Laat een reactie achter -20 - Off-Topic

Shizzle

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Et le boekbespreking:
Schrijfster
De schrijfster van Deadline is Rachel Ward. Ze is geboren in 1964. Ze is een Engelse schrijfster. De drie boeken die ze tot nu toe heeft geschreven zijn Deadline, die verscheen in 2009, De Chaos, die verscheen in 2010, en Oneindig, die al wel in het Engels is uitgekomen, maar die in het Nederlands pas in maart verschijnt. Deze boeken vormen samen de Deadlinetrilogie. Het boek Deadline is de debuutroman van Ward. Hiermee heeft ze gelijk al een aantal Britse Literatuurprijzen gewonnen.
Ze heeft ooit tegen beginnende schrijvers gezegd: “Schrijf wat je wilt. Maak je in de eerste instantie niet druk over voor wie je schrijft, en of iemand het überhaupt wil lezen. Probeer te genieten van het schrijven, om het schrijven, en staar je niet blind op wel of niet gepubliceerd worden.”

Samenvatting
Waarom zou je vrienden maken als je precies weet wanneer iedereen sterft?
Dat denkt de hoofdpersoon van Deadline, de 15-jarige Jem, voluit Jemma Marsh.
Jem heeft een bijzondere gave: ze kan in iemands ogen zien wanneer die persoon zal overlijden; zodra ze iemand aankijkt ziet ze een nummer verschijnen, zijn sterfdatum.
Jem was zeven toen ze besefte wat deze gave betekende. Toen overleed haar moeder namelijk op de datum die ze altijd bij haar zag verschijnen: nummer 10102001.
Haar moeder was een junk, verslaafd aan drugs. Na haar dood belandt Jem van het ene pleeggezin in het ander, van de ene school in de andere. Nergens houdt ze het lang vol.
Ze is ook niet blij met haar gave, het is haar geheim, ze vertelt er niemand over. Ze zoekt geen contact met anderen, en vermijdt vooral oogcontact.
Dan ontmoet ze Spider, een vieze, slungelige, lange, donkere jongen. Voor het eerst in haar leven sluit ze een vriendschap, heel bijzonder. Als Jem zijn nummer leest, 15122009, weet ze wel dat deze vriendschap niet lang kan duren, hij heeft nog maar kort te leven.
Ze zijn een apart stel. Zij een klein, rustig blank meisje en hij een hele lange, hyperactieve zwarte jongen. Spider groeit op bij zijn oma, Val, waar Jem ook een band mee krijgt.
Als Jem dan van school geschorst wordt, weet ze dat ze weg moet bij Karen, haar pleegmoeder en heeft niets meer. Samen met Spider gaat ze Londen in. In de rij voor de London Eye ziet Jem dat alle mensen in de rij hetzelfde nummer hebben, de datum van vandaag. Jem beseft dat er iets vreselijks gaat gebeuren en samen met Spider vlucht ze in paniek weg uit de rij.
Even later blijkt dat er een terroristische aanslag is gepleegd op de London Eye.
Hun opvallende gedrag net voor de aanslag, net als hun slechte achtergrond, maakt Jem en Spider meteen tot hoofdverdachten. Hoe kunnen ze bewijzen dat ze onschuldig zijn? Ze slaan op de vlucht en proberen uit de handen van de politie te blijven. Een ware klopjacht is begonnen.
Ze groeien tijdens de vlucht steeds meer naar elkaar toe, en hebben dan ook een keertje seks. Spider heeft het al over hun toekomst samen die zo mooi en anders kan zijn, een gewoon leven als iedereen. Ze gaan op weg naar Weston, een plaats aan de Engelse kust waar ze denken samen gelukkig te kunnen zijn.
Ondertussen denkt Jem steeds aan de datum van Spider die steeds dichterbij komt. Nog maar een paar dagen en er is geen toekomst meer voor hem. Dan wordt Spider, op zoek naar een andere vluchtauto, door de politie opgepakt. Jem moet zelf verder, en kan alleen maar aan Spider denken. Ze weet net uit de handen van de politie te blijven door de Abbey van Bath in te vluchten. In de Abbey wordt ze beschermd door Simon, een vriendelijke koster.
Jem móét Spider zien en zegt alleen dan met de politie te willen praten. Wanhopig zegt ze dat dit voor vijftien december moet.
Zo komen Jem en Spider toch weer samen, in en in gelukkig. Jem weet dat het Spiders laatste dag is en probeert wanhopig de cijfers uit haar hoofd weg te krijgen. Alles heeft ze voor hem over en besluit zelfmoord te plegen door van de kerktoren af te springen, wie weet gaan de cijfers dan weg. Spider komt haar achterna en weet haar om te praten, en als alles lijkt uit te lopen op een happy end, glijdt hij uit en valt. Zijn nummer is verdwenen...
Een halfjaar later gaat Jem met Val en Karen zijn as uitstrooien in de zee in Weston.
De epiloog: vijf jaar later.
Het laatste hoofdstuk is gewijd aan de situatie vijf jaar later. Jem, destijds zwanger geraakt van Spider, heeft een zoon gekregen, Adam. Een drukke jongen die erg op zijn vader lijkt. Naast Adam moet Jem ook voor Karen zorgen, invalide geraakt door een beroerte.
Sinds haar zwangerschap ziet Jem de nummers niet meer bij mensen. Ze heeft zichzelf weer teruggevonden, en is samen met Adam gelukkig geworden in Weston. Alles lijkt een happy end, totdat...
[Einde voorlezen]
Personages
Jem: Onzeker, verandert in zelfbewust (ze twijfelt heel veel, en kent geen gevoel van eigenwaarde. Aan het eind van het boek verandert haar onzekerheid in zelfbewustheid. [Voorlezen]), afstandelijk/koel( ze maakt geen vrienden en kijkt altijd naar de grond), gesloten,(ze zegt bijna niks over haarzelf, en zegt niks over haar geheim).

Spider: Druk(hij zit nooit stil, en beweegt altijd), moeilijk in de omgang(hij komt te dicht bij je staan, weet niet wanneer hij moet kappen), impulsief(denkt niet na over zijn acties, doet veel in een opwelling).

Val: Rustig(ze is kalm, en raakt niet snel in paniek) gemoedelijk(het is een warme en gezellige vrouw), zelfverzekerd(ze is een sterke persoonlijkheid, en zal niet snel iets loslaten als ze ondervraagd wordt).

Karen: Kan vergeven(ze geeft Jem telkens een nieuwe kans en geeft bijna geen straf, ze probeert Jem steeds met een gesprek tot inkeer te brengen.), bescheiden(ze cijfert zichzelf weg), hulpvaardig(ze wil Jem helpen op het rechte pad te blijven, en ze probeert haar liefde en een echt thuis te geven).

Adam: Druk(kan zich niet goed concentreren, kan niet stilzitten, beweegt continu, net als zijn vader), zorgeloos(hij is nog kind, kent geen zorgen, weet nog niet wat de nummers betekenen die hij ziet), gelukkig(hij is vrolijk, heeft een lieve en zorgzame moeder, en heeft het naar zijn zin in Weston).

Tijd
Omdat data, namelijk sterfdata, een belangrijke rol spelen in het verhaal is het mogelijk goed te bepalen wanneer het verhaal zich afspeelt, namelijk in het einde van het jaar 2009, oftewel het heden.
Je kan het jaartal zien aan de sterfdata die Jem ziet. Als ze Spider ontmoet zegt ze bij zijn datum, 15-12-2009: Zo, die heeft nog maar drie maanden. Als ze bij de London Eye staan ziet Jem bij iedereen de datum 8-12-2009, op dat moment de datum van vandaag.
Ook aan het gebruik van auto’s, mobieltjes, de PlayStation van Spider et cetera zie je dat het verhaal zich in deze tijd afspeelt. De plaats van de aanslag, de London Eye, is geopend in 1999.
Na de dood van Spider wordt in het laatste hoofdstuk nog verteld hoe het dan met Jem is. Haar zoontje Adam is dan al vijf jaar, dus hier gaat het om het jaar 2014.
In totaal duurt het verhaal ruim acht maanden. Het laatste hoofdstuk beschrijft dan nog de situatie vijf jaar later, het moment van nu.
Het verhaal is geheel in chronologische volgorde geschreven. Dat maakt dat alles goed te volgen is en makkelijk wegleest. We hebben het in twee dagen gelezen.
Er wordt twee keer tijd overgeslagen in het boek; de eerste keer worden vijf á zes maanden overgeslagen. Dit is de tijd tussen Spiders dood en de uitstrooiing van zijn as in de zee. De tweede keer wordt er vijf jaar overgeslagen. Dit gaat om de vijf jaar tussen Jems zwangerschap en het moment van nu, het moment waarop ze vertelt hoe het met haar is en haar kind Adam.
Tijd speelt een belangrijke rol in het boek. Het hele boek worden de sterfdata genoemd. Centraal staat: hoeveel tijd heb je nog tot je dood? Ieder mens heeft een nummer, een vastgestelde datum waarop hij/zij sterft, dat onafwendbaar is. Elke dag kom je een stap dichterbij het einde.
De tijdsbalk.
Ontmoeting Jem & Spider en zijn oma Val, leven op school. Aanslag op de London Eye. Samen op de vlucht. In de Bath Abbey en Spiders dood. Jem vijf jaar later.
39 blz. 21 blz. 134 blz. 68 blz. 6 blz.

Plaats
Het verhaal speelt zich in het 1e gedeelte af in Londen, in een achterstandswijk, daarna bij de London Eye in het centrum van Londen. Vervolgens speelt het verhaal zich af op verschillende plekken. De vlucht gaat via de snelweg, het platteland en het bos. Uiteindelijk stopt de vlucht in Bath, waar Jem in de Bath Abbey wordt opgevangen. Het verhaal eindigt in Weston waar Jem en Adam wonen.
Er wordt aan sommige plaatsen veel aandacht besteed, zoals aan de grauwe, troosteloze wijk in Londen waar Jem en Spider wonen. Er wordt een bepaalde sfeer geschetst. Ook de Bath Abbey wordt vrij uitvoerig en gedetailleerd beschreven. Aan andere plaatsen, zoals de London Eye, wordt minder aandacht besteed.
De plaats heeft veel invloed op de gebeurtenissen. Engeland staat bekend om haar grauwe, druilerige weer. De huizen van Jem en Spider staan in een gure, niet goed bekend staande buurt waar armoede en criminaliteit de orde van de dag zijn.
De abdij is een goddelijk oord, met dikke deuren en je weet zeker dat je daar veilig bent door de mensen die daar zijn. Weston wordt beschreven als een prettige plaats om te wonen, met mooie stranden en als een plek waar mensen gelukkig zijn. Daar gaan Jem en Adam uiteindelijk samen wonen.
Algemeen
Het verhaal wordt door de ogen van Jem verteld. Het boek is een thriller.
Het hoogtepunt van het boek vonden wij dat Jem en Spider na de arrestatie van Spider weer bij elkaar kwamen in de Bath Abbey.[Voorlezen] Samen hadden ze elkaar en het geluk gevonden. Nog net op tijd, want Jem wist dat de tijd bijna op was.
Het dieptepunt vonden we Spiders dood.[Voorlezen] In hun uitzichtloze levens hadden ze eindelijk geluk gevonden en hoop en ideeën voor een betere toekomst; een kans op een normaal leven. Jem had zichzelf weer teruggevonden. Het was een tragedie dat ook nu de nummers klopten en ook Jem Spiders dood niet had kunnen tegenhouden. Het was onvermijdelijk.
We vonden het boek op zich wel spannend, want je werd iedere keer weer geconfronteerd met de naderende dood van Spider, en je dacht: Zou hij nou echt dood gaan, of zou er iets zijn waardoor Jem hem toch kon redden of waardoor de cijfers zouden kunnen verdwijnen? Aan de andere kant wist je dat de nummers nog nooit gelogen hadden, zoals Jem zelf zei. Verder was het spannend midden in het boek toen de klopjacht op hen was geopend en ze in het bos verbleven; zouden ze nu wel of niet opgepakt worden? Het had wel spannender gemaakt kunnen worden door er bijvoorbeeld een confrontatie met de echte dader of daders van de aanslag op de London Eye in te bouwen.

Eigen oordeel Lisanne
Ik vond het boek verrassend, origineel, geloofwaardig en spannend.
Ik vond het boek verrassend, omdat het een onderwerp is waar nog niet veel mensen over geschreven hebben. Ook was het einde erg onverwacht, je verwachtte niet dat ze die gave doorgegeven zou hebben aan haar zoontje.
Ik vond het boek origineel, omdat het een onderwerp is waar ik nog nooit eerder over heb gelezen, wat dit boek wel bijzonder maakt.
Ik vond het boek geloofwaardig, omdat dit boek, ondanks dat Jem sterfdata kan zien, wat heel bijzonder en apart is, realistisch wordt neergezet.
Ik vond het boek spannend, omdat er een voortdurende spanningsboog was, vanaf bladzijde één tot de laatste bladzij. Die spanningsboog was vanaf het moment dat je Spiders datum te horen kreeg en totdat hij daadwerkelijk ook stierf. Want daar draaide het boek natuurlijk om: kon Jem Spider nog redden, of stond ook zijn datum vast?
Eigen oordeel Lamyae

Ik persoonlijk vond het boek vlot verteld, realistisch, leuk en spannend.
Ik vond het boek vlot verteld, want ik heb tijdens het lezen niet gehad van: wat saai zeg, had ik maar een ander boek gekozen.
Ik vond het boek ook realistisch, want er bestaan wel spirituele mensen. Maar ik vind het ook wel onrealistisch, want twee spirituelen in één boek is wel heel toevallig.
Ik vond het leuk, want ik kon me best wel goed inleven. Jem, de hoofdpersoon is ook ongeveer even oud als ik.
Ik vond het ook spannend, want op sommige momenten dacht ik: wat gaat er gebeuren?

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Lol Maar ik ben nog niet zo heel ver met lezen. Hoofdstuk 5

You always have a choice in life, it's sometimes just

Haha xd

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Hoofdstuk 6 inmiddels ^^
Ik heb nog steeds niet gegeten ;O

You always have a choice in life, it's sometimes just

Ik ga, doeg<3

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Doeii <3

You always have a choice in life, it's sometimes just

Lol, ik ga nu eten btw xd

You always have a choice in life, it's sometimes just

Er is nu niemand meer. :C

stay safe because I like being alive at the same time as you

Ik ben terug

Mijn username is een kopje, geen plaat

I'm here. For a few minutes xd

You always have a choice in life, it's sometimes just

Yaaay, leven. c:

stay safe because I like being alive at the same time as you

Heb je de volledige versie van Super Harry al gezien?

Mijn username is een kopje, geen plaat

Aero schreef:
Yaaay, leven. c:

You always have a choice in life, it's sometimes just

CarrotKing schreef:
Heb je de volledige versie van Super Harry al gezien?

Mijn username is een kopje, geen plaat

CarrotKing schreef:
Ik ben terug

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.