Ben ik echt zo vreselijk? - Liefde, Vriendschap & Familie

Allereerst, ik weet dat er mensen zijn die véel ergere dingen meemaken en dat spijt me echt zo voor die mensen. Ik verafschuw mezelf dat ik durf te klagen en voel me ook vrij nietig tegenover de mensen die zóveel doorstaan hebben zonder ook maar een krimp te geven. Sorry, echt sorry maar ik houd het niet meer.

Áltijd, ál-tijd commetaar. Het zijn kleine dingen maar het stapeld zich op en op en op. Mensen die het bloed onder mijn nagels vandaan halen, maar ik ben niet in de positie om iets terug te zeggen. En áls ik het doe maak ik het enkel erger.
'Had dat godverdomme opgeruimd'
'Ik was het vergeten, sorry.'
'Dit is de zoveelste keer dat ik het zeg!'
'Ik zag het niet, écht!'
      Het is niet, dat ik niets fout doe, in tegendeel, ik kan mezelf wel wurgen om alles wat ik tot nu toe totaal heb verkloot. Van mijn onredelijke topics, tot mijn ondoordachte acties en woorden. Alle ongelukjes, misstappen, onwetenheden, het knaagd aan me, het vreet me op en blijft altijd wel even bij me. Eerst vond ik mijn uitweg op school, maar dat lijkt ook steeds meer te veranderen. Het continue commetaar van de klas...
'Je komt ook áltijd te laat!'
'Sorry, ja, ik kan niet plannen, maar ik doe écht mijn best.'
'Heb je alweer een 3?'
'Ik had een...'
'Black-out, jaja die smoes kende ik al.'
'Ik had écht een black-out, ik had zo hard geleerd en ik wist alles, in de les vraag je altijd alles aan me en ik weet het antwoord. Maar toen...'
      Het is niet alleen het commetaar, maar ook de druk die op me word gezet. Die gemene grapjes, die eigenlijk helemaal neit gemeen zijn. Maar niemand geloofd me als ik zeg dat ik me verslapen heb of als ik een black-out had, omdat ik het zo vaak heb. En écht ik wil helemaal niet te laat komen, ik wil zo graag goede cijfers halen, ik wil terug naar het vwo, ik wil écht niet zakken naar vmbo, ik wil geen domme dingen zeggen, ik wil niet bekend staan om mijn fouten en toch gebeurd het!

Het ergste vind ik nog, het getreiter van mensen die ik helemaal niet ken. Bij de kluisjes trappen ze mijn boeken weg, als ik iets laat vallen tijdens het fietsen rijden ze er expres overheen, als ik iets zeg en ze horen het, krijg ik meteen een bot antwoord. Wát heb ik die mensen aan gedaan, dat dit gebeurt? Ze kennen me niet, hebben me nog nooit gezien ik ben een complete vreemden voor ze en toch, iedere keer weer...
      Ben ik echt zo vreselijk? Zijn mijn misstappen zó groot? Heb ik die mensen iets aangedaan, wat ik ben vergeten, waardoor ze boos op mij zijn? Heb ik een attitude die ze niet aan staan? Beoordelen ze me op mijn uiterlijk? Ben ik zó, zó..? Wát ben ik? Onredelijk, ondoordacht, arrogant, lelijk, onzeker, bitchy,aandachtstrekkerig? Serieus, wát ben ik dan volgens hun dat ze dit alles laten gebeuren?!
      Ik weet het ik ben niet perfect, ik weet het ik ben niet prachtig, ik weet het ik ben niet intilligent, ik weet het ik denk niet na voordat ik iets zeg. Ik weet dat ik álles behalve perfect of enigzinds 'goedgekeurd' ben, maar ik krijg mezelf maar niet veranderd, hoe hard ik ook probeer. In gedachte overdenk ik mijn woorden, maar puntje bij paaltje, laat ik alles schieten. Ik neem me dingen voor, die verzwakken. Iedere poging om mezelf zowel innerlijk als uiterlijk te veranderen mislukt en het is alsof ze het zien, alsof het er vanaf druipt. Ik voel me gebruikt voor hun sadistische spelletjes, maar één woord er over en iedereen is tegen me. Ik weet écht niet wat ik moet.

[ bericht aangepast op 11 okt 2011 - 18:57 ]

---

Let it come and let it be

Countenance schreef:
(...)
Maar ik sta er niet boven en heb bij lange na neit genoeg zelfrespect om het te negeren. Keer op keer raakt het me en ookal doe ik alsof het me niks kan schelen, het scheelt me wél. Het enige verschil is of ik nou stiekem lijd of openbaar.
      Maar als ik mezelf er doorheen sla, wát heb ik dan nog verder aan de wereld. De enige momenten waarop ik me veilig voel is als ik slaap, en zelfs soms dan niet, en tijden balletles wat ik één uur per week heb. De rest van mijn dagen zit ik maar naar de klok te staren, hopend dat het voorbij gaat.

Probeer dan iets aan je zelfrespect te doen. Ga voor de spiegel staan en zeg tegen jezelf 10 x dat je mooi bent, van binnen en van buiten. En nog meer van dat soort zinnen. Elke dag. Tot je jezelf overtuigd hebt. Misschien een tip? ^^

Ik zou je heel graag advies geven, maar ik zou niet weten wat eerlijk gezegd.. ik hoop iniedergeval dat er mensen hier op Q zijn die je wel het advies kunnen geven waar je iets aan hebt, want dat verdien je! Wat ik voor nu wel kan doen, is zeggen dat je me altijd kan pb'en als er iets is. En dit te quoten:

Krullie schreef:

-big hug-

---

Inspiration can hit you any time

Lieve, lieve, lieve Countenance.
Ik weet nu al, ookal ken ik je niet, dat jij een prachtig persoon bent. Vanbinnen en vanbuiten. Al degene die jou nu pesten, uitschelden en niet voor je opkomen zijn egoïstisch, naïef, oppervlakkig en qua persoon helemaal niets waard! Probeer van je af te bijten, laat niet over je heen lopen en sla terug. Ik wéét dat je dat kan, ik weet dat je daar sterk genoeg voor bent. net zoals ik weet dat jij prachtig, intelligent, enzovoort bent. Probeer jezelf niet te veranderen voor andere mensen, je bent perfect zoals je bent. -big hug-

[ bericht aangepast op 11 okt 2011 - 19:24 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Pemberley schreef:
Lieve, lieve, lieve Countenance.
Ik weet nu al, ookal ken ik je niet, dat jij een prachtig persoon bent. Vanbinnen en vanbuiten. Al degene die jou nu pesten, uitschelden en niet voor je opkomen zijn egoïstisch, naïef, oppervlakkig en qua persoon helemaal niets waard! Probeer van je af te bijten, laat niet over je heen lopen en sla terug. Ik wéét dat je dat kan, ik weet dat je daar sterk genoeg voor bent. net zoals ik weet dat jij prachtig, intelligent, enzovoort bent. Probeer jezelf niet te veranderen voor andere mensen, je bent perfect zoals je bent. -big hug-

Ik vind het écht heel lief van iedereen dat ze het zeggen en het betekend oprecht iets voor me. Maar ik heb zojuist het stadium bereikt dat ik die dingen zie als 'leugentjes om bestwil', als ik het moet afstrepen tegen álles wat ik naar mijn hoofd heb gekregen gegooit... Evenals het feit dat als ik nadenk, ligt het aan die honderden mensen die me maar blijven pesten, of aan één persoon, ik. Dan is dat laatste het logischd en ja, het is geen goede manier van denken en ik vind eht ook gewoon dom dat ik alles zo wegstreep maar toch denk ik zo. En ik weet dat het voor jullie zo ook héel moeilijk is om me te helpen, maar, ik weet gewoon niet wat ik hiermee moet.

---

Let it come and let it be

Countenance schreef:
(...)
Ik vind het écht heel lief van iedereen dat ze het zeggen en het betekend oprecht iets voor me. Maar ik heb zojuist het stadium bereikt dat ik die dingen zie als 'leugentjes om bestwil', als ik het moet afstrepen tegen álles wat ik naar mijn hoofd heb gekregen gegooit... Evenals het feit dat als ik nadenk, ligt het aan die honderden mensen die me maar blijven pesten, of aan één persoon, ik. Dan is dat laatste het logischd en ja, het is geen goede manier van denken en ik vind eht ook gewoon dom dat ik alles zo wegstreep maar toch denk ik zo. En ik weet dat het voor jullie zo ook héel moeilijk is om me te helpen, maar, ik weet gewoon niet wat ik hiermee moet.

Ik vind het helemaal niet het meest logisch dat het dan aan jou ligt. Mensen zijn van nature gewoon 'aanhangers' van elkaar, en doen elkaar het liefste na. Zo begon het waarschijnlijk met één persoon, en gaat dat door tot misschien wel (zoals jij zegt) honderd. En ik denk eerlijk gezegd meer dat dat aan die 100 liggen dan aan jou. Mensen zijn van nature nou eenmaal meelopers.

---

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Weet je, dit klinkt echt precies als wat ik een half jaar geleden heb. Alles wat je opnoemt klinkt mij zo bekend in de oren! Ik had ook het idee dat de hele wereld tegen me was en zodra je dat idee hebt, laat het je niet meer los. Alle neutrale opmerkingen die tegen je gemaakt worden ga je dan automatisch vertalen naar negatieve opmerkingen, en zo kom je uiteindelijk in een negatieve spiraal terecht waarmee je je zelf de grond in werkt...
Dat had ik ook. Tot ik op een gegeven moment besefte dat het me allemaal niets meer kon schelen. Het kan me niets meer schelen dat mensen me dik en lelijk noemen, ik weet dat ik niet dik en lelijk ben en me daar dus niets van aan hoef te trekken. Als iemand tegen mij begint te schelden realiseer ik me dat diegene een kutdag had en dat op iemand af moet reageren, en dat ik dan toevallig die persoon ben. Als je alle dingen zo vertaalt, merk je plotseling dat je ook minder gauw in de verdediging schiet en kun je beter jezelf zijn, waardoor mensen je ook meer gaan waarderen en je vanzelf minder vaak het gevoel krijgt dat de hele wereld tegen je is.
Zo is het bij mij gegaan. Ik hoop dat het ook bij jou werkt! En laat ik je één ding vertellen: ieder probleem dat een mens dwars zit, of het nou een groot probleem is of een klein probleem, kan lastig zijn. Je hoeft je daar dus niet voor te schamen. You're wonderful and you know it <3

---

This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

Lieve Sevda,
Je moet weten, dat wat die mensen ook zeggen; het ligt niet aan jou. Dit klinkt afgezaagd, maar ik weet uit eigen ervaring dat mensen gewoon jaloers zijn. Ze maken gemene opmerkingen zodat zij zich beter gaan voelen. Ze zijn jaloers op jouw intilligentie. Ze zijn jaloers op jou. En het liefst zouden ze jou willen zijn. Om dat te verbloemen, zeggen ze gemene dingen. Dan zeggen ze domme dingen. En dan ga jij je rot voelen. Echt Sevda, jij bent goed zoals je bent.
En dan nog een kleine tip:
Je zei net dat het alleen maar een verschil is tussen in stilte lijden, of publiek. Beter lijdt je in stilte. Anders laat je je kennen aan die mensen, en dan zien ze dat het jou iets doet. Dan gaat het dus maar door en door en door.

You're beautiful the way you are. But to see that, you'll have to accept the way you are.
Doe dat, heb vertrouwen in jezelf, en de wereld zal er een stuk mooier uitzien. <'3

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Nee, je bent niet vreselijk.
Die mensen zijn gewoon vreselijk irritant en ziek dat ze gewoon telkens mensen gaan pesten. Ik bedoel laat ze een leven zoeken.
Jij weet zelf wel beter!
En die irritaties, zeer herkenbaar. Ik probeer het te negeren soms flip je dan even, maar komop dat mag ook wel eens. Ik denk dat iedereen die momenten heeft.

---

Don't dream your life, but live your dream!

Stray schreef:
Nee, je bent niet vreselijk.
Die mensen zijn gewoon vreselijk irritant en ziek dat ze gewoon telkens mensen gaan pesten. Ik bedoel laat ze een leven zoeken.
Jij weet zelf wel beter!
En die irritaties, zeer herkenbaar. Ik probeer het te negeren soms flip je dan even, maar komop dat mag ook wel eens. Ik denk dat iedereen die momenten heeft.

---

26 - 02 - '16