ok, so I may have gone a little overboard ;x
Naam: Alistair Titus Aracin
Leeftijd: 26
Geslacht: Man
Karakter: Alistair is een man die een vreemde combinatie van karaktertrekken bezit. Langs de ene kant probeert hij van zichzelf een goed mens te maken, maar langs de andere kant is hij ook niet vies van handel op de zwarte markt en een duister gevecht van tijd tot tijd. Over het algemeen is zijn gedrag eerbaar, maar hij durft wel eens de bochtjes afsnijden. Wel hamert Alistair erg op respect voor zowel jezelf als voor anderen. Daarom is hij ook nooit te vinden in het harem of zal hij geen mensen bedriegen als hij handelswaar aankoopt. Meestal is hij kalm en functioneert hij als een bemiddelaar tussen de anderen, hoewel hij zich liever overal buiten houdt. Verder is Alistair een vriendelijke man, hoewel hij over het algemeen geen extreme vreugde laat zien, vanwege het lot dat hem te wachten staat.
Alistair is erg gevoelig voor zijn vak. Hij heeft respect voor leven en zal nooit een dier slecht behandelen, hoe venijnig het ook is. Voor hem is het eerschennis om zo’n wezen te misbruiken of te mishandelen. Hij is dan ook niet mild voor degenen die dat doen. Verder heeft Alistair de slechte gewoonte om gehecht te raken aan alles wat hij verzorgd, waardoor zijn hart breekt elke keer als hij een dier moet achterlaten, of het nu bij de dood is of bij een rijke koopman.
Uiterlijk:
[face claim: Sebastian Stan]
Op de foto zijn Alistairs gezichtstrekken te zien, maar hij ziet er lichtelijk anders uit. Alistair heeft langer haar met slag dat hij met een lederen koordje samenbindt. Zijn haar groeit tot de onderkant van zijn nek. Als het langer wordt dan dat, laat hij er een stuk afsnijden. Het heeft een bruin-blondachtige kleur die in de zomer een blondere tint krijgt en in de winter naar bruin verkleurt.
Alistair heeft blauw, groene ogen, waarvan één minder goed ziet door een ongeluk met kleine draak. Het litteken van de klauw loopt door zijn oog, langs zijn wang en over zijn keel. Hij had geluk dat hij zijn oog niet kwijt was. Dit litteken is niet het enige dat hij heeft. Als je met dieren werkt – hoewel sommige soorten heel wat intelligenter zijn dan anderen – loop je altijd het risico om gewond te raken. Hij bezit verscheidene littekens van brandwonden op zijn armen en benen en zijn handen en onder armen zitten onder de krassen van met kleinere wezens te werken.
Hij is relatief groot voor zijn tijd (zo’n één meter 75) en heeft een stevig stel spieren door het werk dat hij op dagelijkse basis verricht.
Rol: Expert in mythische wezens. Dit houdt in dat hij instaat voor het verkrijgen en het verzorgen van mythische wezens.
Woont: Alistair is eigenaar van het Aricin-landgoed dat zich, afgelegen van het dorp in de laaglanden uitstrekt. Behalve enkelen hectaren beboste grond en weilanden, bevat dat ook een enorme hoeve, waarop allerlei soort personeel hele dagen in de weer is om dieren te helpen en sommige soorten – die dat toestaan- te kweken. Zo heeft hij zijn persoonlijke kudde hippogriefen en vliegen er een draak of twee rond. Alistair verzorgt niet alleen mythische wezens, maar helpt ook mensen met gewone dieren, zoals paarden en ander vee.
Desondanks is Alistair zelden aanwezig op zijn landgoed. Zijn job vereist dat hij veel tijd in het buitenland en de lokale natuur spendeert om bij te leren, aan te kopen en te helpen. Sommige, meer intelligente groepen, komen persoonlijk om zijn hulp vragen als ze met een probleem zitten. Verder weet hij enkele kudden zitten die hij af en toe opzoekt. Zo weet hij dat er in de Valleien van Erdinia een kudde eenhoorns leeft die hij dan met plaatselijke experts bezoekt en bestudeerd.
Afkomst en verleden:
Het Aracin-landgoed is als sinds mensheugenis in de familie. Net als de job wordt het over gedragen van vader op zoon. Alistair heeft het geërfd van zijn vader,
Molan Aracin, die het op zijn buurt van zijn vader heeft gekregen en zo verder en zo voort. Lijkt op een mooie familiegeschiedenis, ware het niet dat de familie Aracin vervloekt is. Iedereen weet immers dat de eerstgeborene van de Aracins altijd een zoon is en dat die zoon nooit ouder wordt dan dertig. Volgens de legende heeft de stamvader van de Aracins ooit een machtige magiër kwaad gemaakt toen die een pegasusjong wilde offeren voor magie en de man hem wilde stoppen. Ik al zijn woede zou de magiër het geslacht vervloekt hebben tot een kort leven waarin pijn en lijden niet in zouden ontbreken.
Zo verging het ook Molan die door eenhoornstropers vermoord werd toen hij een veulen wilde beschermen. De man was, zoals voorzien, dertig toen hij stierf en zijn zoon werd net negen. Molans vrouw,
Kevay had nu de leiding over de boerderij en probeerde haar jonge zoon, Alistair, en haar vijf-jarige dochter, Adele, zo goed en zo kwaad mogelijk het vak van hun vader te leren. Toen Alistair tien was, ging hij in de leer bij een meester in Erdinia, waarvan hij als zeventienjarige volleerd terugkeerde. Nu kon hij alleen maar van de tijd leren, had zijn leermeester hem verteld.
Alistair nam de boerderij over van zijn moeder en ontwikkelde zichzelf over de jaren tot één van de beste experts die het Aracingeslacht ooit gekend had. Zijn reputatie strekt tot ver over de grenzen van Wargadian. Hij is erg geliefd bij de top van de maatschappij, omdat zijn dieren altijd in perfecte staat zijn en hij bovendien heel goed weet waarmee hij bezig is.
Niet alleen was hij altijd bereid om meer te leren, hij zette zijn kennis ook verder op zijn zuster Adele, die voortaan de boerderij leidde wanneer Alistair weer ergens in de bergen zat. Al die toewijding was echter niet zonder prijs. Alistair heeft nooit een vrouw leren kennen waarmee hij het leven wilde delen en nu zijn tijd begint te korten, vrezen zowel zijn moeder als zijn zuster dat hij niet in staat zal zijn de bloedlijn verder te zetten. Zelf zit hij daar niet echt over na te denken. Volgens hem zal
Adele wel in staat zijn om het landgoed te leiden en daarna de bloedlijn verder te zetten. Zeker nadat hij haar – als hoofd van de familie- had uitgehuwelijkt aan zijn beste vriend,
Micheal. De man kent dan wel niks van het vak, hij is goed met geld en bovendien heeft hij op zijn leven gezworen dat hij voor Adele zou zorgen. Het komt wel goed, denkt Alistair. Afijn, dat is wat hij zelf zegt. Eigenlijk knaagt het aan hem. Het feit dat hij elke dag dichter komt bij zijn vroege dood, jaagt hem lichte angst aan, waardoor hij nooit echt zorgeloos is. Alistair vertrouwt Adele, maar ergens broeit de ongerustheid die hem langzaam aan opvreet.
Huisdier: Alistair bezit een kudde hippogriefen die hij kweekt en verkoopt, verder heeft hij twee draken in zijn bezit; een volwassen draak die toebehoorde aan zijn vader, en waarvoor zijn moeder nu zorgt en een jonge draak die hij aan zijn zus heeft toevertrouwd. Verder heeft Alistair altijd wel dieren en wezens op zijn grondgebied rondlopen die hulp of bescherming zoeken, maar die niet aan hem toebehoren.
Alistair zelf heeft alleen een paard dat hij overal mee naartoe neemt. Het heeft geen vleugels en geen hoorn, het is een doodgewoon paard, maar hij houdt er zielsveel van. Airleas heeft een koffie-met-melkkleurige vacht en crèmekleurige manen. Haar schoft is relatief hoog en ze is breed gebouwd wat haar perfect maakt voor werk in de bergen.
[ bericht aangepast op 9 april 2012 - 14:20 ]
Frankly my dear, I don't give a damn.