• FIVE BOYS•ONE DREAM•ONE BAND•ONE DIRECTION
    -




    ONCE A DIRECTIONER, ALWAYS A DIRECTIONER.
    One Direction, thanks for those friends.
    •LOVE Y'ALL.FOREVER

    [ bericht aangepast op 22 april 2012 - 22:20 ]


    i'm broken, do you hear me.

    Kaboem ;D


    i'm broken, do you hear me.

    Hoe gaat het eigenlijk met tante Chelsea?

    Confessor schreef:
    Hoe gaat het eigenlijk met tante Chelsea?


    Wel dat valt wel mee,
    vandaag weet ik niet hoe ik me moet voelen.
    Het kindje van mijn bazin is overleden en nja, je snap het wel.
    Maar voor de rest toppie ! Met jou, nichtje van me?


    i'm broken, do you hear me.

    foreverPayne schreef:
    (...)

    Wel dat valt wel mee,
    vandaag weet ik niet hoe ik me moet voelen.
    Het kindje van mijn bazin is overleden en nja, je snap het wel.
    Maar voor de rest toppie ! Met jou, nichtje van me?

    Aight, jup ik snap, dat is echt sneu, gecondoleerd.
    En met mij gaat het... Tja niet super. Ik weet hoe mijn vader is, gewoon weg egoistisch en hij weet me steeds weer teleur te stellen. Maar telkens blijf ik naar hem toe gaan, blijf ik hem vergeven en hopen dat het eens anders is. Maar duidelijk is het nooit anders en stel ik me telkens weer open voor pijn en teleurstelling.
    En dan kom je bij vrienden, zie je hoe hun hele gezin gezellig aan tafel met elkaar kan zitten. Zie je hoe geweldig hun vader is. Of hoe iemands oudere broer kan zijn, een gewone broer.
    Mijn broer heeft autisme en kan heel erg boos worden, hij maakt ook gebreuk van mensen, alleen als hij wat nodig heeft ben ik goed genoeg om mee te praten. Hij feest tegenwoordig heel veel met vrienden, hij woont begeleid opzich zelf, hij drinkt niet normaal veel en gebruikt drugs.
    Serieus toen ik laatst met hem samen was, schaamde ik me gewoon voor hem.
    En weetje soms voel ik me gewoon jaloers op mijn vrienden, dat hun een normaal gezin kunnen hebben. Ik baal gewoon dat ik dat niet heb.
    En dat knaagt nu verschrikkelijk aan me, sorry voor mijn gezeik D:

    Okay, ik ben ook eens door.
    Slaaplekker, moest iemand dit nog lezen.
    Tot morgen schatjes.
    LOVE YOU !


    i'm broken, do you hear me.

    foreverPayne schreef:
    (...)

    Wel dat valt wel mee,
    vandaag weet ik niet hoe ik me moet voelen.
    Het kindje van mijn bazin is overleden en nja, je snap het wel.
    Maar voor de rest toppie ! Met jou, nichtje van me?

    Zo zielig..


    Some things are changing too much.

    foreverPayne schreef:
    Okay, ik ben ook eens door.
    Slaaplekker, moest iemand dit nog lezen.
    Tot morgen schatjes.
    LOVE YOU !


    Goodnight x


    Some things are changing too much.

    Slaaplekker Chelsea <33

    Confessor schreef:
    (...)
    Aight, jup ik snap, dat is echt sneu, gecondoleerd.
    En met mij gaat het... Tja niet super. Ik weet hoe mijn vader is, gewoon weg egoistisch en hij weet me steeds weer teleur te stellen. Maar telkens blijf ik naar hem toe gaan, blijf ik hem vergeven en hopen dat het eens anders is. Maar duidelijk is het nooit anders en stel ik me telkens weer open voor pijn en teleurstelling.
    En dan kom je bij vrienden, zie je hoe hun hele gezin gezellig aan tafel met elkaar kan zitten. Zie je hoe geweldig hun vader is. Of hoe iemands oudere broer kan zijn, een gewone broer.
    Mijn broer heeft autisme en kan heel erg boos worden, hij maakt ook gebreuk van mensen, alleen als hij wat nodig heeft ben ik goed genoeg om mee te praten. Hij feest tegenwoordig heel veel met vrienden, hij woont begeleid opzich zelf, hij drinkt niet normaal veel en gebruikt drugs.
    Serieus toen ik laatst met hem samen was, schaamde ik me gewoon voor hem.
    En weetje soms voel ik me gewoon jaloers op mijn vrienden, dat hun een normaal gezin kunnen hebben. Ik baal gewoon dat ik dat niet heb.
    En dat knaagt nu verschrikkelijk aan me, sorry voor mijn gezeik D:


    Oh het is geen gezeik, GEVOELENS ZIJN NOOIT GEZEIK. Ik zou zeggen dat ik je snap maar dat kan ik niet aangezien ik niet in je situatie zit. Maar ik begrijp je wel, ik stel me je situatie voor en die is vast niet zo simpel. Ik bewonder het wel dat je toch naar je vader blijft gaan ondanks de tegenslagen dan, zo kan hij je al niets verwijten. Nu je broer is eigenlijk op het foute spoor maar jij als kleinere zus kunt er niks aan doen. Ik kan nu niets goeds vertellen omdat ik moe ben maar, je zeikt niet. soms moeten dingen van je lever, ik ben blij dat je het vertelt want opkroppen helpt niet. En je gezin is misschien niet zoals andere gezinnen maar je moet weten, het maakt je hoe je bent. & je bent een schatje, serieus. Weet dat je altijd bi me terecht kunt. Okay?


    i'm broken, do you hear me.

    Confessor schreef:
    (...)
    Aight, jup ik snap, dat is echt sneu, gecondoleerd.
    En met mij gaat het... Tja niet super. Ik weet hoe mijn vader is, gewoon weg egoistisch en hij weet me steeds weer teleur te stellen. Maar telkens blijf ik naar hem toe gaan, blijf ik hem vergeven en hopen dat het eens anders is. Maar duidelijk is het nooit anders en stel ik me telkens weer open voor pijn en teleurstelling.
    En dan kom je bij vrienden, zie je hoe hun hele gezin gezellig aan tafel met elkaar kan zitten. Zie je hoe geweldig hun vader is. Of hoe iemands oudere broer kan zijn, een gewone broer.
    Mijn broer heeft autisme en kan heel erg boos worden, hij maakt ook gebreuk van mensen, alleen als hij wat nodig heeft ben ik goed genoeg om mee te praten. Hij feest tegenwoordig heel veel met vrienden, hij woont begeleid opzich zelf, hij drinkt niet normaal veel en gebruikt drugs.
    Serieus toen ik laatst met hem samen was, schaamde ik me gewoon voor hem.
    En weetje soms voel ik me gewoon jaloers op mijn vrienden, dat hun een normaal gezin kunnen hebben. Ik baal gewoon dat ik dat niet heb.
    En dat knaagt nu verschrikkelijk aan me, sorry voor mijn gezeik D:


    Dit is geen gezeik Esther. geloof me.
    Als jij dit kwijt moet, moet jij dit kwijt. en dan luisteren wij ernaar en zeggen wij wat wij vinden. En wij horen naar dit soort dingen te luisteren. dus niet zeggen, okay?
    En ik snap het dat het aan je knaagt. ik heb ook nooit een normale familie gehad. al is het niet zo als bij jou, maar ik begrijp dat het moeilijk voor je is. maar jij bent sterk genoeg. kom voor jezelf op. en probeer minder snel te vergeven als je dat niet wilt.

    En dit heeft niks geholpen. Sorry.


    Some things are changing too much.

    Oke, nu heb ik tranen in mijn ogen door jullie, bluh.
    Serieus, ik hou van jullie <33 Jullie zijn gewoon de liefste mensen die ik ken.

    Confessor schreef:
    Oke, nu heb ik tranen in mijn ogen door jullie, bluh.
    Serieus, ik hou van jullie <33 Jullie zijn gewoon de liefste mensen die ik ken.

    We just want the best for you <3
    En als je het ooit niet meer aankan thuis, dan ga je de eerst komende trein naar Delft pakken, en net zo lang voor mijn deur staan rammen voor ik open doe en dan gaan we samen huilen. Okay? (:


    Some things are changing too much.

    Confessor schreef:
    Oke, nu heb ik tranen in mijn ogen door jullie, bluh.
    Serieus, ik hou van jullie <33 Jullie zijn gewoon de liefste mensen die ik ken.


    Dat komt omdat jij ook een fantastisch persoontje bent !
    Ja dat moest nog snel vertellen want ik dacht dus dat het topic dood was en dus besloot ik te slapen maar toen kwam je met je gevoelens en toen kwam de moeder in me naar boven en moest ik mijn mening- achtig iets kwijt. MAAR DUS MIJN MSN EN DIE DINGEN STAAN ALTIJD OP OM NAAR JE GEVOELENS DIE GEEN GEZEIKZIJN TE LUISTEREN.

    Slaaplekker schatjes & tot morgen?!
    Oh ik bedenk me net dat ik misschien morgen er niet ben, ik ga naar mijn moeder waarschijnlijk, ze ligt in het ziekenhuis dan aangezien we morgen word geopereerd maar swat, LOVE YOU


    i'm broken, do you hear me.

    Dankjulliewel <33
    Oeh en Chelsea, slaaplekker en sterkte met je moeder.
    Love you too.