De cover is klikbaar!
Stel je voor: je bent twintig, je zit in het laatste jaar van je huidige opleiding, je hebt een baan, goede vrienden, én een lief vriendje. Een perfect leven zou dat zijn, toch? Voor Judy Kling – op zich – wel, en ja, zij leeft dit leven.
Maar wat nou als dat lieve vriendje voor een halfjaar naar een oorlogsgebied moet, als verdedigingshulp? Een oorlogsgebied! Hoe zou je dan nog normaal verder kunnen leven, zonder elke avond te moeten denken: “Laat hem niets overkomen zijn. Laat hem levend terugkomen”. Hoe?
"All I know is we said hello. Your eyes looked like coming home."
