• Ik heb nu bijna een halfjaar een relatie, en ik hou echt van hem. Meestal ben ik er ook van overtuigd dat hij ook van mij houdt, maar op dit soort momenten weet ik het gewoon niet meer.

    M'n vriend heeft waarschijnlijk Dysthyme Stoornis (lichte depressie), sneed zichzelf daardoor, lijkt aan de lopende band ruzie te hebben met z'n vader (z'n moeder ziet hij niet), en denkt nog steeds wel eens aan zelfmoord op momenten dat hij zich echt gewoon kut voelt.

    Z'n vader had nu bijna een maand geleden z'n telefoon afgepakt, waardoor het contact en afspreken wat stroef ging. Maar afijn, het werkte opzich wel.
    Tot hij vorige week zaterdag naar z'n stiefmoeder ging (daar is hij vaak in de weekenden, met z'n vader). Hij zou maandag terug zijn, maar hij was er niet.
    Nou oké, apart dat hij het niet zei. Dinsdag was hij er ook niet.
    Uiteindelijk hoorde ik pas iets van hem op vrijdag, met de telefoon van z'n broer. Was niet een erg enthousiast gesprek, omdat ik me gewoon een beetje beledigd voelde.
    Ik bedoel maar, als je mobiel is afgepakt snap ik dat hij 2/3 dagen geen contact kan zoeken. Maar een week?

    - Daar is een huistelefoon (die was kwijt zei hij)
    - Hij heeft een stiefbroer met een telefoon (die was de hele week "weg" zei hij)
    - Hij heeft een stiefmoeder met een telefoon (hier heb ik niet eens naar gevraagd)

    En dan hoeven het heus geen gesprekken van een uur te zijn, maar af en toe iets laten horen, of dat hij voorlopig nog niet terug was. Zoiets, dat ik me in ieder geval geen zorgen hoef te maken over wat hij wel niet allemaal aan het uitspoken is (een keer dat ik hem een tijdje niet sprak had hij zichzelf weer gesneden).

    Maar ja, het enige aanknopingspunt dat ik nu heb ik het nummer van z'n stiefbroer.
    Het gesprek van vrijdag werd abrupt stop gezet omdat die broer naar "z'n chick" moest. Maar ik ken die hele stiefbroer niet persoonlijk, dus een beetje vreemd als ik z'n Whatsapp vol ga spammen?

    Ik dacht er dus over na om gewoon deze avond af te wachten en anders morgenochtend alleen even aan die broer te vragen of m'n vriend al terug is.
    Maar ik weet 't niet. Aan de ene kant vind ik dat ik niet zo tegen hem mag doen - hij heeft immers al genoeg gezeik -, maar aan de andere kant heeft hij soms echt zo'n houding van "Ik heb haar toch al, hoezo moet ik dan nog 'moeite' doen?".

    Sorry voor 't zeikverhaal, bedankt voor 't lezen (:


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Laat hem moeite doen dan. Hij moet zelf maar contact zoeken met jou. Ik zou dit echt niet pikken. :'D

    [ bericht aangepast op 10 juni 2012 - 19:06 ]


    A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

    @ Smalth
    Ik heb dus een week zoiets gehad van "Stik er maar in, laat zelf iets van je horen", maar ja. Toch ben ik bang dat hij zichzelf iets aan doet o.i.d., en dat ik dan niet in z'n buurt ben om dat zeker te weten.. kan ik echt niet tegen :\


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Ik zou voor jezelf op een rijtje zetten of je wel echt verder met hem wilt. Dat hij een dysthyme stoornis heeft is vervelend voor hem, maar natuurlijk ook lastig voor jou. Omdat jij nu/later (als het zo doorgaat) vreselijk in de stress gaat zitten omdat je niet weet of hij zichzelf iets aandoet. Meid, wat je ook doet; kies voor je hart!
    Heel veel sterkte!


    26 - 02 - '16

    Smalth schreef:
    Laat hem moeite doen dan. Hij moet zelf maar contact zoeken met jou. Ik zou dit echt niet pikken. :'D


    Enjoy the best things in you life, cause you aint gonna live it twice.

    Smalth schreef:
    Laat hem moeite doen dan. Hij moet zelf maar contact zoeken met jou. Ik zou dit echt niet pikken. :'D


    Shit happens but pee happens a lot more.

    Ik ben het met momentum eens! Mocht het zo zijn dat je voor hem kiest, ga dan met hem praten. Of is dat echt heel moeilijk? Ik denk dat hij er heus wel begrip voor heeft. Maar kies ook voor jezelf. Ik denk echter wel, dat hij wel van zich kan laten horen. Ondanks dat hij daar last van heeft, kan hij ook wel een beetje zijn best doen voor jou. Jij bent zijn vriendin en het is niet vanzelfsprekend dat jullie een relatie hebben.


    It's never gonna happen, Guys.

    @Momentum
    Dat is vooral het probleem. M'n hoofd zegt dat ik er gewoon mee moet stoppen, omdat ik niet elke keer weer zo gekwetst wil worden.
    Maar ik hou van hem, en ondanks dat ik er inmiddels van ben overtuigd dat hij niet van mij houdt hoop ik daar nog wel op.
    Ik wil echt graag met hem verder, maar als dat gebeurt, is dit de laatste keer dat hij dit flikt. Of hij stopt ermee, of hij gaat verder zonder mij en ik zonder hem.

    @DragonLove2
    Het is niet echt "moeilijk" om met hem te praten. De vorige twee keer dat hij zoiets deed, eindigde het ook in een gesprek. Maar in een dergelijk gesprek ben ik meer aan het praten, en moet hij huilen. Dan zegt hij dat hij me absoluut niet kwijt wilt, en dan geloof ik hem weer. Voor de rest zegt hij me te snappen, maar vervolgens doet hij het weer.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Lachesis schreef:
    @Momentum
    Dat is vooral het probleem. M'n hoofd zegt dat ik er gewoon mee moet stoppen, omdat ik niet elke keer weer zo gekwetst wil worden.
    Maar ik hou van hem, en ondanks dat ik er inmiddels van ben overtuigd dat hij niet van mij houdt hoop ik daar nog wel op.
    Ik wil echt graag met hem verder, maar als dat gebeurt, is dit de laatste keer dat hij dit flikt. Of hij stopt ermee, of hij gaat verder zonder mij en ik zonder hem.

    @DragonLove2
    Het is niet echt "moeilijk" om met hem te praten. De vorige twee keer dat hij zoiets deed, eindigde het ook in een gesprek. Maar in een dergelijk gesprek ben ik meer aan het praten, en moet hij huilen. Dan zegt hij dat hij me absoluut niet kwijt wilt, en dan geloof ik hem weer. Voor de rest zegt hij me te snappen, maar vervolgens doet hij het weer.


    Het is ook een lastige situatie, maar probeer ècht bij jezelf na te gaan of je het allemaal wel wilt. Wil jij zo in de stress zitten? Wil jij nog wel verder terwijl je overtuigd bent dat hij niet van je houdt zoals in het berichtje waarop ik reageer staat? Meid, je moet nu echt aan jezelf denken. Het is hard, maar jezelf geheel wegcijferen is het ook niet waard.


    26 - 02 - '16

    Lachesis schreef:
    @Momentum
    Dat is vooral het probleem. M'n hoofd zegt dat ik er gewoon mee moet stoppen, omdat ik niet elke keer weer zo gekwetst wil worden.
    Maar ik hou van hem, en ondanks dat ik er inmiddels van ben overtuigd dat hij niet van mij houdt hoop ik daar nog wel op.
    Ik wil echt graag met hem verder, maar als dat gebeurt, is dit de laatste keer dat hij dit flikt. Of hij stopt ermee, of hij gaat verder zonder mij en ik zonder hem.

    @DragonLove2
    Het is niet echt "moeilijk" om met hem te praten. De vorige twee keer dat hij zoiets deed, eindigde het ook in een gesprek. Maar in een dergelijk gesprek ben ik meer aan het praten, en moet hij huilen. Dan zegt hij dat hij me absoluut niet kwijt wilt, en dan geloof ik hem weer. Voor de rest zegt hij me te snappen, maar vervolgens doet hij het weer.

    Als je dat al zegt moet je gewoon knopen doorhakken. Luister naar je verstand. In mijn geval is het mijn verstand dat ervoor zorgde dat ik niet echt compleet achterlijke dingen heb gedaan op dit gebied.
    Laat die kerel 't mooi zelf uitzoeken. Je bent toch zeker z'n hond niet om maar telkens achter z'n reet aan te lopen.


    No growth of the heart is ever a waste

    Zerefu schreef:
    (...)
    Als je dat al zegt moet je gewoon knopen doorhakken. Luister naar je verstand. In mijn geval is het mijn verstand dat ervoor zorgde dat ik niet echt compleet achterlijke dingen heb gedaan op dit gebied.
    Laat die kerel 't mooi zelf uitzoeken. Je bent toch zeker z'n hond niet om maar telkens achter z'n reet aan te lopen.


    Inderdaad. Ik vind het trouwens al heel wat dat je er zoveel voor over hebt.


    26 - 02 - '16