[Algemeen] Camp NaNoWriMo 7 - Overige promoten

National Novel Writing Month is weer begonnen!

Het doel van NaNoWriMo is om in één maand 50.000 woorden te schrijven. Je krijgt peptalks gestuurd om het vol te houden en het is natuurlijk een hele leuke ervaring. Vooral als je de 50.000 haalt.

En deze quizletters doen daar dit jaar aan mee (met het erna genoemde verhaal):

Utlapa (GreyWolfMoon) - William 50K | Zoete wraak, zoute tranen
Austen(JanaAusten) - Anikita's laatste kans 50K | Flatline 50K
Lilium (LadyMoirae) - Kiss from a rose 50K
Frodo (Philyra) - Zomerhitte
Rosings (Peyrac) - The last bolt hole 50K
Vivaldi (Swanroad) - Phase Zero
BlueRiver (Aprodithe) -
Emrys (Taraluis) - Long road home 50K
Assassin (Niksel) - A sailor's grave
WillNotLearn (WillNotLearn) -
Cumberbitch (Nolanverse) - The Headquarters 50K
Lovelydemon (Adoratax) - For better or worse
Barnabas (BarnabasCollins) -
MissStylesx (UnderTheStarsx) -
Yule (Nemhain) - Perfect enemy
Mylintis (Demesio) - The first snowflakes 50K
Scharry (Scharry) -
Seelisch (Seelisch) - Writersblock
Buttzville (EllenQuizlet) - Don't wake me up
Danelaw (Ancient) - Hunting the predator
CyberLord (Hipio) - The legend of Austin
Amused (Amused_) - I'll be with you, soon
AllyaRose (SuperJelena) - Dakota Crimson - The tale of the hunter


Doe jij ook mee? Meld het even dan zet ik je erbij. (Als je wil, vermeld ook je username op NaNoWriMo en de titel van je verhaal.)

Hier kan je je aanmelden voor Camp NaNoWriMo!

In dit topic kan je over Camp NaNoWriMo praten en elkaar tips geven etc. En misschien is het ook wel leuk om je verhaal en je vooruitgang neer te zetten.



Q-wordwars: (elke dag)
1) 13:00-14:00
2) 15:00-16:00
3) 16:30-17:30
4) 20:00-21:00
5) 21:30-22:30

[ bericht aangepast op 31 aug 2012 - 22:47 ]

---

And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.

Dat was te veel voor Jason, hij klampte zich aan de foto vast met al zijn macht, de tranen vielen op zijn handen en zijn verband zat wat te los, dat moest hij terug vast steken en zijn hand deed pijn, maar dat deerde hem niet.

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 20:18 ]

---

Ex astris, sciencia

Ze gingen zitten op de comfortabele, donkerbruine leren stoelen en de eerste paar minuten keken ze elkaar enkel maar aan, tranen nog glinsterend op hun rode wangen.

Mijn hoofdpersoon en haar zus ontmoeten hun vader weer voor het eerst in zeventien jaar

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 20:20 ]

---

And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.

Jason is duidelijk niet de enige die een huilbui heeft ^-^

---

Ex astris, sciencia

Neen. n.n Hier is het een hele huilbende.

Ik liet hen eventjes alleen, tot ik de machines hoorde piepen en Anthony een hand voor zijn ogen sloeg. Op de machine was niet veel meer te zien. Chloés hart was niet veel meer als een dunne lijn; flatline. Voorzichtig sloop ik de kamer in en legde mijn hand op Anthony's schouder. Hij leek te verschieten, maar toen hij mij zag gooide hij zijn armen om mijn nek. Hij huilde uit en bleef een kwartier lang huilen. Hij huilde tot de dokters haar ontkoppelden, haar handen vouwden, een rozenkrans tussen haar vingers legden en ons condoleerden. Ook haar ouders huilden, ik huilde. Pijn schoot door mijn hart, maar ook de bittere rand van angst kleurde mijn gedachten, zou ik ook zo eindigen?

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 20:24 ]

---

comfort in c h a o s

William was alles voor Jason, zijn ziel, zijn hart, zijn leven. Hij moest naar het kerkhof, hij moest zijn zegje kunnen doen, hij most het gewoon. En toch kon het niet. En toch mocht hij niet gaan. Hij begon weer over en weer te wiegen, in zijn paniek greep hij naar Williams ketting, die altijd om zijn nek hing. Maar hij vond de ketting niet, om zijn nek hing geen enkel koord. In paniek zocht hij door zijn bed, door de lakens, waar hij niet eens onder had gelegen, maar vond niets. De ketting was verdwenen. Hij begon nog harder te huilen, wiegde heen en weer, net als een klein kind. Huilend, schreeuwend, roepend. De zon was nog niet eens op, de gordijnen waren open en de maan stond er nog. Verwoed klom Jason uit het bed, gooide het kussen van het bed op de grond, gooide het laken erachteraan, net als de matrasovertrek en de matras zelf, zelf leunde hij nog de hele tijd op aan de ladder, maar kroop er nu vanaf en deed hetzelfde met de lakens en matras van het onderste bed waar hij sliep. Geen enkele keer hoorde hij de ketting op de grond vallen, of zag hij de ketting vliegen. Jason schudde elk laken apart uit, maar ook wanneer hij dat deed kon hij de ketting niet vinden.
In paniek schreeuwde hij, luid, schril en schor. Woede borrelde in hem op, woede waar hij geen blijf mee wist, hij trok de twee voetbalposters die er nog steeds op de muren hingen van de muur, hij gooide de boekenkasten om in een blinde furie, maar gooide er eerst elk boek apart uit, hij trok de gordijnen van de haken en ging dan huilend op de grote rommelhoop zitten, Geen ketting, geen bezoekje aan het kerkhof. Niets. Tot overmaat van ramp lag de foto van William ook ergens onder de rommel, Jason zocht door de rommel, gooide dingen naar achteren, tot hij de foto vond, hij was gescheurd. Dat was te veel voor Jason, hij klampte zich aan de foto vast met al zijn macht, de tranen vielen op zijn handen en zijn verband zat wat te los, dat moest hij terug vast steken en zijn hand deed pijn, maar dat deerde hem niet. Niets deerde hem nu nog.

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 20:26 ]

---

Ex astris, sciencia

Absoluut niet, mijn verhaal druipt van de tranen. Drama, drama everywhere!

Ze zat hier werkelijk met haar vader aan tafel. Haar vader en haar zus. Ze moest zich ervan weerhouden om niet in haar arm te knijpen om te kijken of ze droomde. Dit was wat ze altijd had gewild, maar ook waar ze voor had gevreesd. Ze was dingen te weten gekomen die haar pijn hadden gedaan, maar ook die hart hart hadden geheeld. Meer dingen vielen op hun plek en eindelijk had ze antwoorden gekregen op die vragen die haar als sinds haar jeugd plaagden. Maar nu ze hier met haar vader zat, wilde ze hem zoveel vragen, maar ze durfde niet. De hete thee die haar werd voorgezet door dezelfde serveerster als daarnet hielp haar de afleiding te zoeken die ze nodig had van de rare sfeer die om hen heen hing. Ze gaven hun bestelling op voor lunch. Ze hadden nog steeds geen woord tegen elkaar gezegd.

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 20:29 ]

---

And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.

Drama, got to love it.

---

Ex astris, sciencia

Jullie zijn allemaal echt al ver als ik het zo al zie
Ik ben nog 14k verwijderd van de 50 en heb weer school met teveel huiswerk en een gigantische hersenen willen niet meewerken aan woorden verzinnen dag.

---

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

Pretty much, al is mijn tweede verhaal nog lang niet in de helft.

---

Ex astris, sciencia

@ Emrys, ik ken het hoor! Maar gewoon door blijven schrijven en ook al haal je de 50K niet, je hebt toch ontzettend veel geschreven en heel veel bereikt!

Ik stop met schrijven btw, want mijn scène is op. Ik heb 1669 woorden geschreven en heb nu dus 42,5K

---

And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.

81.037 -1.012 woorden
Maar dit verhaal is moeilijk om te schrijven, er zit meer emotionele diepgang in.

---

Ex astris, sciencia

Ik zit op 96.376, wat betekend dat ik nog 3.624 woorden nodig heb, mar ik zit nu op het moment dat het lief van mijn hoofdpersonage sterft en de begrafenis geregeld wordt, dus moet ik extra mijn best doen.

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 20:58 ]

---

comfort in c h a o s

Hoe ziet die van jullie eruit? (:
@ Austen, succes, dat is heftig.

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 21:00 ]

---

And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 21:02 ]

---

comfort in c h a o s

Haha ernstig gewoon

---

And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.