• Ik heb geen idee of hier al een topic over was (wel gezocht niet gevonden, als er een ander topic al is, kan iemand dan linken?), maargoed...

    Mijn vriend en ik zien elkaar meestal het hele weekend, en op donderdag.Maar als hij dan weg is, dan ben ik zò verdrietig.Ik heb meerdere depressies gehad voordat ik hem kende, en de pijn van hem weg te zien gaan of zelf weggaan, de pijn van hem te moeten missen, is haast net zo hevig als van die depressies.
    Slapen : alleen.Wakker worden : alleen. Eten : alleen. En dat zo de hele dag.
    Door de week gaat het meestal nog wel (niet echt meestal, maar ik kan functioneren), maar op zondagavond lijkt echt niks meer te helpen D: .

    Ik vind soms ook wel eens dat ik me aanstel, omdat ik hem donderdag immers weer zie, en hij ook niet dood is, dus geen reden totaal ontroostbaar te zijn.

    Maar toch, iedere zondagavond is een hel, iemand tips hoe het makkelijker word D: ?


    Pain is temporary, quitting lasts forever./Nothing is forgotten , nothing is ever forgotten...

    Ohjee D:

    Je moet er op letten dat je niet helemaal afhankelijk van hem word D: Is niet gezond 'hmm


    quidquid excusatio prandium pro

    Probeer jezelf af te leiden door leuke dingen met vriendinnen te gaan doen. Denk minder aan hem en onderhoudt je ook nog eens je sociale contacten. ;]


    Deep inside, I've never felt alive

    Sociale contacten die onderhoud ik door de week, daarom gaat het dan ook wel, dan heb ik mijn vrienden en school :) .
    Ik ben het gewoon zat om iedere zondagavond in tranen te zijn (hij ook trouwens, en dat maakt mij dan weer verdrietiger, en zie hier de negatieve cirkel) D:


    Pain is temporary, quitting lasts forever./Nothing is forgotten , nothing is ever forgotten...

    Dat zeg ik dus. Ga iets leuks doen met je vriendinnen. Een dagje shoppen, filmavondje met alleen meiden, beautydagje ofzo. Als het je maar een beetje afleidt.


    Deep inside, I've never felt alive

    Ik ken het. Zoek genoeg afleiding, dat helpt vaak.


    Your make-up is terrible

    Ga vroeg naar bed die zondagavond. (cat) Nja ik vind het ook niet leuk als mijn vriend weg moet of ik, maar zodra ik in de trein zit (of hij in de bus) dan whatsappen we met elkaar en dat is ook goed genoeg voor mij.


    -

    Ik vind het ook rot als mijn vriend op zondag weggaat, maar wij smsen zodra hij de bus heeft gepakt en msn-en zodra hij thuis is (krul)
    De eerste paar weekenden nadat ik weer thuis woonde, waren wel het ergste. Toen heb ik ook wel eens gehuild, maar ben er nu wel aan gewend. Eerst zag ik hem elke dag, maar dat is ook wel veel. :')


    'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

    Assassin schreef:
    Ik ken het. Zoek genoeg afleiding, dat helpt vaak.


    Stop being afraid of what could go wrong and start being positive about what could go right

    Ja, ik vind ook dat je je aanstelt.
    Wat Rainbowdash zegt.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik zal niet zeggen dat je je aanstelt - want ik zie de mijne iedere dag - maar je komt behoorlijk wanhopig over. Misschien kun je wat meer met je vriendinnen gaan doen? Werkt altijd goed ;)


    Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

    Mijn vriend is nu een hele week weg. Ik verveel me dus dood en ben alleen maar chagrijnig. Dus heb ik gister de hele dag duits zitten doen, en andere vakken, zodat ik er niet aan dacht. Misschien moet je zondagavond huiswerk gaan maken ofzo, zodat je wel bezig bent;)
    Dat werkte voor mij wel, maar op momenten dat ik niks te doen heb, wordt ik alweer chagrijnig en loop ik alleen maar te schelden en te vloeken..


    Stop holding me under and let me breathe.

    Ik vind dat je je een beetje aanstelt, sorry..


    This time i'm ready to run. Escape from the city and follow the sun.

    Als je steeds in tranen bent als hij weg gaat lijkt het mij dat je een beetje té afhankelijk van hem bent.


    Travel far enough, you'll meet yourself

    Stalingrad schreef:
    Ja, ik vind ook dat je je aanstelt.
    Wat Rainbowdash zegt.


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    Misschien met vrienden enzovoort afspreken?
    Beetje afleiding, en mij lijkt het ook niet goed om hem altijd te zien snapje?


    <3