• In dit gerenoveerde gebouw zijn een aantal appartementen gemaakt, speciaal voor jongeren tussen de zestien en zesentwintig. Op het oog lijkt het een normale jongerenwoning, feestjes, troep en ruzies. Maar er is één ding anders, de meeste inwoners zijn namelijk vampiers.


    Het leek me wel een leuk, niet al te ingewikkeld idee. :'D Er mogen dus mensen én vampieren in het gebouw wonen, alleen of met meerdere in een appartement. Alleen, er zijn géén slechte vampieren in dit gebouw. Je kan als vampier dan ook géén mensen bedreigen die ook in het gebouw wonen. Natuurlijk drinken ze wel bloed, via voorverpakt bloed, dierenbloed of eventuele vrijwilligers.

    De indeling van het huis:
    Er zijn twee verdiepingen en een begane grond. Op de begane grond heb de entree, de brievenbussen, het kantoor van de huisbaas (Darren Dimir) dat het nummer 1 draagt en een gezamelijke woonkamer met een keuken. Dan heb je een trap naar beneden, opslagruimte en een trap naar de eerste verdieping, waar de kamers/appartemenen de nummers 10 tot en met 17 bedragen. (de nummers 2 tot en met 9 bevinden zich in de opslagruimte) Op de tweede verdieping vind je de nummers 18 tot en met 25. Er is ook nog een kleine kruipzolder waar je in het plafond van verdieping twee een klein luikje kan ontdekken die erheen leid.
    De indeling van de kamers:
    Als je de deur opent en binnenkomt, kom je in de hal. Die komt uit op een woonkamer, met aan de ene kant een open keuken en aan de andere kant twee deuren, van de slaapkamer en de badkamer. In de hal zit een deur met een ondiepe inloopkast die vooral als kleine opbergruimte en kapstok gebruikt word.

    Mensen:
    - Damon Blake Kamernummer 18
    - Jeremy Velez Kamernummer 14
    - Mary Lea Ché Kamernummer 11
    - Cassie Raven Benson Kamernummer 17
    - Celeste Blake Kamernummer 10
    - Yomi junko child Kamernummer 12


    Vampieren:
    - Luca Jones Kamernummer 19
    - Darren Dimir Kamernummer 13
    - Solomon Vigée-Lebrun Kamernummer 16
    - Layne Nicolas Kammernummer 24
    - Chèlle Ophelia McFadden Kamernummer 22
    - Hanna Brigitta Kunert Kamernummer 21


    De regels:
    - AN gebruik graag.
    - Je kan niet iemand vermoorden zonder toestemming.
    - Buiten de RPG praten tussen haakjes.
    - Plezier maken.
    - 16+ is toegestaan.

    Het is op elk moment mogelijk om in te stromen als nieuwe bewoner. Je hoeft hiervoor niets bij te lezen of te weten.

    Rollentopic.


    Your make-up is terrible

    Jeremy Velez

    Ik knikte lichtjes en lachte. 'Ja, potloden. Wat anders? En ik denk niet dat iemand ze hier zal hebben,' zei ik en ik haalde mijn schouders lichtjes op. 'En bedankt, als ik niet terug kom, dan lig ik ergens in een shock door de drukte,' zei ik met een klein lachje.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Luca Jones
    "Celeste misschien." opper ik. Ik lach even. "Als je niet terugkomt zal ik je zoeken en redden, beloofd."


    Your make-up is terrible

    Jeremy Velez

    'Hmm, maar Celeste is haar hondje aan het uitlaten. Kan ik net zo goed zelf halen. Ze zelf hebben is toch wat prettiger dan ze telkens lenen,' glimlachte ik. 'Als je niet terugkomt zal ik je zoeken en redden, beloofd,' zei hij waardoor ik weer begon te glimlachen. Uit reflex knuffelde ik hem even. 'Ergens brengt het mij in de verleiding om expres niet terug te komen om te kijken of jij je daar ook aan houd,' lachte ik zachtjes. 'Maar dat zal ik niet doen. Ik geloof je wel en bovendien vind ik om zulke dingen een grap te maken beetje raar.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Luca Jones
    Ik knuffel hem terug, nog altijd even comfortabel als ervoor. "Je mag het heus wel proberen." Ik werp een blik op de klok. "Laat het even weten als je er weer bent, over een uur kom ik je zoeken." Ik kijk hem grijnzend aan.


    Your make-up is terrible

    Jeremy Velez

    'Een uur?' vroeg ik verbaasd. 'Ik mag blij wezen als ik in een uur de winkel heb gevonden waar ze die dingen verkopen.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Luca Jones
    "Nee joh, het is zo dichtbij." zeg ik verbaasd. "Nou vooruit, je krijgt uitstel, anderhalf uur." glimlach ik.


    Your make-up is terrible

    Jeremy Velez

    'Yee,' zei ik met een lachje. 'Maar, dichtbij betekent niet dat het makkelijk te vinden is.' Ik gaf hem nog even een knuffel. Het voelde gewoon fijn oké? 'Tot zo,' zei ik met een glimlachje en begon al te lopen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Luca Jones
    Ik glimlach breed en knuffel hem terug. "Totzo." zeg ik terug. "Ik kom echt zoeken hoor." zeg ik nog snel als hij al wegloopt.


    Your make-up is terrible

    Jeremy Velez

    Ik opende de deur en keek nog even achterom. 'Zin in verstoppertje?' vroeg ik nog met een lachje en sloot toen de deur. Eerst cartoons en nu verstoppertje? Ik schudde lichtjes mijn hoofd en begon te lopen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Cassie
    Ik bijt op mijn lip als ik Luca en Jeremy zie knuffelen en ze zacht met elkaar praten. Iets later geven ze elkaar weer een knuffel waarna Jeremy weggaat. Ik kijk twijfelend naar mijn handen. Er zou vast niks tussen hun gbeurd zijn toch?


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Luca Jones
    Ik lach even en loop terug naar Cassie. "Verstoppertje." Ik schud met mijn hoofd.


    Your make-up is terrible

    Cassie
    'Ja verstoppetje erg grappig,' mompel ik waarna ik zwakjes glimlach.

    [Ik reageer morgen bij Alcatraz, zit nu op mobiel en dan heb ik niet echt zin om lange stukken te schrijven]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jeremy Velez

    Ik keek een beetje om mij heen terwijl ik alsmaar rechtdoor liep. Links en dan rechtdoor. Ik had het onthouden. Ik stopte mijn handen in mijn zakken en liep verder. Bomen, die werden alsmaar minder. Ergens vond ik het jammer, maar het was wel logisch. Het park, zou ik dat nog kunnen bezoeken in anderhalf uur? Ik wist het niet. Zo onderhand was ik in het centrum aangekomen, althans die vermoeden had ik. Er waren veel mensen en er ging even een rilling door mij heen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Dat begrijp ik wel haha. Dit is mijn laatste reactie, dan ga ik in bed.]

    Luca Jones
    "Ja, is het wel hoor." zeg ik met een kinderlijke stem. Jeremy vrolijkt me erg op.


    Your make-up is terrible

    Cassie
    Ik bijt twijfelend op mijn lip.
    'Luca,' begin zacht. 'Er is toch niks tussen jou en Jeremy gebeurd?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered