(RPG) - Elements - 1 - Speeltopics

Er zijn van elk element 5 kinderen geboren. Zij moeten samenwerken om het kwaad te bestrijden. Zij zijn de enigen die de elementen beheersen en de wereld kunnen redden. De kinderen worden beschermd door hun ouders en de ouders laten de kinderen onderduiken in een reservaat, waar water, aarde, vuur en lucht zijn. Niemand weet waar de reservaat is en zo weet het kwaad het ook niet. Ze kunnen de elementen nog niet goed beheersen, ze zullen moeten oefenen en klaarmaken voor de strijd. Zullen de kinderen de wereld redden? Worden ze bevriend met elkaar of ontstaat er ruzies en komt er ook liefde aan te pas?



Rollen:

Alleen 2 jongens. Dan is alles vol!

Lucht klik
Lucht:

- Jake Kandal Parker door TheRumIsGone (Jongen)
- Tyler Jeremy Lovely door BrainWashing (Jongen)
- Amy Hall door annemellark (Meisje)
- Jake Owen O'Conner door LEADERLOUIS (Jongen)
- Dehlia Payson Keeler door xHeavenlyx (Meisje)

Vol!

Water klik
Water:

- Dawn Mary Claire door XChobitsX (Meisje)
- Noah-Lynn Amelia Rivera door IHeartMusicc (Meisje)
- Melody Eleanor Blake door AweSomee (Meisje)
- Colin Stanley Lesters door MeLuvZaynx (Jongen)
- Drew Emanuel Robles door Password (Jongen)

Vol!

Aarde Klik
Aarde:

- Alice Evana Jhonson door TheRumIsGone (Meisje)
- Abbigail Skye Marylin door LEADERLOUIS (Meisje)
- Boyd Damian Fray door iCharizard (Jongen)
-
-



Vuur Klik
Vuur:

- Matthew James Morisson door IHeartMusicc (Jongen)
- Chayenne Sharona Avery door Ry (Meisje)
- Maybole Jody Sage door MeLuvZaynx (Meisje)
- Blaise Alexian door XShyDevilX (Jongen)
- Katelynn Carly Dalton door Password (Meisje)

Vol!

Reservaat

Dit is het reservaat waar wij onderduiken/verblijven. Het is in vijf stukken verdeeld, in water, lucht,vuur, aarde daar kunnen ze trainen. Boven elke element is er een plaatje, hoe het ongeveer eruit ziet. Je moet er dan ook bij denken, dat het aan elkaar grenst. En als laatste stuk zijn er twee huizen, die vijf kamers hebben, twee badkamers, woonkamer, keuken, een klein balkonnetje en een klein tuintje. De andere huis is voor de jongens en andere voor de meisjes.

Huizen

Kamer indeling:

Meisjes:
Katelynn - Dawn
Alice - Amy
Abbigail - Noah-Lynn
Melody - Maybole
Chayenne - Dehlia

Jongens:
Colin - Drew
Jake - Tyler
Jake Owen - Boyd
Matthew - Blaise


http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=131480&page=last&message=175
Rollentopic

Regels:

- Maximaal 2 personages per persoon.
- Taal: Nederlands.
- Geen mensen die snel opgeven.
- Relaties en 16+ zijn toegestaan, maar hou het wel netjes.
- Minimaal twee regels tekst.
- Hou het fantasievol, maar ook een beetje realistisch.
- Naamverandering doorgeven.
- Geen perfecte personages.
- Als je iets wilt zeggen liefs tussen haakjes: ( )
- Plezier maken.

[ bericht aangepast op 28 april 2012 - 15:55 ]

---

One Who Travels A Higher Path.

(Het is nu begonnen! (

Dawn Mary Claire:

Met piepende banden rijdt mijn moeder richting het bos. ‘Mam, waarom rijd je zo snel?’ vroeg ik een beetje bang en vasthoudend aan de leuning van de auto. ‘Lieverd, er is iets heel gevaarlijks achter je aan, die je weg wilt hebben en ik probeer je te beschermen’ zegt mijn moeder kijkend in de achteruitspiegel naar mij en verder rijdt. Ik kijk uit het raam en zie bomen voorbij flitsen. ‘Waar gaan we heen?’ vroeg ik nog steeds bang. ‘Schat, jij gaat ergens heen waar je veilig bent, je gaat naar een reservaat’ ik voelde dat ze harder ging rijden. ‘En jij dan?’ vroeg ik in paniek. ‘Lieverd, jij hebt een krachtige gave, jij kan de wereld redden. Het enige ding, leer je gave kennen en hem onder controle te hebben’ zei mijn moeder. ‘Maar….’piepte ik. ‘Lieverd, stel niet zoveel vragen en het komt goed. Je moet je gave accepteren’ toen remde mijn moeder af en waren we aangekomen bij het reservaat. Mijn moeder stapte uit en ik volgde haar voorbeeld. Ze pakte uit de kofferbak mijn koffer en ik hield mijn beertje, die ‘Alex’ heette stevig vast. Ze loopt gelijk met mijn koffer naar het begin van het reservaat. Ik volgde haar en stond nu naast haar. ‘Lieverd, ik weet dat je dit niet leuk vindt, maar het is je eigen best wil. Ik wil dat je veilig bent. Je bent belangrijk voor mij’ Zei mijn moeder bijna huilend. ‘Ik weet het mama’ Ik knuffelde haar en loop met mijn zware koffer de reservaat binnen. Ik draai mij om naar mijn moeder en zwaai haar uit terwijl ze naar de auto liep en weg reed. Nu ben ik alleen. Zullen er meer mensen komen? Ging het door mijn hoofd.

---

One Who Travels A Higher Path.

[abo]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

[Mijn Topics]

---

El Diablo.

[abo]

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

[Ik post later wel iets, moet nu weg --]

(Is goed!)

[ bericht aangepast op 27 april 2012 - 20:11 ]

---

One Who Travels A Higher Path.

Chayenne

Ik zucht en kijk mijn vader aan. 'Waar gaan we nou heen?' vraag ik zeurend. Dat vroeg ik al de hele weg, en dat was 2 uur lang. 'Naar een veilige plaats.' zei hij, en dat was telkens zijn antwoord. Ik zucht, en kijk rond. Als we bij een plek aankomen stopt hij de auto, en pakt mijn tassen. Hij geeft me snel een knuffel en een kus. 'Het is voor je eigen veiligheid' zucht hij, en rijd met die woorden weg. Ik rol met mijn ogen, en loop verder. Ik kijk wat rond terwijl ik de oortjes van mijn Ipod uitdoe. Wat is dit voor plaats?

---

El Diablo.

Mijn Topic's.

Colin Stanley Lesters.

'Doe voorzichtig en eh, ik hou van je' De stem van mijn zusje galmt nog door mijn hoofd, ondanks dat ik al meer dan een uur in de auto zit. Mijn vader zegt steeds dat we er bijna zijn, maar dan belanden we weer in een file ofzo. "Stan, we zijn er nu écht bijna" Zegt hij nu serieus. Zijn stem en de woorden die hij uitspreekt maken me lichtelijk zenuwachtig. Ik was van te voren al ingelicht door mijn ouders, omdat ze vonden dat ik het moest weten voordat ik hier heen zou gaan. Om eerlijk te zijn hebben ze me pas gister ingelicht, maar het is toch beter dan dat ik hier in de auto zou zitten zonder te weten waar ik heen zou gaan. Ik hoop dat er nog andere mensen zijn zoals ik, anders zou ik echt geen flauw idee hebben van wat ik daar zou moeten doen. Ja, trainen natuurlijk, maar hoe kan ik nou plezier hebben in mijn eentje? En hoe kun je in godsnaam trainen in je eentje? Je hebt toch een trainer nodig? Of niet? Ach, daar kom ik straks wel achter. Hoop ik.
Ik voel dat mijn vader vaart mindert wat mijn hart nog sneller doet kloppen. Dit is het moment. Het moment dat ik afscheid moet nemen van mijn vader. Gisteravond heb ik al afscheid genomen van mijn zusje die vanochtend naar haar werk moest. Van mijn moeder heb ik vanochtend afscheid genomen. Ze barstte in tranen uit toen ik in was gestapt. Ze stuurde me zelfs een sms'je toen mijn vader de auto net had gestart en we de hoek om reden. Ik hoop dat ze het red en dat ik snel weer thuis kom. Als ik dan ook thuis kom.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Melody Eleanor Blake

Ik klemde me stevig vast aan mijn broer. Ik had net al afscheid moeten nemen van Moon ik mist haar nu al. Jordan paste nu op haar totdat Jake terug was. "Waar gaan we nou eigenlijk heen" schreeuwde ik naar Jake omdat hij het anders niet zo horen. "Naar een reservaat waar je, je kracht kan beoefenen" antwoordde hij rustig. We reden met volle vaart en bocht om en ik klemde me nog steviger vast. Toen we er eindelijk waren remde Jake met piepende banden en slipte. "Jake" gilde ik uit angst. Hij lachte. Na een tijdje liet ik hem voorzichtig los en stapte af. Jake volgde mijn voorbeeld. Ik zette mijn helm af en schudde mijn haar even, ik legde de helm op de motor en deed mijn haar in een knot. Jake pakte mijn tas uit de motor en zette hem op de grond. "Dus...." begon ik langzaam en een traan gleed over mijn wang. Jake veegde hem weg. "Ik ga je missen zusje" zei hij en hij knuffelde me. Ik knuffelde hem terug. "Ik ga jou ook missen Jake en Moon" antwoordde ik door mijn tranen heen. "Het komt goed" zei hij terwijl hij me los liet en iets uit zijn broekzak haalde. "Ik heb nog wat voor je" zei hij en pakte een kettinkje uit een doosje en deed hem bij me om. "Dat je Moon en mij niet mag vergeten" zei hij en probeerde niet te huilen. "Hou je taai zus" zei hij en gaf me een kus op mijn voorhoofd. "Hou je taai broer" glimlachte ik en gaf hem een zachte stomp tegen zijn schouder. We knuffelde voor de laatste keer en toen pakte ik mijn tas. "Geef Moon een dikke knuffel van me" zei ik en toen reed hij weg. Ik liep het terrein op en keek om me heen.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Password schreef:
Mijn Topic's.

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Katelynn Carly Dalton || Vuur.

De hele reis heb ik door de auto geschreeuwd. Het is compleet donker, de ramen zijn verduisterd en de chauffeur negeert me. Tussen de voorste stoelen en de achterbank zit een geluid dempend glas.

Thuis had ik te horen gekregen dat ik al mijn spullen moest pakken en een oom zou me naar een kamp brengen, voor jongeren zoals ik. Ik ben altijd in voor alles wat met socialiteit te maken, dus is stond er direct voor in. Toen ik de auto zag - Met name de zwarte binnenkant - krabbelde ik terug, maar het was te laat. Door mijn ouders werd ik de auto ingeduwd. De eerste paar uur heb ik alleen mijn zitten janken. De muziek is grauw en raar. De chauffeur rijd rustig, maar ik ben alles behalve rustig.
De paar uur daarna heb ik op het glas geslagen, maar de chauffeur bleef me negeren. Volgens mij is hij niet eens mijn oom. Volgens mij is hij niet eens een normaal mens. Ik wed dat hij een of andere kidnapper is.

Plotseling stopt de auto. Helaas kan ik door de verduisterde ruiten helemaal niks zien. De man heeft een hoedje dat zijn ogen bedekt. Hij opent de deur en ik vlieg er uit - Letterlijk -. Door mijn domme actie verlies ik bijna mijn evenwicht, maar ik weet me te herstellen. De chauffeur opent de achter klep, haalt mijn twee koffers eruit, bekijkt de achterbank of er niks meer ligt, stapt in en rijd weg. Woedend schreeuw ik hem na, maar ik weet dat het geen zin heeft.
Ik pak mijn trolley-koffers en loop het plein op. Het is geen groot plein en aan de rand staan twee huisjes. Jongens en meisjes. Ik loop naar het gebouw voor de meisjes en duw de deur open en slenter naar binnen, mijn koffers achter me aan gesjouwd.
"Is hier iemand?" Mijn stem is zachtjes en beeft een beetje.

Chayenne

Ik was inmiddels op een bankje gaan zitten, en keek wat rond. Er kwamen al meer mensen, ook met gave's? Ik speel met een van mijn zwarte lokken, en kauw verveeld op mijn kauwgom.

[Mogen ze al hun gave's gebruiken?]

---

El Diablo.

[Weten ze überhaupt van hun gave?]

Ry schreef:
Chayenne
[Mogen ze al hun gave's gebruiken?]

(Ja, hoor. Maar niet dat ze al zoveel kunnen, ze moeten nog beter in hun gave worden)

Dawn Mary Claire:

Ik keek om mij heen en zuchtte diep. Ik zag twee huizen verderop staan. Met mijn zware koffer en met mijn beertje loop ik er naar toe. Het zag er best stoffig uit en tot mijn conclusie was er toch paar mensen gekomen. Ik loop voorzichtig de trap op met mijn zware koffer en houdt mijn beertje stevig vast. Eenmaal binnen zag ik al iemand binnen zitten.

---

One Who Travels A Higher Path.