Ik en mijn ex zijn 3 weken uit elkaar en hij heeft het uitgemaakt.
Ik zou vanmiddag uit school met mijn beste vriendin afspreken om wat belangrijke dingen te bespreken. Maar een groepje vrienden (toevallig allemaal jongens) hadden mijn hulp nodig bij hun beroepsproduct (project). Ik belde mijn vriendin dus om te vragen of ze het oké vond dat ik wat later zou komen. Na een hoop gelach stemde ze in met de mededeling dat ik wel een leuke jongen moet uitzoeken. Maar haar vriend zou haar naar het station brengen en dan zouden we naar mijn huis gaan. Dus zij heeft hem verteld dat ze wat later wilde gaan. Hij heeft dat per ongeluk tegen mijn ex, wie zijn beste vriend is, gezegd. Dus mijn ex was woest geworden. De vriend van mijn vriendin was geschrokken en heeft mij dus gebeld. Mijn ex heeft nogal wat bedreigingen naar mijn kop geslingerd en ik was helemaal overstuur geraakt daardoor. Dus ik op school half aan het huilen. Ik vertelde die jongens dus het hele verhaal. En zij meteen van; 'je hebt twee keuzes, je blijft hier bij een van ons slapen of we brengen je naar je voordeur.' Dus ik ging naar huis met 5 jongens in de trein. 2 daarvan wonen in België, de andere 2 gingen ook de verdere kant uit en een ander woonde wel in de buurt van Nijmegen, dus ik vond dat kei zielig enzo. Maar mijn ex stond dus echt alleen op het perron toen ik de trein uitkwam met die jongens. Pakt een van die jongens me vol op me mond en schreeuwt daarna tegen mijn ex. 'Kom een keer in haar buurt en ik stamp je helemaal dood' Mijn ex ging er dus als een haasje vandoor en ik ben veilig naar huis gebracht door die ene jongen. De rest ging een poging doen om thuis te komen. Die jongen en ik hebben die 'kus' ook uitgesproken en we blijven gewoon goede vrienden. En nu heb ik dus nog mijn beste vriendin niet gesproken.
Sorry voor het enorme verhaal maar ik moest het even kwijt.
Best way not to get your heart broken, is to pretend you don't have one.
