• Dit vraag ik me al heel lang af, er zijn altijd zoveel verschillende meningen en ik wil nu echt jullie mening horen over dit:
    Je ouders, ze bepalen nogal veel voor je. Logisch want het zijn je ouders. Maar bijv. als ze zeggen van eet niet zo veel je word te dik and shit, en van als je een keer thuis komt met chips van nee je mag hem niet gooi maar weg omdat je te dik word enz. En van "Piet je word echt dik." Of nee je mag niet naar die muziek luisteren, is niks voor jou. En dan allemaal van die dingen. Dan denk ik; jullie mogen al genoeg over mij zeggen, maar zulke dingen bepaal ik zelf. Ik weet toch zelf ook wel dat ik dik word van dat eten, dat ik dikker geworden ben en of die muziek wel mijn smaak is? Anders luister ik het toch niet. Dat zijn allemaal van die kleine dingetjes wat jouw eigen verantwoordelijkheid is en waar je zelf last van krijgt door er niks aan te doen. Ik vind het logisch dat je ouders je er mee bemoeien, maar je bepaalt het uiteindelijk toch wel zelf?


    Hoe denken jullie daar eigenlijk over?


    Where words fail, music speaks

    Mijn vader heeft zoiets van: ''Jij moet ermee lopen/ernaar luisteren''. Dus heb er geen last van.
    Maar kan me best voorstellen dat het best irritant is, ja.


    'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

    Je ouders moeten je voorlichting geven over bepaalde dingen (zoals alcohol) en daarna bepaal je zelf wat je met die informatie doet. Zo zie ik het tenminste.
    Maar ik kan er echt slecht tegen als ze zeggen dat je dik bent (doen ze niet hoor, maar wel bij vriendinnen van me), terwijl je BMI helemaal niet verkeerd is. Dan heb je gewoon geen reden om zoiets te zeggen, is alleen maar slecht voor je zelfbeeld :/


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Mijn ouders moeien zich daar niet mee :W


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Enige waar me ouders op dat gebied mee bemoeien is..
    Als de kleding en al niet TE extreem is en zo [Me moeder is op dat gebied makkelijke.. Ongeveer dezelfde smaak].
    En met eten.. alleen van dat ik goed moet eten enzo.. [Ik ben slechte eter XD]
    Mja, ze vind het goed zolang ik s'avonds eet en niet alles eruit kots in de wc.

    Op me broertje wel van dat hij niet te veel mag.. [hij is wat aan de zware kant]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Dat ouders letten op je gezondheid door je gezond te laten eten enzo lijkt me op zich logisch. Zo lang ze redelijk blijven en er geen probleem van maken als je af en toe snoept. Maar je muziek smaak? Dat moet je toch helemaal zelf bepalen, daar hebben je ouders niets mee te maken wat mij betreft. Je moet immers geen kopie worden van je ouders, en daar zouden ze ook niet naar moeten streven.

    Als mijn vader zich met die dingen zou bemoeien heeft hij mooi pech. Ik ga dan echt niet naar hem luister. Het is toch jouw leven en je moet toch leren zelfstandig zijn. Dan moeten ze je dat ook laten doen.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Godnondeju, ben 19, ik beslis nu zelf. :W
    Ik ben goed beinvloed. Kreeg heavy metal mee van huis. *O*


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Mijn moeder doet dat ook. Elke keer weer zeggen 'moet je dat nou wel eten?' als ik ook maar enigszins iets eet waar meer dan 100 calorieën inzitten.
    En dan heb ik zoiets van, stfu mens, dat jij nou niks eet waar calorieën inzitten moet jij weten, maar laat mij lekker eten(joehoe)

    Voor de rest heb ik verder nergens last van, ze laten me alles gewoon zelf bepalen. Hoeven ze ook niet anders te proberen trouwens.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2012 - 0:10 ]


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    Kijk, over die chips vind ik wel dat ze iets mogen zeggen, omdat dat echt gaat over de gezondheid van je kind. Maar zeggen dat het gewoon niet mag vind ik een slechte methode, omdat je je kind dan net meer aanmoedigt om het nog eens een volgende keer te proberen. Je zou eerder iets moeten zeggen als "Eet dat straks, en niet te veel".
    Over die muziek vind ik dat ouders niets te zeggen hebben. Natuurlijk, als je in heel het huis de speakers superluid zet, zodat de hele straat het kan horen,... dan is een reactie heel normaal. Maar als je gewoon rustig je oortjes in steekt, of op je kamer? Nee, dan moeten ouders gewoon zwijgen en hun kind laten zijn wie ze willen zijn. :Y)


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Voiceless schreef:
    Mijn vader heeft zoiets van: ''Jij moet ermee lopen/ernaar luisteren''. Dus heb er geen last van.
    Maar kan me best voorstellen dat het best irritant is, ja.


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    mijn ouders hebben wel al eens gezegd van eet niet zoveel snoep ofzo.
    Maar nooit echt van je wordt dik, en luister niet naar die muziek en dat soort dingen.
    Ik begrijp wel dat het irritant kan zijn voor je.


    Imagination set us free to be just what we want to be ~

    Mijn ouders laten me met rust, maar soms hebben ze een periode waarin ze als ik niet vraag van; "Papaaaa, mag ik alsjeblieieieieieieft een snoepje?" ze helemaal chagrijnig worden. En ik heb nogal een hekel aan vragen, smeken, alsjeblieft zeggen en die dingen, dus dat is niet echt gezellig =]


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...