This is the 100th Hunger Games || One - Speeltopics

Het is al vijfentwintig jaar geleden sinds Katniss voor het laatst in de Hongerspelen zat. Maar de spelen gaan nog steeds elk jaar door. Elk jaar worden er vierentwintig mensen in de arena gegooid, om te strijden om leven en dood. Terwijl er uiteindelijk maar één overblijft..

District 1:
Meisje:
Jongen:
District 2:
Meisje: Jillana Trove Vose - MEGUSTAZAYN
Jongen:
District 3:
Meisje: Alexandra Nikita Udinov - Lemmiwinks
Jongen:

District 4:
Meisje: Melrose Elyse Etherington - Rooba
Jongen: Nathaniel Declan Salton - Maysilee

District 5:
Meisje:
Jongen: Christe Jeremiah Avery - MEGUSTAZAYN

District 6:
Meisje:
Jongen:

District 7:
Meisje:
Jongen:

District 8:
Meisje: Adin Alexia Mayorin - xDesire
Jongen:

District 9:
Meisje:
Jongen:

District 10:
Meisje: Lena Anastasia Johanna Menstorze - District10
Jongen: Xavier Marcos Gonzalez - District10

District 11:
Meisje:
Jongen:

District 12:
Meisje: Gayle Phonia Borisovaena - Lemmiwinks
Jongen: Devon Feton Deldiom - Maysilee

- Liefst ervaren rpgers en ook geen mensen die na een paar dagen al niks meer van zich laten horen!
- Reserveringen staan er maar 2 dagen!
- 16+ mag
- Geen oneliners!
- Ga je OOC praat dan met haakjes! () - [] - {}
- Vermoord een ander alleen met toestemming

Begin:
Alle districten zijn bij elkaar, en de tributen worden nu bekend gemaakt!

[ bericht aangepast op 28 maart 2012 - 17:38 ]

---

El Diablo.

Gayle
Bang keek ik voor me uit, wie waren dit jaar de ongelukkigen? Gewain is veilig, hij is al 20, ze kunnen hem niks doen, maar mij wel(God, hoe egoïstisch klinkt dat wel niet?)
"Het komt goed," mompelde ik.

Alexandra
Waarom zou ik bang zijn? Ik ben wel sterk genoeg. Ach, wie houd ik voor de gek? Juist ja, alleen mezelf. De Beroeps maken me af, tenzij ik hoe dan ook bij hun mag.

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Jillana

Ik stond tussen de anderen 15-jarigen en trok wat aan mijn witte jurkje. Er werd naar de schaal voor meisjes gelopen, en er werd een kaartje uitgetrokken. 'Rosalian Crestarea!' was de naam die werd uitgeroepen. Er stapte een 12-jarig meisje naar voren, en ik kon het niet laten. 'Ik bied me aan als tribuut!' riep ik, en liep grijnzend naar het podium. Er werd naar mijn naar gevraagd, 'Jillana Vose' zei ik trots.

---

El Diablo.

Alexandra
"Alexandra Udinov!" was de naam van de ongelukkige.
Ik liep naar voren, ik glimlachte zelfverzekerd, hun waren het niet waard om mijn angst te zien.

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Christe

Bang keek ik naar de schaal voor jongens, wat als ze mij kiezen? ik ben 13, ik overleef dit niet! Ik ademde diep in en uit, en keek naar de schaal waar net een briefje uit werd gepakt. De naam werd uitgeroepen, en het leek alsof de tijd even stil stond. 'Christe Avery!'. Verdoofd liep ik naar het podium, en deed mijn best om niet bang of zwak te lijken. Een beetje trillend ging ik naast een meisje (Alexandra) staan, maar durfde haar niet aan te kijken.

---

El Diablo.

Alexandra
"Oh kom op! Dat joch is pas 13," mompelde ik.
Belachelijk, hij is 13: Hij hoort de beste tijd te hebben.

[ bericht aangepast op 25 maart 2012 - 22:01 ]

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Gayle
Emotieloos keek ik naar de schaal voor de meisjes.
"Gayle Borisovaena!" riepen ze.
Ik liep naar voren, ik hoorde sommige mensen dingen mompelen als 'Dat is het zusje van Gewain!'. Fijn dat ik nog een eigen identiteit had.

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Christe

Ik hoorde nog wat ze mompelde. Oh fijn, ze dachten al gelijk dat ik zwak was. Heel goed begin, maar ze had vast gelijk. Ik zou vast niet verder komen dan het bloedbad.

---

El Diablo.

Jillana

Ik keek even naar de jongen. Hij was dertien? Dude, dan komt hij echt niet ver. Denk ik. Wel zielig dat niemand vrijwillig voor hem wou. In mijn district zouden ze daarvoor vechten.

---

El Diablo.

Ana Dallas Ria.

Ik keek rondom mij heen en hoorde hoe ze de districten afgingen. Alhoewel ik in district 1 zat, werden de ongelukkigen van district 2 eerst geroepen. Ik schrok licht toen ze aankwamen bij wie het meisje van district 1 zou zijn. "Ana Ria." Ik voelde dat ik lijkbleek werd, maar ik was van mezelf al bleek dus het viel gelukkig niet op. Ik keek naar mijn broers en verrekte geen spier. Ik keek kil uit mijn ogen. Vervolgens draaide ik me om en liep met kleine passen naar voren. Ik was niet snel dus ik deed op mijn gemak, zodat ze niet één van mijn minpunten al wisten. Dat moesten ze maar uitvinden in de arena.
Ik ging staan en keek recht voor me uit. Mijn lichtblauwe jurk die ik aanhad, hing op de grond en was helemaal afgerafeld. De jurk was van mijn moeder geweest, zei had hem ook aangehad bij de boetes. Ik probeerde er zorgvuldig mee om te gaan, maar hij was me te groot. Ik kon er niks aan doen en van mijn vader moest ik hem aan doen. De speld die ze jaren geleden had gekregen hing er ook nog aan.

Alexandra
"Het is niet van zwakheid! Ik bedoel het ik vind het belachelijk," mompelde ik gestrest.
Dit is geen goed begin. Zeker niet. Ik moet het ver schoppen, ik kan dit namelijk. Ik hou mezelf weer voor de gek. Ik kom vast om bij het bloedbad.

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Christe

Ik glimlachte zwakjes. Maar volgens mij wist iedereen dat ik bijna meteen zou doodgaan. Ik was geen beroeps. Ik ben heel jong. En niet bepaald sterk. Nee, ik zou het niet redden.

---

El Diablo.

Alexandra
"Je zal niet omkomen bij het bloedbad, ik zal je proberen te beschermen, tenzij ik zelf eerder doodga," fluisterde ik tegen de jongen.
Ik zal oprecht mijn best doen om hem te beschermen, ik zou zelfs mijn leven ervoor opgeven, want hij is jonger.

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Christe

'Dankje' zei ik zacht, en keek naar de grond. Ik wist dat ik bloosde, dat doe ik altijd. Maar waarom zou iemand mij willen beschermen?

---

El Diablo.

Ana Dallas Ria.

De 12-jarige van mijn district stonden vooraan en ik hoorde ze mompelen dat ik zeker zou gaan winnen. Mijn vader had mij en m'n broers voorbereid met een harde opvoeding, maar toch twijfelde ik. Ik had m'n minpunten en ook pluspunten, maar toch. En daarbij, je moet maar geluk hebben om de dingen te kunnen krijgen die je nodig hebt.
Ik keek langs me en zag de anderen staan die al waren opgeroepen. Ik zag hoe ze allemaal hun angst verborgen. Zelf deed ik dat ook, al had ik niet echt angst op dit moment. Ik zou pas echt angst krijgen als ik in de arena zou staan.

Alexandra
"Bondgenootschap?" vroeg ik twijfel-achtig.
Zo vroeg al, best raar. Ik heb het gevoel dat ik hem wel kan vertrouwen, ik moet oppassen, dat zeker ja.

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.