Volle kracht - Stamcafé

Yesh another topic about my love for art/ballet.

Ik ben vlak voor de zomervakantie naar mijn laatste balletles geweest. Het was de laatste les voordat de meisjes en ik op spitzen zouden mogen. In de tussentijd ben ik nog héél erg veel op mezelf gaan oefenen. Dansen betekend ontzettend veel voor mij, namelijk. Ik stort mijn emoties letterlijk in mijn armen en benen. Mijn lerares vond het ook verschrikkelijk dat ik weg ging, mijn lichaam is namelijk perfect om mee te dansen doordat ik het altijd op heelveel verschillende manieren heb gedaan. Ik had genoeg kracht in mijn armen en benen om de rest van de meisjes in korte tijd bij te benen en ik heb me dat jaar ook erg vermaakt. Maar het was tot dan toe meer een basis dan een "passie".

Maar ik merk dat mijn "freestijlen" als ik op muziek beweeg uit het niets steeds meer naar ballet neig. Het is iets waar ik in thuis ben en het lijkt me heerlijk het trotse gevoel te ervaren als ik mijzelf op spitzen weet te werken en het onder controle krijg. Ik heb altijd naar ballerina's opgekeken, van jongs af aan heb ik het ook altijd gewilt. Ik heb er van geproefd en wil het niet loslaten. Alleen twee dingen staan mijn motievatie in de weg. Ik wil dansen in Theater musicals, maar voor die opleiding heb je ook vocale en drama beheersing nodig. Drama, oftewel toneel beheers ik aardig, maar vocaal gaat me lastiger af. En zanglessen erbij nemen word 'm niet. Ballet is erg duur, even als de kleding en alles wat er bij komt. En nog altijd een zwak punt bij mij: de kans dat ik aangenomen word bij een auditie later is vrij klein door mijn bouw, oftewel gewicht. Ik heb een gezonde bmi, maar ik ben infeiten te zwaar voor het gemiddelde danserslichaam. En bij dans word er zwaar op je figuur gerekend. En ik weet dat ik er dan ook nu aan moet werken want mijn ontwikkeling en aanpassingsvermogen in dansen zijn mijn sterke punten. Ik ga er helemaal voor, het is een jarenlange droom om er later altijd iets mee te blijven doen. Alleen heb ik nare ervaringen met afvallen en doorslaan dus ik vrees een beetje voor mezelf op dat gebied. Daarnaast haal ik mezelf omlaag met het feit dat er altijd iemand beter is dan mij enb dat heeft me eigenlijk altijd in de weg gestaan waardoor ik steeds een andere dansstijl verkoos in de hoop dat ik meteen geweldig zou zijn. En het feit dat ik er op mijn 12e mee ben begonnen en ik dat "te laat" vind. Zo werkt het natuurlijk niet, maar ondanks mijn vele faalpogingen is ballet wel iets dat bij mij hoort, merk ik. Dus heeft iemand nog ervaringen/peptalks die 'ie met mij wil delen?

Let it come and let it be

Vain schreef:

Follow your dreams.
Doe wat je leuk vind anders is het leven saai en lang.
Zelfs al ben je geen perfecte ballerina of komt er iets anders op je pad waarin je je passie vind, dan heb je alsnog je hele leven gedaan wat je leuk vind.
Besteed niet je tijd je zorgen te maken dat er iemand anders beter is, want dat is er altijd wel en daarom krijg je ook les. Als je hart er gewoon ligt is de motivatie er ook en dat is beter dan ongemotiveerde dansers die beter zijn dan jou.

Dankjewel Nanc

Let it come and let it be

Combustible schreef:
(...)
Dankjewel Nanc

Vain schreef:
(...)

Vanity*

Let it come and let it be

Combustible schreef:
(...)
Sorreeh, Vanity<3

Combustible schreef:
(...)
Dankjewel Nanc

Til hug og blod.

Ik denk dat als je veel intensief danst dat je lichaam dan vanzelf gespierder en beter geproportioneerd word. Ik zou me daar pas zorgen over gaan maken als je echt auditie zou moeten gaan doen.
En ik weet wat je bedoelt met jezelf te oud vinden, maar probeer het eerst eens te doen voor je plezier en omdat het mooi en elegant is en als je bent ingelopen op de rest van de groep en je het al een tijdje doet dan kun je na gaan denken over het professioneel doen later.

Liefhebben is de eenzaamheid van de ander observeren en verwonderd blijven over zijn mysterie.