemaal gelijk. Mode vond ik ook hartstikke leuk en was ook een droom van me, en ik zou altijd iets hebben om op terug te vallen. Bella had misschien wel gelijk, misschien was Nyada alleen maar onzin. En als er geen werk zou zitten in Broadway, had ik altijd mijn mode diploma nog. En natuurlijk kon ik het altijd combineren, dit was perfect. Ik moest gewoon naar de modeacademie gaan. Blaine en Bella hadden helemaal gelijk. 'Ik ga naar de modeacademie.' zei ik nu helemaal helder en gemeend. Ik sloeg mijn armen om Blaine's hals en zoende hem hartstochtelijk. 'je hebt helemaal gelijk, Blaine. En ik zou niet meer zo negatief zijn, je hebt gelijk. Ik hou van je.' zei ik dromerig tegen hem. Als Blaine naar die andere school zou gaan, konden we samenwonen. Ik kon dan elke dag bij hem zijn en dat wilde ik echt. 'Waar is die school waar jij naar toe wilt, precies? Het klinkt echt perfect voor jou.' zei ik naar waarheid. Ondertussen had ik ook alles opgegeten en voelde ik me tonnetje vol. Ik verplaatste me zonder pardon op Blaine's schoot en knuffelde hem. Ik had het gevoel alsof ik wel in huilen uit kon barsten, omdat ik hem had en omdat hij me gelukkig maakte en al die dingen van me vond. Ik hield echt zoveel van hem en het was gewoon niet te verwoorden wat hij voor me betekende. Deze avond was echt perfect en het voelde echt fijn dat we zo goed met elkaar konden praten. Ik was ook blij dat ik nu wist waar hij mee zat en waar hij over nadacht.
Logan Hudson
Ze had mijn broek uitgetrokken en mijn boxer, ik trok nu ook haar onderbroek uit en drukte nu zachte kusjes in haar nek. Ik graaide tegelijkertijd in mijn broekzak en haalde er een condoom uit. Ik was hier echt op voorbereid, we moesten het wel veilig doen. 'Weet je zeker dat je het wilt?' vroeg ik aan Rachel voor de zekerheid. Dadelijk deed ik iets wat zij niet wilde doen.
Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.