Wat ik weet, is dat het ergens samenhangt met anorexia, dat ze niet willen eten, maar het niet kunnen laten en zich zo gaan volproppen maar zich dan onmiddellijk schuldig voelen en alles er weer uit gaan kotsen. Het is een geestelijke als lichamelijke aandoening, dus in je boek moet je je dan ook met beide bezighouden denk ik. Niet alleen met hoe de persoon zich voelt, maar ook hints geven hoe het lichaam verandert erdoor..
(Hoewel, ik weet niet vanuit welk standpunt je het boek schrijft, maar mensen met deze ziekte willen bepaalde dingen soms ook niet zien of beseffen niet dat hun lichaam verandert.. dat hun haar uitvalt, hun huid plekken begint te vertonen.. dus als je vanuit de ik-vorm schrijft, moet je het neerschrijven van zo'n dingen goed aanpakken - als je snapt wat ik bedoel?)
Misschien kan je ook boeken lenen in de bibliotheek, dat doe ik ook, omdat mijn boek te maken heeft met Aids, hoewel ze me daar raar gaan aankijken als ik veel boeken daarover ga blijven ontlenen (':
+ vaak komt zo'n ziekte voort uit trauma's, onverwerkte dingen uit het verleden (soms zijn deze onduidelijk, of weten ze zelf niet wat het is en is het verdrongen), of gewoon door een ontevredenheid over zichzelf. Het kan ook wel gezien worden als een verslaving, denk ik persoonlijk. Voor hen is eten/ overgeven iets waarover ze zelf kunnen beslissen. Daarop vallen ze terug als al het andere in hun leven niet goed loopt.
[ bericht aangepast op 6 sep 2012 - 22:30 ]
There will be beauty from pain.