Dus ik ben bezig met dit idee dat ik al eeuwen in mijn kop heb. What do you think? Het is een proloog/samenvatting ding. Do or don't?
De rivaliteit tussen bepaalde maffioso wordt ten zeerste onderschat door de doorsnee mens. De mens die een verloren voetbalwedstrijd of een gaatje in een 100 euro jurk als het einde van de wereld beschouwd. Ik was een van die mensen, die doorsnee mensen. Niet meer. Achter het getal honderd komen nog twee nullen en de voetbalwedstrijd word ingeruild voor een schietpartij in het straatje wat je altijd gebruikte om je weg van school naar huis te verkorten. Achter een luxe mantel van Lamborghini's en Porsches, Fendi handtassen en Louis Vuitton zonnebrillen, jassen van echt bont en sjaals van kasjmier, schuilt een onderwereld waar alleen de beste, sluwste en meest geraffineerde mensen overleven. En vanaf nu ben ik één van hen.
[ bericht aangepast op 30 aug 2012 - 19:21 ]
''I am who they couldn't even dare to be.''
Dat is de bedoeling later in het verhaal
