Zeiktopic.
Een vriendin van me, ik noem haar even S., is een beetje vreemd bezig de laatste tijd. Er is een meisje bij ons op school, haar noem ik even B. S zat vorig jaar bij B in de klas, en ze hadden werkelijk altijd ruzie, dat ging vaak nog best ver ook. In ieder geval, dit jaar kwam S bij mij in de klas, en aangezien ze een andere vriendin van mij al kende sloot ze zich al snel aan bij onze vriendengroep. Dat vond ik wel prima, want ze was best aardig en zo, maar daar gaat het verder niet om.
Na een tijdje kreeg S een vriendje, hem noem ik A. A wist dat S altijd ruzie had met B, maar hij had B nog nooit ontmoet. Hoe precies weet ik niet, maar laatst kwam A B ergens tegen en hij herkende haar wel, want hij had foto's gezien of zoiets. Het klikte in ieder geval best goed tussen die twee, en later zei A tegen S dat hij niet begreep dat zij altijd ruzie met B had, omdat hij het een heel aardig meisje vond. Hij zei dat S het goed moest maken met B, anders zou hij het uitmaken. Ik vond die jongen altijd al vreemd, maar nu al helemaal. In ieder geval, S wilde A natuurlijk niet kwijt, dus ze besloot samen met B naar school te fietsen om alles uit te praten of zo. Ik dacht dat ze het daar wel bij zou laten, want vorig jaar konden ze elkaar echt niet uitstaan, maar het blijkt dus dat S met A én B heeft afgesproken vorige week. Ik zag het op twitter, S tweette naar B hoeveel ze wel niet van haar hield en dat ze zóóó blij was dat alles weer goed was en bla bla bla. En nee, het verhaal houdt nog niet op. In de pauze gaan ik en wat vrienden weleens naar het muzieklokaal, gewoon voor de lol, en S ging mee vanmiddag. Toen kwam een andere vriendin, F binnen, en ze vroeg gelijk aan S hoe het was geweest met A en B, want zij wist blijkbaar wel dat ze gingen afspreken. Nou, toen antwoordde S: ''Ik ben echt blij, A mag die trut nu ook niet meer! Nu ben ik dus echt van haar af!'' Dus ik zat daar echt zo van: Oké.. Want een dag eerder had ze nog op twitter gezet hoe geweldig ze het had gevonden.
Vanmiddag, toen we uit waren en bij de kluisjes stonden dacht ik het eindelijk te begrijpen: S mocht B nog steeds niet, maar ze deed alsof. Nou, weer verkeerd gedacht. Ineens kwam B vrolijk aanhuppelen en omhelsde S. Vervolgens zei S dat ze maar eens moest gaan, omdat ze samen met B naar huis zou fietsen en ook nog zou gaan chillen. En toen liepen ze weg. Ik begrijp werkelijk helemaal niks meer van dat kind. Eerlijk gezegd vond ik haar altijd al raar, ze doet altijd zo nep, en net iets te enthousiast enzo.
Het zijn verder mijn problemen niet, maar ik wilde het even kwijt allemaal. Sorry voor dit lange onzintopic. :')
The universal language of art.
CEO
