Ik heb nu bijna een halfjaar een relatie, en ik hou echt van hem. Meestal ben ik er ook van overtuigd dat hij ook van mij houdt, maar op dit soort momenten weet ik het gewoon niet meer.
M'n vriend heeft waarschijnlijk Dysthyme Stoornis (lichte depressie), sneed zichzelf daardoor, lijkt aan de lopende band ruzie te hebben met z'n vader (z'n moeder ziet hij niet), en denkt nog steeds wel eens aan zelfmoord op momenten dat hij zich echt gewoon kut voelt.
Z'n vader had nu bijna een maand geleden z'n telefoon afgepakt, waardoor het contact en afspreken wat stroef ging. Maar afijn, het werkte opzich wel.
Tot hij vorige week zaterdag naar z'n stiefmoeder ging (daar is hij vaak in de weekenden, met z'n vader). Hij zou maandag terug zijn, maar hij was er niet.
Nou oké, apart dat hij het niet zei. Dinsdag was hij er ook niet.
Uiteindelijk hoorde ik pas iets van hem op vrijdag, met de telefoon van z'n broer. Was niet een erg enthousiast gesprek, omdat ik me gewoon een beetje beledigd voelde.
Ik bedoel maar, als je mobiel is afgepakt snap ik dat hij 2/3 dagen geen contact kan zoeken. Maar een week?
- Daar is een huistelefoon (die was kwijt zei hij)
- Hij heeft een stiefbroer met een telefoon (die was de hele week "weg" zei hij)
- Hij heeft een stiefmoeder met een telefoon (hier heb ik niet eens naar gevraagd)
En dan hoeven het heus geen gesprekken van een uur te zijn, maar af en toe iets laten horen, of dat hij voorlopig nog niet terug was. Zoiets, dat ik me in ieder geval geen zorgen hoef te maken over wat hij wel niet allemaal aan het uitspoken is (een keer dat ik hem een tijdje niet sprak had hij zichzelf weer gesneden).
Maar ja, het enige aanknopingspunt dat ik nu heb ik het nummer van z'n stiefbroer.
Het gesprek van vrijdag werd abrupt stop gezet omdat die broer naar "z'n chick" moest. Maar ik ken die hele stiefbroer niet persoonlijk, dus een beetje vreemd als ik z'n Whatsapp vol ga spammen?
Ik dacht er dus over na om gewoon deze avond af te wachten en anders morgenochtend alleen even aan die broer te vragen of m'n vriend al terug is.
Maar ik weet 't niet. Aan de ene kant vind ik dat ik niet zo tegen hem mag doen - hij heeft immers al genoeg gezeik -, maar aan de andere kant heeft hij soms echt zo'n houding van "Ik heb haar toch al, hoezo moet ik dan nog 'moeite' doen?".
Sorry voor 't zeikverhaal, bedankt voor 't lezen (:
"Do you believe monsters are born or made?"