• Ik heb gisteren "loverboys" van Helen Vreeswijk gelezen, en ik had echt 2 minuten tijd nodig om terug op de echte wereld te komen. Ik was zo aangedaan door het verhaal. Hebben jullie dat ook al eens gehad?


    Love the life you live, live the life you love. - Bob Marley

    Ja, bij Bangkok boy van Carry Slee was ik ook helemaal van slag na het lezen van het einde. Van Helen Vreeswijk heb ik volgens mij verschillende boeken gelezen, ze is een goede schrijfster en een goede schrijfster weet je als het ware het verhaal in te trekken.

    [ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 21:05 ]


    Physics is awesome

    Jha .., ik had dat ook wel een keer met een boek. Het was een horror boek. Het meisje was op kamp in de Ardennen. Ze was daar verliefd .., blablabla....
    (ik weet het niet precies meer, maar: )
    Er was in die buurt een serie moordenaar. Dat meisje wilde dus naar huis en wachtte niet tot het kamp was afgelopen. Ze ging in de bus. Daar ging alles goed, maar de bus ging niet naar waar zij wilde. Ze stapte uit en ging liften. 3 keer ging het goed. Bij de 4 keer dus niet. Ze stapte in bij een normale man en hadden een gewoon gesprek over van alles. Waarom ze ging liften, ect. Ze gingen ergens stoppen om wat te drinken. Terwijl zij naar de wc ging stopte hij wat in haar drankje. Ze dronk alles op en viel in de auto in een hele diepe slaap.

    Ze werd wakker vast gebonden aan een bed. Ze kwam niet meer los. Ze viel weer een aantal keer in slaap. Na een tijdje kwam de man binnen lopen. Hij had een grote spuit in zijn handen. Het doet maar heel even zeer, zei hij steeds. Op een of andere manier kwam ze los (ik weet niet meer hoe) en liep ze door de gang. Daar gingen allemaal hoofden van de meisjes die hij al vermoord had. Ze komt (met heel veel moeite, ik vertel het nu ff snel, maar het is echt horror) het huis uit, met die man achter haar aan. Hij heeft nog steeds die spuit in zijn had. Ze vlucht het bos in en rent zo hard als ze kan ondanks ze zwaar gewond is. Na een hele lange tijd komt ze terug in de bewoonde wereld (met de man achter haar aan die steeds roept: Ik weet we dat je hier bent, doe maar rustig aan. Ik kom je wel zoeken als je dat wil.) Ze komt de man tegen in het bos. Na een gevecht weet ze hem ergens vanaf te gooien waardoor de spuit in zijn rug komt. Ze gaat naar een andere man die ze tegen komt en hij belt 112. Je weet dan wel hoe het verder gaat. Maar het laatste stuk was heel raar. Het ging er over dat de man in haar raam probeerde te klimmen. Toen werd ze wakker met haar ouders naast haar bed. Het eindigt met: Het was allemaal maar een droom. Ik weet nou nog niet wat de droom was. Het laatste stukje of heel het verhaal. Ik was met dat boek idd even een tijdje (na dat ik hem uit had) van de wereld af .....

    [ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 21:13 ]


    Life is full of fake people

    xShadowGirlx schreef:
    Jha .., ik had dat ook wel een keer met een boek. Het was een horror boek. Het meisje was op kamp in de Ardennen. Ze was daar verliefd .., blablabla....
    (ik weet het niet precies meer, maar: )
    Er was in die buurt een serie moordenaar. Dat meisje wilde dus naar huis en wachtte niet tot het kamp was afgelopen. Ze ging in de bus. Daar ging alles goed, maar de bus ging niet naar waar zij wilde. Ze stapte uit en ging liften. 3 keer ging het goed. Bij de 4 keer dus niet. Ze stapte in bij een normale man en hadden een gewoon gesprek over van alles. Waarom ze ging liften, ect. Ze gingen ergens stoppen om wat te drinken. Terwijl zij naar de wc ging stopte hij wat in haar drankje. Ze dronk alles op en viel in de auto in een hele diepe slaap.

    Ze werd wakker vast gebonden aan een bed. Ze kwam niet meer los. Ze viel weer een aantal keer in slaap. Na een tijdje kwam de man binnen lopen. Hij had een grote spuit in zijn handen. Het doet maar heel even zeer, zei hij steeds. Op een of andere manier kwam ze los (ik weet niet meer hoe) en liep ze door de gang. Daar gingen allemaal hoofden van de meisjes die hij al vermoord had. Ze komt (met heel veel moeite, ik vertel het nu ff snel, maar het is echt horror) het huis uit, met die man achter haar aan. Hij heeft nog steeds die spuit in zijn had. Ze vlucht het bos in en rent zo hard als ze kan ondanks ze zwaar gewond is. Na een hele lange tijd komt ze terug in de bewoonde wereld (met de man achter haar aan die steeds roept: Ik weet we dat je hier bent, doe maar rustig aan. Ik kom je wel zoeken als je dat wil.) Ze komt de man tegen in het bos. Na een gevecht weet ze hem ergens vanaf te gooien waardoor de spuit in zijn rug komt. Ze gaat naar een andere man die ze tegen komt en hij belt 112. Je weet dan wel hoe het verder gaat. Maar het laatste stuk was heel raar. Het ging er over dat de man in haar raam probeerde te klimmen. Toen werd ze wakker met haar ouders naast haar bed. Het eindigt met: Het was allemaal maar een droom. Ik weet nou nog niet wat de droom was. Het laatste stukje of heel het verhaal. Ik was met dat boek idd even een tijdje (na dat ik hem uit had) van de wereld af .....

    Wow welk boek was dat? Dan ga ik dat mss ook is lezen, ik kan wel begrijpen dat je na zo'n verhaal ook eventjes moet bekomen (cat)


    Love the life you live, live the life you love. - Bob Marley

    - Met achtste groepers huilen niet, in groep 7.
    - Helen Vreeswijk - Judas

    Nouja en bij nog wel veel meer eigenlijk. Maar dit zijn de boeken waarbiij ik echt een tijd nodig had :')

    [ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 21:46 ]


    I believe in imagination, because what I can't see is infinitely more important than what I can see.

    Partyhard schreef:
    (...)
    Wow welk boek was dat? Dan ga ik dat mss ook is lezen, ik kan wel begrijpen dat je na zo'n verhaal ook eventjes moet bekomen (cat)


    Ik zit nu ook weer aan de titel te denken, maar ik weet hem niet meer.
    Hij had ook een hele enge kaft.
    Helaas heb ik het boek aan mijn nicht gegeven.
    Ik zou hem nog wel eens willen lezen ....


    Life is full of fake people

    Aurorae schreef:
    - Met achtste groepers huilen niet, in groep 7.
    - Helen Vreeswijk - Judas


    Achtegroepers huilen niet ...
    Jha .., ik moest daar zelfde bij huilen .... :$
    De film vind ik tegen vallen, maar ik vind het al heel knap hoe het verfilmt is, dat moet ik ook toegeven


    Life is full of fake people

    xShadowGirlx schreef:
    (...)

    Ik zit nu ook weer aan de titel te denken, maar ik weet hem niet meer.
    Hij had ook een hele enge kaft.
    Helaas heb ik het boek aan mijn nicht gegeven.
    Ik zou hem nog wel eens willen lezen ....


    Ah oké ;D


    Love the life you live, live the life you love. - Bob Marley

    Bij The heroin diaries van Nikki Sixx, ik heb hem een paar weken geleden uitgelezen maar nog steeds zit ik met mijn hoofd bij dat boek.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Partyhard schreef:
    (...)

    Ah oké ;D


    Ik ga hem gewoon terug halen ...
    Wordt wel moeilijk, want zij woont in Friesland en ik in Zuid-Holland.
    Zie haar dus nooit, gelukkig maar.
    dat zijn pas freaks!


    Life is full of fake people

    xShadowGirlx schreef:
    (...)

    Ik ga hem gewoon terug halen ...
    Wordt wel moeilijk, want zij woont in Friesland en ik in Zuid-Holland.
    Zie haar dus nooit, gelukkig maar.
    dat zijn pas freaks!

    Hoezo? Het zijn freaks, maar je leent wel je boek aan haar?:p


    Love the life you live, live the life you love. - Bob Marley

    Dat is bij alle boeken van haar eigenlijk wel zo. Goede schrijver.
    Ik heb dat met alle goede boeken. Alle boeken die me aanstaan.


    There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

    Ik had dat bij een boek dat de Antimeid heet, ik weet alleen niet meer wie dat geschreven heeft.
    O, en ook bij Over the Edge, van Helen Vreeswijk en nog zo'n gast. :3


    It is better to reign in hell than to serve in heaven.

    Zij is bij ons op school geweest, ik heb nog ergens een handtekening van haar
    Ik heb dat bij de meeste boeken wel


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Over the edge van Helen Vreeswijk en Dirk Bracke heeft me om een of andere reden heel erg geïntimideerd en het duurde wel een tijdje voordat ik weer bij m'n positieven kwam. Ik vond het niet zo zeer een boek van kwaliteit omdat er hier en daar wat meer actie en minder vieze scènes in gestopt konden worden, maar God... Dan sta je er even van te kijken wat onschuldige, seksuele fantasieën met je kunnen doen.

    Partyhard schreef:
    (...)
    Hoezo? Het zijn freaks, maar je leent wel je boek aan haar?:p


    Nee .., ik had hem gegeven omdat ik hem uit had...
    Dom dom dom ...
    Jha .., laten we over het freak zijn gedeelte maar niet praten ...
    Geen woorden voor ... :|


    Life is full of fake people