• Van buitenaf lijkt deze school genaamd; McFills High een gewone jongens internaat. Iedereen word gelijk behandeld en draagt hetzelfde uniform. Maar dat is wat mensen zien. Tot je er zelf woond.
    Binnenin het internaat, wat ook meteen een school is, spelen zich naast pesterijen en onmogelijke romances ook andere dingen af. Hier op McFills High word ook aan zingen, dansen en toneel gedaan. Op deze school zijn maar een aantal plekken open, maximaal 13 jongens tussen de 16 en 19 jaar kunnen hier terrecht. Alleen als je écht talent hebt om een of alle drie de categoriën te doen word je toegelaten. Op deze school worden ook gewoon lessen gevolgd, zoals Engels, Wiskunde, Aardrijkskunde en dat soort vakken. Maar die duren allemaal maar een half uur, per les. De rest van de dag moeten de jongens zich met hun talent bezighouden.


    Doel een om naar te streven;

    Wanneer de jongens aankomen op McFills High krijgen ze te horen dat over drie weken hun eerste optreden is in de dorpelijke competitie, en dat ze dan geselecteerd kunnen worden om door te gaan naar de stedelijke competitie. Ze moeten dan wel alles op alles zetten en elke dag naar de repetities gaan om hun doel misschien te kunnen behalen.

    Rooster voor de komende drie weken;

    8:30u –Opstaan, aankleden en ontbijten.
    10:00u –Engels.
    10:35u –Aardrijkskunde. Je hebt vijf minuten tijd om van lokaal te wisselen.
    11:05u –Wiskunde.
    11:40u –Biologie.
    12:10u –Boeken wegleggen, even opfrissen oid en dan richting de kantine.
    12:30u –Lunchen.
    12:55u –Ga naar het lokaal waar je moet wezen; Zingen 204, Dansen 107, Toneel 207.
    16:00u –Ga naar de kantine om nog een snack te nemen.
    16:10u –Vanaf nu mag je vrij rondlopen.
    18:00u –Verzamelen in de kantine voor het avondeten.
    19:00u –Gelieve nog en uur te oefenen, leren.
    20:00u –Je mag tot 21:30u Vrij rond lopen.
    21:55u –Graag allemaal op de kamers zijn, omgekleed en wel.
    22:00u –Lichten uit!



    Jongens;

    1- Andrew Brown ||quin98||
    2- Quince Flint Rodriques ||Klaine4Ever||
    3- Anthony Kilian Von Monroe ||Nidiot||
    4- Stephen Francis Greensfield ||Wiarda||
    5- Jayy Brandon Von Monroe ||Nidiot||
    6- Owan Nuro ||MrWolowitz||
    7- Aiden Giovanni Kaine Rodriques.||Klaine4Ever||



    Docenten van de groep;
    1- Zangdocente Angelica Wolfe||Assassin||
    2- Toneel/Dramadocente + Engels Mrs[Sandra]Pellard ||Wiarda||
    3- Toneel/Dramadocent Ryan Stevens ||quin98||
    4- Dansdocent Bradley 'Brad' Noah Horrinson ||Beat||

    Directeur;
    Gregory McFills ||Speelbaar voor iedereen||



    Regels in de school;

    *Na tien uur 'S avonds word er niet meer rondgelopen door de school.
    *Wees optijd bij het ontbijt want om tien uur kun je niets meer halen, en dan heb je pech en zul je moeten wachten tot half een.
    *Als er word gezien dat er iemand gepest word zullen we maatregelen moeten treffen.
    *Wanneer je te laat komt in de les, word er een half uur van het repteren en oefenen afgetrokken, houd er rekening mee dat je dan tijdens optredens achteraan staat. Hoe goed je ook bent.
    *Graag niet rennen over de gangen!
    *Houd rekening met elkaar.
    *Wees beleefd tegen de docenten.
    *Draag altijd je uniform, behalve als je naar bed gaat natuurlijk.
    *Ga 'S nachts niet ronddwalen over de gangen of naar andere toe, want dan staat je corvé te wachten.
    *Dieren zijn strikt verboden op McFills High!
    *Er is genoeg tijd om zelf rond te lopen over het plein en verder, dus ga niet spijbelen, want we weten je te vinden.



    Kamerindeling;

    Eerste verdieping.

    Kamer 2;
    Andrew Brown
    &
    Quince Flint Rodriques.

    Kamer 5;
    Anthony Kilian Von Monroe
    &
    Stephen Francis Greensfield

    Tweede verdieping.

    Kamer 9;
    Jayy Brandon Von Monroe
    &
    Owan Nuro
    &
    Aiden Giovanni Kaine Rodriques

    De docenten slapen verspreid over de verdiepingen.


    RPG Regels;
    -Sluit elkaar niet buiten, stap gerust op iemand af.
    -Geen ruzies, tenzij het in de RPG zelf is.
    -Minimaal 2 regels schrijven.
    -Géén Oneliners!
    -OOC graag met haakjes.
    -We beginnen met maximaal 2 personage per Q account.
    -Bestuur alleen je eigen personage!
    -Have fun!


    p.s; Overtreed vooral de schoolregels, dat is leuk >:}

    [ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 13:40 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Sorry dat ik gister opeens weg was. was de tijd vergeten en zag opeens holaat het was en dat ik weg moest. ;x]

    Anthony
    Quince staat op en steld voor even in de regels te kijken. ''Niet dat we ons daar aan houden.'' momepeld Jayy zachtjes en ik grinnik. Toch staan we op en lopen achter Quince aan. ''Nou kom maar op.''


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Aiden

    "Oh, je eh- Nee het gaat wel... Ik heb het wel koud, en me handen trillen als ik weet niet wat. Echt niet normaal." Ratel ik en zet mijn gezicht in mijn handen. "Ik kan gewoon niet tegen zenuwen of zo." Zeg ik dan.
    Volgens mij was dit een mengeling van stress én zenuwen. Ik haat stresssituaties of hoe je dat ook noemt.

    Quince

    Ik grinnik even naar de tweeling en loop dan voor ze uit naar Andrew en mijn kamer, daar loop ik naar binnen en pak het regel boekje, erg groot is hij niet maar er staan er toch wat in.
    "Even kijken. Niet roken binnen school... Nee.. ah daar." Ik draai me naar de tweeling toe. "Buiten school om mág je de schoolpoort uit." zeg ik als ik er langs lees. "Maar je naam moet wel genoteerd worden op het bord naast de voor deur." Lees ik er achteraan.
    Dan kijk ik de tweeling aan. "Dus we mogen weg." Glimlach ik. k had er echt over heen gelezen, hoe scheel ben ik.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jayy
    We mochten dus de school uit. ''Maar wat is er buiten de schoolpoort te doen dan?'' Vroeg ik. Het was niet dat we hier echt uit de buurt kwamen ofzo. ''Maar, als we toch vrij zijn. Ga ik me straks eerst omkleden.'' Besloot Anthony, die naast me stond en zijn broek wat omhoog hees. ''Perfect plan. want zo ga ik echt de straat niet op.'' Was ik het met hem eens. ''Dus, de omgeving bekennen dan maar?'' Vroeg ik voor de zekerheid aan Quince.

    [ bericht aangepast op 22 juli 2012 - 17:52 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Sorry voor de ernstig late reactie. Ik was op een verjaardag (van mijn Ierse buren, had ik volgens mij ooit over verteld)]

    Stephen Francis Greensfield

    Vlug kijk ik om me heen, maar wanneer ik nergens iets kan vinden dat voor een deken kan doorgaan besluit ik mijn eigen trui maar aan hem te geven. Al die tijd had ik hem om mijn middel geknoopt, dus bezweet is hij niet. "Hier, ik hoop dat dit helpt," mompel ik en ik pak Aidens handen vast en haal ze voorzichtig van zijn gezicht, om ze wat minder te laten trillen. "Rustig maar. Het is oké, ik ben bij je. Er is geen reden om zenuwachtig te zijn, het is goed."


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Quince

    "Ja, goed idee ehm..." Ik pak zijn arm vast en trek zijn vestje even omhoog.
    "Jayy." Zeg ik dan en loop terug om het regelementen boekje weg te leggen.
    Dan kijk ik de tweeling aan en duw ze de kamer uit. "Over tien minuten in de gang beneden." Zeg ik en sluit de deur.
    Ik trek onderweg richting de kledingkast, waar ik een aantal kleding in had gedaan, mijn vestje uit en open mijn riem.
    Ik pak kleding uit de kast en begin me nu helemaal om te kleden.

    Aiden

    Ik krijg Stephen zijn trui en ik pak hem aan, dan trek ik hem aan.
    Ik voel dat hij mijn handen vast pakt. "Rustig maar. Het is oké, ik ben bij je. Er is geen reden om zenuwachtig te zijn, het is goed."
    Ik kijk hem aan en sla mijn ogen neer. "Sorry." Zeg ik dan. Ik had het gewoon nooit moeten vertellen, dan had ik dit ook niet gehad en was dit allemaal nooit gebeurd, ik had het voor me moeten houden.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephen Francis Greensfield

    Ik kijk hem even raar aan. "Waarom zou je je willen verontschuldigen? Je deed toch niets verkeerd? Je kan er ook weinig aan doen dat je knock out ging."


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Aiden

    Ik kijk Stephen aan.
    "Ja wel, ik moet me niet zo opfokken." Zeg ik dan.
    "Ik heb gewoon het hele leuke van alles verpest door mijn zielige gedoe." Zeg ik dan, het klinkt hard hoe ik over mezelf praat, maar zo vind ik het wel. Ik sla mijn ogen weer neer. "Ehm, wil je wel nog danslessen van me hebben, of dat ook niet meer..." Zeg ik zacht.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Was douchen vandaar de late reactie ;)]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephen Francis Greensfield

    Ik zucht. "Aiden, luister eens naar me. Ik wil niet dat je zo over jezelf praat. Het is helemaal geen 'zielig gedoe', het is iets dat je dwarszit en ik ben alleen maar ontzettend opgelucht dat je daarover wilde praten, dat je iets ermee wilt gaan doen en het hoofdstuk wilt afsluiten. Ik ben heel blij dat je dat deed. Ik geef toe, ik schrok toen je wegliep, maar ik snap het volkomen. Ik ging te ver en maakte je zenuwachtig en hoewel het niet mijn bedoeling was om dat te doen, heb ik dus wel een fout gemaakt en dat spijt me. Je hebt helemaal niets verkeerd gedaan, oké? Als hier iemand sorry moet zeggen ben ik het. Sorry dus. Het zou me ontzettend fijn lijken om ondanks mijn stomme fout toch nog danslessen van je te krijgen, omdat je een fantastische leraar bent en ik het heel leuk vind," zeg ik achter elkaar, zonder pauzes maar niet afgeraffeld of gehaast.


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Aiden

    Ik kijk Stephen aan terwijl hij dat zegt. Langzaam schudt ik mijn hoofd.
    "Nee, jij deed het niet... Oké ik stop er al over." Zeg ik zacht.
    "Vind je me echt zo goed?" Vraag ik en kijk hem aan. Ik voel mijn handen al een stuk minder trillen, en dat is goed. Zijn gepraat maakt me rustig.
    Ik voel me gewoon wat onzeker, ik heb meer over mezelf prijs gegeven dan ik ooit heb gedaan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephen Francis Greensfield

    Ik knik. "Absoluut. Je bent minstens honderd keer zo goed als ik ben -- maar dat is niet zo moeilijk om te bereiken, aangezien praktisch iedereen honderd keer beter is dan ik, maar in mijn ogen ben je in ieder geval fantastisch. Je beweegt echt heel soepel, bijna gracieus. En dan heb ik de helft niet eens gezien, alleen gevoeld," voeg ik er nog met een grijns aan toe.


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Aiden

    "Absoluut. Je bent minstens honderd keer zo goed als ik ben -- maar dat is niet zo moeilijk om te bereiken, aangezien praktisch iedereen honderd keer beter is dan ik, maar in mijn ogen ben je in ieder geval fantastisch. Je beweegt echt heel soepel, bijna gracieus. En dan heb ik de helft niet eens gezien, alleen gevoeld." Zegt Stephen met een grijns.
    Ik voel me rood worden. "Dat is alleen maar om je de bewegingen te laten voelen, ja?" Zeg ik en kijk weg met een knalrood hoofd.
    Oké, zo had ik iemand nog nooit uit gelegd hoe je moest dansen, maar ik wilde hen het laten voelen hoe het moest. Ik bijt op mijn lip en lach even zachtjes.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephen Francis Greensfield

    Ik schiet even in de lach. "Eigenlijk had ik het over het blind Tangodansen, maar dat was ook wel een mooie tactiek om het me te leren, inderdaad," grinnik ik. Om één of andere reden doet het me goed om te zien dat Aiden deze keer lacht terwijl hij bloost en er niet van schrikt.


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Aiden

    "Eigenlijk had ik het over het blind Tangodansen, maar dat was ook wel een mooie tactiek om het me te leren, inderdaad." Zegt Stephen dan wat me nog meer doet blozen.
    "Oh- Ik dacht- Laat maar." Zeg ik en lach even. Wat een blooper...
    Ik voel dat hij mijn handen nog vast heeft en kijk er naar, hij geeft een rustgevende kracht, lijk wel.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jayy
    Anthony gaat naar zijn eigen kamer en ik zelf ook. Meteen trek ik het uniform uit en gooi deze op het bediende. In mijn boxer trek ik de kast open waar ik vanmorgen al mijn kleding had neergelecht. Ik trek een rode skinnyjeans aan, een zwart shit en vervolgens trek ik mijn wit met zwarte baseball vest aan. Ik kijk even naar mezelf in de spiegel en keur mijn kleding goed. Snel trek ik nog mijn zwarte vans aan en doe ik mijn leren polsbandjes om, om mijn tatoage te bedeken en loop dan de kamer weer uit, naar beneden. Anthony staat ook al in de gang, dus het is wachten op Quince.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''