School niet, concentreren niet, leren niet, schrijven niet, niks niet.
Er komt geen zinnig woord meer op papier en hoe vaak ik mijn Duits de afgelopen week ook heb doorgenomen, ik was vanmiddag sowieso de helft vergeten. Gewoonlijk haal ik altijd hoge cijfers zonder ook maar een fuck te doen, als ik iets doorneem weet ik het automatisch. Alles hoort vanzelf te gaan en het is gewoon weg. Ik leer veel slechter, ik slaap ook verschrikkelijk slecht, maar dat komt dééls door de koffie. (Ik dring 1 of 2 koppen per dag en niet meer na 8 uur, ik ben er best strikt in.) Maar voor de koppen koffie ging het ookal moeilijker. Sowieso heb ik die enargie nodig.
Ik voel me misselijk, ziek. En die dwangmatige dingetjes van me worden met de minuut erger. Als de lerares het bord uitveegd en er blijft een stukje woord over, blijf ik met een zeer ongemakkelijk gevoel naar dat kleine stukje krijt kijken terwijl ik een aantekening over hoor te nemen. Dat laatste heb ik al best wel lang, maar het is nu gewoon echt erger geworden. En juist nu ik op school alles perfect móét doen want anders zak ik in niveau, lukt het niet. Als ik naar mijn cijferlijst kijk kan ik wel in huilen uitbarsten.
Ik voel me gewoon een wrak en het lijkt alsof ik het uitstraal en het zelfs enigzins aanstekelijk is. Ik weet totaal niet wat ik wil en verander steeds van gedachte.
Weet iemand hier raad mee, want dit kan zo niet verder.
Edit: Over dat dwangmatige gezeik heb ik net met mijn moeder gepraat. Ze zei dat ik waarschijnlijk dwangneurose had, dat heeft zij namelijk ook. Of het nu een lichte of zware vorm is weet ik/we niet. Maar dat is dus al punt één.
[ bericht aangepast op 11 jan 2012 - 21:22 ]
Let it come and let it be