Ik ben een nieuw verhaal aan het schrijven op mijn laptop. Gewoon voor mezelf en ik wil jullie een stukje laten lezen. Als je het wil teminste 
Lindy staat op het kruispunt. Hier is het allemaal gebeurd. Net 3 weken geleden. Ze kan het nog niet geloven. Op dit kruispunt is haar zusje aangereden. Valentine heette ze. Ze was nog maar 15 jaar. En het ergste was: het was niet eens haar fout. Valentine stak over toen het licht groen was en 1 of andere idioot reed door rood en raakte haar volop. Lindy kijkt naar de auto’s, fietsen en voetgangers die voorbij gaan. Waarom nou net zij? De eerste paar dagen waren het ergst om Valentine te zien. Ze lag in coma. Allemaal wonden op haar lijf en een krijt wit gezicht. Aan een heleboel buisjes en slangetjes. Lindy krijgt nog rillingen als ze eraan terug denkt. Ze pakt haar fiets en rijdt weg, weg van daar, weg van al haar verdriet. Kon het echt maar zo. Lindy rijdt richting het park. Waarom? Waarom niet naar de parkeergarage? Ze stapt af en gooit haar fiets in een bosje. Ze rent het grasveld op. Waarom rent ze? Lindy struikelt ergens over en valt op de koude, harde grond. Ze begint te snikken. ‘WAAROM?!’ Schreeuwt ze hard en ze gaat op haar rug liggen. Lindy kijkt naar de donkergrijze wolken die voorbij komen en gaan. Daar is Valentine ook. Ze is zo ver weg, maar lijkt zo dichtbij. Het lijkt of ze zo nog gewoon hier kan komen aan rennen en haar kietelen. Zo was Valentine. Altijd vrolijk en gelukkig. In ieder geval, zo leek ze. Lindy voelt dat het begint te regenen, maar toch blijft ze liggen. Waarom? Zo ligt ze een tijdje en het begint steeds harder te regenen. Dan hoort Lindy iemand haar naam roepen: ‘Lindy! Lindieeeee!’ Lindy staat op en kijkt naar de vage schim die steeds dichterbij komt. Het is haar vader. ‘Pap…’ Zegt ze zachtjes. Haar vader komt naar haar toe gerent en knuffelt haar. ‘Meisje. Zo word je ziek.’ Zegt hij. ‘Pap, ze is dood…’ Zegt Lindy met een trillende stem. ‘Ja liefje. Maar kom nou alsjeblieft mee naar huis.’ Lindy’s vader trekt zijn jas uit en slaat die om Lindy heen. Lindy begint nog harder te snikken en zet het op een lopen. Ze wil alleen zijn, alleen met haar gedachtes.
Fishy Does Rawrrr... Tiger Does Blub <3
