• Angst om voor altijd alleen te blijven
    &
    Angst voor een relatie.

    Ik weet niet wat het is. Ik wil dolgraag samen met iemand zijn. Maar elke keer als er een jongen in mijn leven komt en hij interesse lijkt te hebben sluit ik mezelf af. Angst dat het niet echt is, angst dat het een spel is en angst voor een gebroken hart.
    Ik ben lang verliefd geweest op een jongen. Ik vertrouwde hem wel, kende hem door en door. Contact was... niet heftig, maar ja ik was verliefd. Ik wilde het risico niet nemen om de vriendschap in vuur en vlam te zetten. Zo bang was ik om hem daaraan te verliezen. Nu ben ik hem verloren omdat ik bang was die stap te nemen. Ja ik was kapot daarvan. Heartbroken. Sterker nog, soms betrap ik mezelf erop dat ik dat nog steeds ben. Ik heb hem al een aantal weken niet gezien, en dat heeft een goed effect gehad. Nu heb ik angst hem weer tegen te komen.. Ik snap niet dat ik heb zo diep in me heb laten doordringen, zonder dat hij het zelf doorhad. Waarom ben ik in vredesnaam te bang om iemand echt dichtbij te laten komen? Wat kan ik doen aan die dubbele angst?


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Heel weinig behalve de confrontatie aangaan.
    Als er echt een leuke jongen voorbij komt, die jij ziet zitten en hij jou, kan je het er met hem over hebben, dan steunt hij je vast wel. Als hij dat niet doet, moet je hem gewoon laten gaan.
    Tegenwoordige bespreek ik ook al mijn angsten met mijn vriend, en echt, het helpt.


    Your make-up is terrible

    Hmm. Zoals Assassin zegt, de confrontatie aangaan.
    Vroeg of laat komt er wel een jongen in je leven waarmee het wél lukt. (:


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Assassin schreef:
    Heel weinig behalve de confrontatie aangaan.
    Als er echt een leuke jongen voorbij komt, die jij ziet zitten en hij jou, kan je het er met hem over hebben, dan steunt hij je vast wel. Als hij dat niet doet, moet je hem gewoon laten gaan.
    Tegenwoordige bespreek ik ook al mijn angsten met mijn vriend, en echt, het helpt.
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?a=quote&tid=114988&page=1&pid=2753742#reply


    Ligt and Darkness are both very different..

    Ik zou willen dat ik kan helpen maar je hebt zojuist beschreven wat mij al heel lang dwars zit...


    Forever.

    Ik heb meer dat ik erg bang ben om gekwetst te worden en daarna - misschien voor deze tijd - redelijk hoge eisen stel aan jongens. Hoewel die eisen in mijn ogen niet meer dan normaal zijn. Maar afijn..
    Ik zou willen zeggen dat je 't er gewoon op moet wagen, maar ik weet dat ik zelf ook niet zo in mekaar zit. Ik heb de keuze om het erop te wagen, maar keer op keer gekwetst te worden of gewoon blijven wachten. Hoewel 't me zo langzamerhand zeer begint te doen, kies ik toch voor 't laatste.
    I dunno what to answer, really..


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik heb dat ook hoor. Heb zelfs nog nooit een vriendje gehad alleen al om dié angst :$


    It's going to be difficult, but not impossible.

    Wat het ook een beetje is. Is dat wanneer er interesse is (en dat is er genoeg, dat is het probleem niet) ik het eigenlijk niet geloof.. Echt kut. Ik vertrouw mensen (jongens) om een onbekende reden niet.. Misschien omdat het zo vaak fout ging ofzo, ik weet het niet.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow