Bam, toen moest ik mijn bed uit. :c
Dit was de tweede keer in 'n korte tijd dat ik naar de dokter ben geweest, maar zowel de dokter als mijn ouders vonden mijn "gedrag" (klachten, dus) niet normaal voor een 16-jarige puber, maar ze konden de vinger er niet opleggen wat er dan precies was. Nu denken ze dat het psychisch is, omdat ik vroeger wel wat dingen heb meegemaakt, om het zo maar te zeggen. Ik ben alleen nooit zo van het praten geweest, meer van negeren en opkroppen, maar dat uit zich nu in lichamelijke klachten.
Dus nu heb ik een verplichte doorverwijs brief naar een psycholoog. Dat vind ik echt doodeng, want ik ben daar al eerder geweest, maar toen was er geen klik met die vrouw (ik kon echt niet met haar praten) én ik hou sowieso niet van praten over mij en mijn problemen.
Dus ik voel me.. "angstig" en opgelucht tegelijk, omdat ik nu eindelijk wel serieus wordt genomen met mijn lichamelijke klachten. (:
Heeft er iemand tips of ervaringen te delen?(bloos)
everything, in time