Angst om voor altijd alleen te blijven
&
Angst voor een relatie.
Ik weet niet wat het is. Ik wil dolgraag samen met iemand zijn. Maar elke keer als er een jongen in mijn leven komt en hij interesse lijkt te hebben sluit ik mezelf af. Angst dat het niet echt is, angst dat het een spel is en angst voor een gebroken hart.
Ik ben lang verliefd geweest op een jongen. Ik vertrouwde hem wel, kende hem door en door. Contact was... niet heftig, maar ja ik was verliefd. Ik wilde het risico niet nemen om de vriendschap in vuur en vlam te zetten. Zo bang was ik om hem daaraan te verliezen. Nu ben ik hem verloren omdat ik bang was die stap te nemen. Ja ik was kapot daarvan. Heartbroken. Sterker nog, soms betrap ik mezelf erop dat ik dat nog steeds ben. Ik heb hem al een aantal weken niet gezien, en dat heeft een goed effect gehad. Nu heb ik angst hem weer tegen te komen.. Ik snap niet dat ik heb zo diep in me heb laten doordringen, zonder dat hij het zelf doorhad. Waarom ben ik in vredesnaam te bang om iemand echt dichtbij te laten komen? Wat kan ik doen aan die dubbele angst?
"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow