Ik moet dit gewoon even ergens kwijt, en ik hoop dat iemand van jullie mij kan helpen, en dat dit topic niet gesloten wordt.
Ik heb namelijk een eetprobleem. Mijn moeder heeft dit gisteren bij mij ontdekt, maar eigenlijk maakte iedereen zich thuis en op school al zorgen over mij. Ik ben in één maand meer dan zes kilo afgevallen, terwijl ik daarvoor helemaal niet te zwaar of ook maar een beetje aan de mollige kant was. Iedereen zegt nu dat ze me er bijna eng en mager uit vinden zien. Ik heb mijn moeder beloofd weer normaal te gaan eten en wat aan te gaan komen.
Het probleem is, het lukt me niet. Ik ben al zo gewend aan de hele dag op een lege maag leven dat ik nu geen volwaardige maaltijd naar binnen krijg zonder me helemaal vol en opgeblazen te voelen. Als ik in de spiegel kijk zie ik nog allemaal vet dat ik weg wil hebben, maar tegelijkertijd weet ik dat ik nu eigenlijk al bijna te dun ben. Normaal eten lukt me niet, en mijn ouders kunnen me ook niet de hele dag controleren. Ik wil gewoon normaal en gezond leven omdat ik weet dat ik zo mijn eigen lichaam verpest, en ik wil de belofte aan mijn ouders waarmaken zonder dat er constant op mij gelet hoeft te worden. Ik wil geen anorexia krijgen...
Heeft iemand misschien enig idee wat ik hiermee aan moet?
Mensen die mij in real life kennen: alsjeblieft, ga niet proberen me vol te stoppen met vette dingen, dat werkt niet.
This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.